Saklawi | |
Eufrat, koń arabski z rodu Saklawi. | |
Region pochodzenia | |
---|---|
Region | Arabia Saudyjska i Iran |
Charakterystyka | |
Morfologia | Końcówka siodła |
Skaleczenie | 1,42 m do 1,52 m |
Sukienka | Zwykle zatoka |
Głowa | Profil wklęsły |
Postać | Żywy i trwały |
Inny | |
posługiwać się | Sporty jeździeckie |
Saklawi ( arab . صقلاوي , ṣaqlāwiyy ) , Czyli Siglavy w Europie Środkowej , jest jedną z pięciu głównych rodów koni arabskich uznawanych przez Beduinów za czyste . Wybrany przez Ruwallah i `Anizzah dwóch koczowniczych plemion arabskiej pustyni , linia ta została wielokrotnie importowany w Egipcie w XIX th i XX th stulecia, a dziś pozostaje na wysokim poziomie w Arabii Saudyjskiej i Iranu . Konie typu „żeńskiego” są dość małe, ale znane ze swojej urody, finezji i wytrzymałości przewyższają konie innych rodów koni arabskich. Noszą ogólnie lnianą sukienkę . Importowane w Europie Środkowej od początku XIX -go wieku , mają wpływ kilka innych lokalnych ras koni, zwłaszcza lipicanerów , w Shagya i gidran .
Jest wiele odmian pisowni imienia: Siglavy , Saglawi (w Egipcie), Seglawi , Seklavi i Saklawiyah , w rosyjskim сиглави .
Linia Saklawi jest identyfikowana jako jedna z pięciu założycielskich linii Al Khamsa ( الخمسة ), pięciu klaczy, które koczownicy beduińscy widzą u pochodzenia rasy arabskiej, jakość przynależności lub nie do linii przekazywanej przez matkę klacz wylęgowa . Według badań przeprowadzonych przez University of Oklahoma , współcześni hodowcy koni arabskich bardziej ogólnie uważają Saklawi za jeden z trzech głównych typów rasy arabskiej, obok Koheilan i Muniqi . Według obserwatorów przewlekłych napisanych po angielsku w połowie XIX th wieku arabscy Beduini trzymać Saklawiyah końskich „wielkim szacunkiem, ponieważ nie jest niczym niezwykłym, gdy jeden z nich zostaje rzucony przez przeciwnika skoczka, który woła :„O Felan! Klacz, którą dał ci los, jest szlachetnej krwi. Pochodzi z rasy Saklawiyah, a jej matkę dosiada Awath, szejk Fedhan ”” .
Ród ten zostałby wyhodowany przez Ibn el Derre z plemienia Ruwallah (koczownicze plemię pustyni arabskiej, którego terytorium obejmuje dzisiejszą Syrię , północną Arabię Saudyjską i część Jordanii ) i pochodziłby z Koheilat Ajuz. Książę Mehemet Ali uważa Saklawi za najodważniejszego z koni arabskich, wierząc, że może walczyć w obronie swojego pana. Wygląda na to, że Abbas I Hilmi z Egiptu zapłacił kolosalną sumę ponad 3000 funtów w latach pięćdziesiątych XIX wieku (co stanowi obecnie od 289 300 do 10 milionów funtów), aby nabyć klacz od Saglawi Jedran w dzisiejszej Arabii Saudyjskiej . Inne źródło twierdzi, że nabył wszystkie konie Saglawi Jedran od beduińskiego plemienia Anizzah . Ogólnie rzecz biorąc, wiele źródła pisane wskazują, że konie saklawi wzięto do Egiptu w XIX TH i XX th stulecia, w tym Ghazieh, klacz zbyt niska Ruwallah do przekraczania pustyni, która została carted się w Kairze lub Gamil-el-Kebir, przodek słynnego arabskiego ogiera Dahman-el-Azrak i jego syna Rabdana. Drugi tom ksiąg stadnych z stud Inshass w Egipcie pokazuje, że osoba, która prowadziła ten kołek dla króla Farouk , z D r Rasheed, miał wyraźną preferencję dla linii typu saklawi.
Ta arabska linia słynie z finezji, jest piękniejsza od innych, z „kobiecym wdziękiem”: symbolizuje „piękno i elegancję”. Artykuł z 1915 roku w czasopiśmie naukowym i praktycznym rolnictwie stwierdza, że Saklawi jest najpiękniejszym z koni arabskich i koni Imperium Osmańskiego , podając, że jego rozmiar waha się od 1,42 m do 1,52 m .
Kości są cieńsze, a głowa i szyja bardziej wydłużone niż u innych koni arabskich. Sukienka jest ogólnie gniada . Linia pokazuje szybkość i wytrzymałość. Według bazy danych DAD-IS , w Iranie ta linia jest hodowana do lokalnych sportów jeździeckich .
W 2011 roku opublikowano badanie dotyczące chowu wsobnego koni arabskich wyhodowanych w Iranie. Współczynnik chowu wsobnego 170 analizowanych koni Saklawi wynosi 2,6, czyli więcej niż w linii Abeya (1,8), ale mniej niż w linii Hamdani (3).
Konie arabskie saklawi wpływ kilka europejskich ras koni wybrane w Europie Środkowej na początku XIX -go wieku . Ogier z linii jest znana była szósta założycielskim ogier z Lipizzaner rasy , w szkole hiszpańskiego w Wiedniu . Ten szary koń arabski , nazwany „Siglavy” , urodził się w 1810 r. I przybył do Lipicy w 1814 lub 1816 r. Ten koń pochodzenia egipskiego był mały, gdyż mierzył zaledwie 1,45 mw kłębie. Chociaż Lipizzaner tworzyło kilka ogierów arabskich, tylko Siglavy dał linię. Dzisiaj te Lipizzaners linia Siglavy pozostają znane ze swojej doskonałej konformacji .
W stadninie Bálbona hodowano kilka koni hodowlanych Siglavy. Imponująca kasztanowy ogier , importowane z Saudyjskiej w 1816 roku i nazwany gidran Senior, jest pochodzenia węgierskiego rasy gidran , przez jego syna gidran II, który odtwarza od 1817. Siglavy należą konstytutywnych szczepów konia Shagya . Ogier Shagya XX to przede wszystkim wynik klaczy po Siglavy-Bagdady. Trzecia rasa węgierska, Nonius , została skrzyżowana z Siglavy Arabami na początku jej powstania. W stadninie Borike w Chorwacji przebywały Siglavy Arabs, konie te najczęściej pochodzące z najazdów tureckich.
Siglavy znajduje się również wśród linii składowych starego czeskiego konia kladrubskiego . Polski koń arabski powstał z koni rasy Koheilan, które okazjonalnie krzyżowano z ogierami Saklawi, aby nadać im wyrafinowanie.
Od 1802 roku hrabia i giermek Andrei Fedorovich Rostopchin sprowadził cztery arabskie ogiery rasy Siglavy i Koheilan do swojej stadniny w Woronowie pod Moskwą, które są źródłem tzw. Rasy Rostopchin .
W Iranie linia Saklawi jest jedną z dziewięciu uznanych w tym kraju linii koni arabskich. Jest obecny w Chuzestanie , regionie Kerman , regionu Yazd , regionu Fars i Teheranu . W Chuzestanie prestiż koni ocenia się według rodziny, która wyhodowała ich linię: konie saklawi z Ziareh są uważane za szczególnie prestiżowe.
Dystrybucja i liczby w Arabii Saudyjskiej nie są znane. Obecnie (2005) szacuje się, że liczba pozostałych „czystych” Saklawi jest bardzo niska.