Salpa (łódź podwodna, 1932)

6 torped rury 533 mm (4 po stronie przedniej i 2 na jego końcu)
jeden pojedynczy pokład pistoletu 102/35 model 1914
2 pojedyncze karabiny Breda model 1931 13,2 mm

Zakres działania

Na powierzchni: 3180 mil morskich przy 10,5 węzłach
Pod wodą: 110 mil morskich przy 3 węzłach

Lokalizacja

Informacje kontaktowe

32 ° 05 ′ 00 ″ północ, 26 ° 47 ′ 00 ″ wschód

Geolokalizacja na mapie: Egipt

Salpa

Geolokalizacja na mapie: Morze Śródziemne

Salpa

Salpa to łódź podwodna z klasy Argonauta (podklasą Serie 600 , w służbie w Regia Marina rozpoczęła się na początku 1930 roku i służyła w czasie drugiej wojny światowej .

Charakterystyka

Klasa Argonauta wywodzi się ze starych okrętów podwodnych klasy Squalo , które przemieszczały 660 ton na powierzchni i 813 ton pod wodą. Okręty podwodne miały 61,5 metra długości, 5,7 metra szerokości i 4,7 metra zanurzenia. Mieli operacyjną głębokość nurkowania 80 metrów. Ich załoga liczyła 44 oficerów i załogę.

Do nawigacji naziemnej okręty podwodne były napędzane dwoma silnikami wysokoprężnymi Tosi o mocy 615 koni mechanicznych (452 kW), z których każdy napędzał wał napędowy. W zanurzeniu każde śmigło było napędzane silnikiem elektrycznym Marelli o mocy 400 koni mechanicznych (298 kW). Mogły osiągnąć 14 węzłów (26 km / h) na powierzchni i 8 węzłów (15 km / h) pod wodą. Na powierzchni klasa Argonauta miała zasięg 3180 mil morskich (5889 km) przy prędkości 10,5 węzłów (19,4 km / h). W zanurzeniu miał zasięg 110 mil morskich (203 km) przy 3 węzłach (5,6 km / h).

Okręty podwodne były uzbrojone w sześć 53,3-centymetrowych (21-calowych) wyrzutni torpedowych, cztery z przodu i dwie z tyłu, na których znajdowało się łącznie 12 torped. Byli również uzbrojeni w pojedyncze działo pokładowe 102/35 Model 1914 z przodu wieży kontrolnej ( kiosku ) do walki na powierzchni. Ich uzbrojenie przeciwlotnicze składało się z dwóch karabinów maszynowych Breda Model 1931 13,2 mm.

Budowa i uruchomienie

Salpa został zbudowany przez CANTIERI NAVALI Tosi di Taranto (Tosi) stoczniowym w Taranto , Włochy , a zawieszone w dniu 23 kwietnia 1930. Została uruchomiona w dniu 8 maja 1932 roku i została zakończona i oddana do użytku w dniu 12 grudnia 1932 Tego samego dnia zostaje oddany do użytku w Regia Marina .

Historyczny

Po wejściu Włoch do II wojny światowej , Salpa został wysłany - pod dowództwem porucznika Commander Antonio Biondo - w pobliżu wysepki Gaudo ( Kreta ), misję, z której powrócił w dniu 16 czerwca 1940 roku, bez konieczności dostrzeżone jednostki wroga.

29 czerwca, podczas misji ofensywnej w pobliżu Derny , natknął się na niszczyciele HMS Dainty (D108) , HMS Defender (H07) i HMS Ilex (D61), które były na morzu w ramach misji przeciw okrętom podwodnym w ramach brytyjskiej operacji. " MA.3 "(trzy niszczyciele zatopiły już, w ciągu dwóch dni włoskie okręty podwodne Liuzzi i Uebi Scebeli, a być może także trzeci, Argonauta , lider klasy Argonauta): zbombardowany ładunkami głębinowymi , musi naprawić uszkodzenia w Bengasi .

Z libijskiej bazy 19 lipca udał się do Tarentu, aby poddać się bardziej dogłębnym pracom naprawczym.

Podczas kolejnej misji - 3 lutego 1941 r. - podczas żeglowania trasą Augusta -Derna do swojej strefy zasadzki (położonej w pobliżu Marsa Matruh ) ponownie doznał ataku granatów. Marines z niektórych niszczycieli, którzy musieli zawrócić i wrócić do portu.

18 czerwca tego samego roku opuścił Mesynę pod dowództwem komandora porucznika Renato Guagniego , aby zaatakować jednostki wroga wzdłuż wybrzeża Cyrenej (jego sektor ataku znajdował się między Ras Uleima i Marsa Matruh), ale już nie odpowiadał do połączeń radiowych.

W okresie powojennym poznajemy okoliczności jego końca. 27 czerwca 1941 r. Brytyjski okręt podwodny HMS Triumph (N18) zauważył go i wynurzył się na powierzchnię, zaatakował go działem pokładowym i trafił torpedą. Salpa natychmiast zatonął do 8:15, zabierając ze sobą całą załogę, położenie geograficzne 32 ° 05'N, 26 ° 47 „E .

Zniknął wraz z dowódcą okrętu podwodnego Guagni , czterema innymi oficerami oraz 42 podoficerami i marynarzami.

Salpa poleciał w sumie 15 misji wojennych, obejmujących 9,087 mil morskich (16.829 km) na powierzchni i 1668 mil morskich (1668 km) podwodnych.

Uwagi i odniesienia

(it) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu Wikipedii w języku włoskim zatytułowanego „ Salpa (sommergibile 1932) ” ( zobacz listę autorów ) .

Bagnasco, s. 146
Chesneau, s. 309
Regio Sommergibile Salpa
Trentoincina
Giorgio Giorgerini, Uomini sul fondo. Storia del sommergibilismo italiano slab origini a oggi , s. 282
Caduti
Attività Operativa

Zobacz też

Bibliografia

(en) Bagnasco, Erminio (1977) Submarines of World War Two London, Cassell & Co, ( ISBN 1-85409-532-3 )
(en) Brescia, Maurizio (2012). Marynarka Mussoliniego: przewodnik po Regina Marina 1930–45 . Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ( ISBN 978-1-59114-544-8 ) .
(en) Chesneau, Roger, wyd. (1980). Conway's All the World's Fighting Ships 1922–1946 . Greenwich, Wielka Brytania: Conway Maritime Press. ( ISBN 0-85177-146-7 ) .
(fr) Frank, Willard C., Jr. (1989). „Pytanie 12/88”. Warship International. XXVI (1): 95–97. ( ISSN 0043-0374 ) .
(en) Rohwer, Jürgen (2005). Chronologia wojny na morzu 1939–1945: Historia marynarki wojennej podczas drugiej wojny światowej (wyd. Trzecia poprawiona). Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ( ISBN 1-59114-119-2 ) .
(it) Giorgerini, Giorgio: Uomini sul fondo. Storia del sommergibilismo italiano dalle origini a oggi , Mondadori, 2002, ( ISBN 978-88-04-50537-2 ) .

Linki wewnętrzne

Lista okrętów podwodnych z Włoch

Linki zewnętrzne

(it) Salpa na stronie xmasgrupsom.com