Sanktuarium Zadośćuczynienia Najświętszego Serca Jezusowego i Ojca Pio

Sanktuarium Zadośćuczynienia Najświętszego Serca Jezusowego i Ojca Pio Obraz w Infobox. Kaplica Reparacji i klasztor Lokalizacja
Informacje kontaktowe 45 ° 40 ′ 14 ″ N, 73 ° 30 ′ 43 ″ W.

Sanktuarium zadośćuczynienia do Najświętszego Serca i Pio czy Sanktuarium Najświętszego Serca i Pio jest grupa religijna położony przy 3650, Boulevard de La Rousselière w dzielnicy Rivière-des-Prairies - Pointe-AUX Aspens w Montrealu , Quebec .

Historia

Sanktuarium zostało założone w 1896 roku przez Marie Hébert de La Rousselière (1840-1924), w majątku jej szwagra André Brisseta des Nos. Najpierw wzniosła drewnianą kaplicę poświęconą naprawie Najświętszego Serca, kaplicę o nazwie Notre-Dame-des-Oliviers. Termin reparacja odnosi się do aktu „naprawienia” szkód wyrządzonych religii katolickiej, w szczególności z powodu antyklerykalizmu we Francji, który zmusił Marie Hébert do imigracji do Kanady. Kaplica została zniszczona w 1905 roku i odbudowana w 1910 roku.

Sanktuarium była największa w Montrealu aż do budowy oratorium w 1930 roku W 1913 M gr Paul Bruchesi , potem biskup Montrealu, oznacza „miejsce pielgrzymek eucharystycznej”. W latach 1910-tych tramwaj zabierał pielgrzymów bezpośrednio do sanktuarium.

Po sanktuarium podążały po sobie trzy wspólnoty zakonne: dominikanie , Ojcowie Najświętszego Sakramentu w 1899 r., A od 1921 r. Bracia Mniejsi Kapucyni , odpowiedzialni za pomieszczenia i klasztor zbudowany w 1921 r.

W 2003 roku sanktuarium zostało również poświęcone świętemu Ojcu Pio, dla którego w 1960 roku wzniesiono kaplicę.

składniki

Sanktuarium składa się z kilku elementów, z których wiele jest rozmieszczonych na zalesionym terenie za Kaplicą Reparacji.

Kaplica Zadośćuczynienia

Kaplicę tę zbudowano w 1910 r. W miejsce drewnianej z 1896 r. Zniszczonej przez pożar w 1905 r. Posągi na tympanonie nad drzwiami wejściowymi są dziełem Armanda Filiona . Reprezentują świętego Franciszka z Asyżu i świętą Małgorzatę Marię i pochodzą z 1946 roku.

Klasztor

Klasztor został zbudowany w 1921 roku dla braci kapucynów.

Wielka kaplica i sala Ojca Pio

Aby pomieścić napływ pielgrzymów, w 1959 roku zbudowano kaplicę z betonu, stali i drewna, która mogła pomieścić 1500 osób . Dach podtrzymywał szereg belek o długości 35  m . Na jednym końcu kaplicy bracia kapucyni spoczywają w mauzoleum zamiast w podziemnej krypcie, jak poprzednio. Na drugim końcu sala Ojca Pio, zbudowana w 1984 roku, służy jako miejsce spotkań. Został nazwany na cześć Ojca Pio, kapucyna, który otrzymał stygmaty i któremu przypisuje się kilka cudów. W pobliżu wejścia do sali ustawiono posąg.

Kaplica La Scala Santa

Pośrodku Drogi Krzyżowej kaplica La Scala Santa upamiętnia święte schody, po których Chrystus musiał wejść, aby stanąć przed Poncjuszem Piłatem . Został zbudowany w 1905 roku przez architekta Josepha Arthura Godina , w stylu inspirowanym stylem bizantyjskim i ze zbrojonego betonu , jako jedna z pierwszych konstrukcji w Quebecu, w których zastosowano ten materiał. Kopuła jest pokryta stali ocynkowanej , przebijane ośmiu rosette- kształcie dormers zakończonego bizantyjskiego żarówki łożyska krzyż. Klatka schodowa przypominająca tę z rzymskiej Scala Santa prowadzi do górnej części, gdzie znajduje się naturalnej wielkości rzeźbiona Ostatnia Wieczerza autorstwa Willi Baumeister .

Droga Krzyżowa

A Droga Krzyżowa została stworzona w 1897 roku przez franciszkanów Fryderyk Jansoone . Obejmuje dwanaście stacji, rozmieszczonych według odległości między nimi w Jerozolimie . Zostały odnowione w 1952 roku. Dioramy wykonała pracownia Thomasa Carli .

  • Zdanie

  • Przekazanie krzyża

  • Pierwsza jesień

  • Spotkanie z Dziewicą

  • Szymon z Cyreny niesie krzyż.

  • Véronique ociera twarz Chrystusa

  • Druga jesień

  • Święte kobiety

  • Trzecia jesień

  • Rachunkowość

  • Ukrzyżowanie

  • Zejście z krzyża

Kalwaria

Figury naturalnej wielkości były pierwotnie wykonane z gipsu. W 1931 roku zostały zastąpione replikami z brązu odlanymi w Vaucouleurs we Francji przez Międzynarodowy Związek Artystyczny Vaucouleurs i ważących prawie sześć ton.

Pietà

La Pieta.jpg

Na końcu drogi krzyżowej znajduje się Pietà zbudowana na tym samym modelu co stacje.

Grób

Zbudowany również przez Frédérica Janssoone, grobowiec jest repliką grobu zbudowanego przez Józefa z Arymatei dla Chrystusa.

Grota Lourdes

Grota Lourdes.jpg

Reprodukcja groty Lourdes została zbudowana w 1901 roku w centrum zalesionego obszaru.

Kaplica z okazji pięćdziesiątej rocznicy powstania

Z okazji pięćdziesiątej rocznicy powstania sanktuarium w 1946 r. Wybudowano kaplicę, aby pomieścić pod gołym niebem wielu pielgrzymów, którzy nie mogli pomieścić kaplicy. Kamienny Chrystus nad ołtarzem wykonał rzeźbiarz Armand Filion.

Witraż

Przy wejściu na Drogę Krzyżową i teren zalesiony postawiono witraż ku czci świętego Franciszka z Asyżu. Dane w sanktuarium z okazji 800 th rocznicę świętego, rzeźba reprezentuje w otoczeniu kwiatów, owoców i nieba. W prawej dłoni trzyma gołębicę , symbol pokoju. Witraż został stworzony przez Laurensa Kroona na podstawie planów Capucin Guy Bruneau.

Budynek służy do przyjmowania i sprzedaży przedmiotów sakralnych.

Bibliografia

  1. toponymie.gouv.qc.ca

Linki zewnętrzne