Narodziny |
1 st Wrzesień 1886 São Paulo , Brazylia |
---|---|
Śmierć |
17 stycznia 1973(86 lat) São Paulo , Brazylia |
Pogrzeb | Cmentarz Consolação ( we ) |
Inne nazwy | Tarsila |
Narodowość | brazylijski |
Czynność | Malarz |
Trening | Julian Academy |
Ruch | Modernizm brazylijski |
Małżonka | Oswald de Andrade (od1926 w 1930) |
Stronie internetowej | www.tarsiladoamaral.com.br |
Urutu , 1928 |
Tarsila do Amaral znana również jako Tarsila , urodziła się w São Paulo ( Brazylia ) dnia1 st wrzesień 1886 i zmarł w tym samym mieście dnia 17 stycznia 1973, jest brazylijskim malarzem .
Reprezentantka nurtu brazylijskiego modernizmu , należy do grupy Five (pt) obok Anity Malfatti , Menotti Del Picchia , Oswald de Andrade i Mário de Andrade .
Tarsila do Amaral urodziła się w 1886 r. W zamożnej rodzinie w regionie São Paulo - jej ojciec był bogatym hodowcą kawy - i podążał za naukami Pedro Alexandrino Borgesa (pt) , zanim przeniósł się do Paryża w 1920 r. W celu dalszych studiów. , jego powstanie. Będzie tam uczestniczyć w kursach z takimi artystami jak Fernand Léger , Albert Gleizes i André Lhote .
Stopniowo wypracowała szczególny i kolorowy styl, łącząc swoją brazylijską kulturę z technikami poznanymi w Paryżu, takimi jak rysunki przygotowawcze i ulepszanie kompozycji. Zaprezentuje obrazy zachęcające do wyobraźni i zadumy.
Wraz z przyjaciółmi Oswaldem de Andrade - który miał zostać jej mężem - i Blaise Cendrars , wkroczyła w świat paryskiej sztuki, ale często wracała do swojego rodzinnego kraju, gdzie wraz z przyjaciółmi Anitą Malfatti , Mário de Andrade i Menotti Del Picchia jechała być inicjatorem sztuki modernistycznej w Brazylii.
Jego spektakl był najbardziej owocny w latach 1923-1929, ale jego sukces był ograniczony, ponieważ początki surrealizmu przyciągały całą uwagę publiczności. Jest jedyną artystką latynoamerykańską, która w 1928 i 1929 roku wzięła udział w Salonie Prawdziwych Niezależnych . WPaździernik 1929, bierze udział w Salonie superindépendants Następnie zwraca się ku Partii Komunistycznej i sztuce realistycznej i dopiero znacznie później, na starość, wróci do wyobraźni i fantazji.
W Paryżu odbyły się dwie wystawy poświęcone temu artyście, pierwsza w 1926 r., A druga w 2006 r. W Domu Ameryki Łacińskiej . Według Paulo Herkenhoff , dyrektora Muzeum Sztuk Pięknych w Rio de Janeiro , jest „barometrem społeczeństwa brazylijskiego pierwszych dekadach XX th century . "