Salix exigua

Salix exigua Klasyfikacja przez Cronquist (1981)

Królować	Plantae
Pod-panowanie	Tracheobionta
Podział	Magnoliophyta
Klasa	Magnoliopsida
Podklasa	Dilleniidae
Zamówienie	Salicales
Rodzina	Salicaceae
Uprzejmy	Salix

Gatunki

Salix zażądał
Nutta. , 1842

Klasyfikacja APG III (2009)

Klasyfikacja APG III (2009)

Zamówienie	Malpighiales
Rodzina	Salicaceae

Salix exigua The Coyote wierzba (w języku angielskim, Mierzeja wierzby , wąskolistne wierzby lub kojot wierzby ), jest gatunkiem wierzby rodzimej wiele Ameryki Północnej z wyjątkiem południowo-wschodniej i na dalekiej północy. Rośnie od wschodniej Alaski do Nowego Brunszwiku i północnego Meksyku .

Synonimia

• Salix argophylla,
• Salix hindsiana
• Wnętrze Salix,
• Salix linearifolia,
• Salix luteosericea,
• Salix malacophylla,
• Salix nevadensis ,
• Salix parishiana .

Opis

Jest to krzew liściasty do 4-7  m wysokości, rozłożysty (od pojedynczych korzeni) do gęstych form kolonizacyjnych. Liście długie są wąsko lancetowate, długości 4-12  cm i szerokości 2-10  mm , zielone do szarawych, ze srebrzysto-niebieskimi refleksami, przynajmniej w młodości z szarawo-puszystym nalotem. Brzeg jest często cały lub zawiera kilka szeroko rozstawionych, nieregularnych i małych zębów. Kotki pojawiają się późną wiosną po liściach. Kocięta mają do 10  cm długości, samice do 8  cm . Owoców jest w kapsułkach postaci , każda zawierająca maleńkich nasion powlekanych w błyszczące białego jedwabiu.

Na Wielkich Równinach współistnieją dwa podgatunki  :

• Salix exigua 'exigua'  : zachodnia Ameryka Północna, szare liście przez całe lato, z trwałym jedwabistym puchem, torebki nasienne o długości od 3 do 6  mm .
• Salix exigua 'wnętrze' (Rowlee) Cronq. (syn. S. interior Rowlee): wschodnia i środkowa Ameryka Północna, liście zwykle tracą owłosienie i zielenieją latem, rzadko pozostają owłosione, torebki nasienne mają 5-8  mm długości.

We wschodnich Stanach Zjednoczonych gatunek ten jest uważany za zagrożony w Connecticut , Maryland i Massachusetts .

• Niebieskawo-zielony liść i popękana kora.

• Młoda kora.

• Zwężenie, cienkość liści.

• Var. sessifolia.

• Kotek

• Współistnienie z różnymi gatunkami wierzb i topoli.

• Południowa Nevada, 1200 m nad poziomem morza.

• Ulistnienie gęste, szaroniebieskie.

Używa

Rdzenni Amerykanie używali gałęzi jako elastycznych słupów i materiału budowlanego. Najcieńsze gałęzie były używane w plecionkarstwie, z kory wytwarzano sznurki i sznurki, korę i liście można było używać w medycynie tradycyjnej Indianie Zuñi pobierają napar z kory do walki z kaszlem i bólem gardła.

Zobacz też

Powiązane artykuły

• Wierzba

Linki zewnętrzne

• (en) Numer referencyjny IPNI  : Salix exigua

• (fr) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu w angielskiej Wikipedii zatytułowanego „  Salix exigua  ” ( zobacz listę autorów ) .

• Dominguez M. Collet (2004), Willows of Interior Alaska , US Fish and Wildlife Service.
• Baza danych Lady Bird Johnson .
• (en) Odniesienie GRIN  : gatunek Salix exigua .
• Numer referencyjny INPN  : Salix exigua .
• Fitschen: Gehölzflora , S. 767.
• Ochrona przyrody.

Bibliografia

1. IPNI. Międzynarodowy indeks nazw roślin. Opublikowano w Internecie http://www.ipni.org, The Royal Botanic Gardens, Kew, Harvard University Herbaria & Libraries and Australian National Botanic Gardens., Dostęp 19 lipca 2020 r.
2. plazmy zarodkowej Resources Information Network: Salix exigua na uśmiech.
3. Północnej Prairie przyrody Research Center: Salix exigua
4. Jepson Flora: Salix exigua .
5. Profil roślin USDA: Salix exigua .
6. Indeks etnobotaniki Indian University of Michigan: Salix exigua
7. Camazine, Scott i Robert A. Bye 1980 Badanie etnobotaniki medycznej Indian Zuni w Nowym Meksyku. Journal of Ethnopharmacology 2: 365–388, (str. 378).