Targi dla superniezależnych

Targi dla superniezależnych
Kraj Francja
Lokalizacja Paryż
Data pierwszej edycji 1928

Salon des surindépendants jest wystawa sztuki , która odbyła się w Paryżu od 1928 roku .

Historyczny

Salon i Stowarzyszenie Artystyczne Surindépendants zostały założone jesienią 1928 roku przez kilku artystów, którzy nie chcieli już jury rekrutacyjnego i zakwestionowali ograniczenia nałożone przez nowe przepisy dotyczące Salonu Niezależnych z 1924 roku. Léon Zack (1892-1980) i Auguste Herbin (1882-1960) byli wśród współzałożycieli.

Przepisy zobowiązują członków Association des superindépendants do nieuczestniczenia w innych targach. W 1929 roku ponad połowa Salonu była poświęcona artystom surrealistycznym . W 1931 roku odkryliśmy zmianę kierunku u malarzy konstruktywistów, którzy przybyli tam licznie, aby wystawiać się tam licznie, takich jak Joaquin Torres Garcia (1874-1949) i Manuel Rendón Seminario (1894-1982). Ci dwaj artyści należą do najbardziej kreatywnych lat dwudziestych i reprezentują dwa bieguny debaty między surrealizmem a konstruktywizmem, która w dużej mierze miała miejsce w ramach tego Salonu. Aż do połowy lat trzydziestych XX wieku zachowa swoją rolę jako miejsce eksperymentów estetycznych. Równocześnie jesienią 1928 roku powstał Salon prawdziwych niezależnych . Oba pokazy odbędą się w tym samym czasie w centrum wystawowego w Porte de Versailles , aż do roku 1930. Otwarcie tych dwóch wystawach było szeroko przez prasę, które zapewniło jej natychmiastowy sukces.

W 1932 roku Association des surindépendants zorganizowało aukcję.

Organizacja Salonu była oparta na stylu, a nie na narodowości, co pozwoliło ocenić estetykę prac bez uwzględnienia narodowego pochodzenia ich twórców. Salon des surindépendants, który okazał się najbardziej dynamiczny, powstał w 1931 roku na Montparnasse , przy Boulevard Raspail .

Jego motto brzmi: „Niezależność, dyscyplina” .

Krytyczny odbiór

Wystawy

Prezydenci

Znani uczestnicy

Uwagi i odniesienia

  1. Comoedia , Le Petit Parisien , Paris-Soir , Le Journal des Débats , Ève , The Latin America Review .
  2. Raymond Cogniat, „Życie artystyczne: Salon des surindépendants”, Revue de d ' Amérique Latine , tom 20, nr 105, wrzesień 1930, str. 263.
  3. Katalog wystawy, Biblioteka Kandinsky'ego, Centre Pompidou, sygn. RS15-1933.
  4. Katalog, Paryż: [sn], 1938: Imp. Bellamy, 25 s. ; 18 cm, przechowywana w Bibliotece Kandinsky'ego, Centre Pompidou, sygn. RS15-1938.
  5. Stéphanie d'Alessandro, Luis Pérez Oramas, Tarsila do Amaral , Yale University Press, 2017, s. 128 i 182.
  6. Zbiorowe, polska scena , Beaux-Arts edycje Paryża, 744.p. ( ISBN  2840567164 ) .
  7. Géa Augsbourg, Antoine Baudin, Géa Augsbourg 1902-1974 , Éditions d'en-bas, 2002, s.166.
  8. kolektyw , Alberto Giacometti , katalog wystawy Centre Pompidou od 25 stycznia do 9 kwietnia 2001.
  9. Słownik Bénézit, wydania Gründ, 1999, tom IV, str. 529.
  10. Słownik Bénézit, Gründ, 1999, tom 5, str.856.
  11. zbiorowa, Alberto Giacometti , katalog wystawy Centre Pompidou od 25 stycznia do9 kwietnia 2001.
  12. Nathalie Ernoult, „Trois artistes femmes surréalistes scandinaves à Paris” w magazynie Archives of Women Artists, Research and Exhibitions, [Online], opublikowano 12 stycznia 2019 r., Dostęp 24 listopada 2019 r. URL: https: // awarewomenartists .com / magazyn / trzy-surrealistyczne-skandynawskie-kobiety-artystki-w-paryżu / .
  13. Zbiorowa, polska scena , Editions Beaux-Arts de Paris, 744 str. ( ISBN  2840567164 ) .
  14. Zbiorowa, polska scena , paryskie wydania Beaux-Arts, 744 str. ( ISBN  2840567164 ) .
  15. Zbiorowa, polska scena , paryskie wydania Beaux-Arts, 74 str. ( ISBN  2840567164 ) .
  16. Délia Gaze, Concise Dictionary of Women Artists , Routledge, 2013, str.651.

Załączniki

Bibliografia

Powiązany artykuł