Reforma emerytalna we Francji w 2010 roku

Reforma emerytalna we Francji w 2010 roku składa się z zestawu środków przeglądu systemu emerytalnego , głównym z których jeden jest odłożyć minimalnego wieku emerytalnego o dwa lata. Celem reform w celu zachowania równowagi finansowej francuskiej płatnej as-you-go emerytalnego systemu .

Reformę przedstawiono Parlamentowi dnia 7 września 2010przez Ministra Pracy, Solidarności i Służby Cywilnej Erica Woertha , dziesięć miesięcy po przekazaniu dokumentu orientacyjnego partnerom społecznym. To powoduje duży ruch społeczny . Po głosowaniu na zgromadzeniach ustawa jest ostatecznie zatwierdzana przez radę konstytucyjną dnia9 listopada 2010 i uchwalona następnego dnia.

Postęp reformy i jej początki

Rada ds. Orientacji na emeryturę (COR) sprawia, że14 kwietnia 2010, raport podkreślający wpływ kryzysu finansowego z 2008 r. na finansowanie systemów emerytalnych, tj. gwałtowny wzrost bezrobocia, który powoduje spadek składek - zjawisko, które narasta wraz z przechodzeniem na emeryturę pokolenia wyżu demograficznego. Dwa dni wcześniej rząd rozpoczął konsultacje z partnerami społecznymi i partiami politycznymi.

Plik 16 maja 2010, Éric Woerth , minister pracy, solidarności i Służby Publicznej, wysyła do partnerów społecznych dokument orientacja rządu ze wskazaniem preferowanych możliwości dla zapewnienia finansowania systemów emerytalnych. W dokumencie tym deklaruje, że tylko stopniowe wydłużanie czasu trwania działalności może zapewnić finansowanie systemu bez uszczerbku dla poziomu życia Francuzów (poziom składek i emerytur), wzrostu i zatrudnienia (brak dodatkowego podatku kapitałowego). Eric Woerth następnie ogłasza, że16 czerwcaw związku z tym pragnął podnieść ustawowy wiek emerytalny z 60 do 62 lat w ramach projektu ustawy emerytalnej, która opiera się głównie na dwóch sztandarowych środkach dotyczących wieku emerytalnego.

Rząd przedstawia 7 września 2010do Zgromadzenia Narodowego , którego projekt ustawy przedstawił w ogólnym zarysie16 czerwcana podstawie zakwestionowanych przez związki prognoz finansowych Rady Orientacji na Emeryturę .

Główne środki reformy

Dwie kluczowe miary dotyczące wieku wyjazdu

• stopniowe podwyższanie w ciągu sześciu lat, w tempie czterech miesięcy w roku, ustawowego wieku emerytalnego z 60 do 62 lat, począwszy od 2011 r.
• stopniowe podwyższanie z 65 do 67 lat, począwszy od 2016 r., wieku, od którego mechanizm dyskontowy przestaje obowiązywać (w przypadku, gdy pracownik nie wpłacił liczby kwartałów niezbędnej do uzyskania pełnej emerytury ). 65-letni pracownik prywatny, któremu brakuje czterech lat, ponieważ wpłacił tylko 37 i pół roku, będzie musiał pracować jeszcze dwa lata, do 67 roku życia lub otrzymać 10% zniżki.

Dodatkowe środki w celu uzupełnienia lub dostosowania sztandarowych środków

Oprócz tych dwóch środków dodano inne środki, których koszt i zakres były stopniowo wyjaśniane:

• utrzymanie Urządzenia przez długą karierę , jednak warunki początkowe są zaostrzone, ponieważ do przejścia na emeryturę w wieku 58 lat konieczne byłoby poświęcenie 43 i pół roku na emeryturę. Osoby, które rozpoczęły pracę po 18 latach, są wykluczone z programu i dlatego powinny składać do 62 lat; ponadto osoby, które zaczynały w wieku 14 lat, powinny wzrosnąć do 58 lat (w porównaniu do 56 lat wcześniej);
• biorąc pod uwagę konsekwencje niepełnosprawności w poszczególnych kryteriach: zaświadczenie lekarskie stwierdzające 20% niepełnosprawności pozwoli na kontynuację wyjazdu w wieku 60 lat, następnie próg obniżony do 10%. Jednak między 10 a 20% konieczne będzie przejście przed komisją, która zdecyduje lub nie udzieli zgody na wcześniejszy wyjazd;
• podwyżka z 7,85% do 10,55% stawki składki na emeryturę urzędników rozłożoną na 10 lat bez podwyżki wynagrodzenia;
• dwuletnie podwyższenie wieku emerytalnego niektórych kategorii urzędników państwowych, zwanych „  kategoriami aktywnymi  ”;
• wcześniejsze wykorzystanie funduszu rezerwowego na emerytury , które ma być wykorzystywane od 2020 r .;
• zamrożenie wysiłku finansowego państwa w celu finansowania programu emerytalnego urzędników służby cywilnej;
• przedłużenie (już zaprogramowane w ustawie Fillon ) okresu składkowego z 41 lat do 41 i pół roku do 2020 r .;
• wkład niektórych dochodów poprzez dodatkową opłatę w wysokości 1% od najwyższego progu podatku dochodowego (ten ostatni wynosi od 40 do 41%);
• wzrost o jeden punkt podatków od zysków kapitałowych z papierów wartościowych (z 18% do 19%) i nieruchomości (z 16% do 17%) oraz zryczałtowanego podatku u źródła od dywidend i odsetek (z 18% do 19% ));
• koniec ulgi podatkowej związanej z dywidendami, która umożliwiła „zwrot” podatku dochodowego w wysokości do 230  EUR dla osób, które otrzymały dywidendy z akcji
• wzrost opłat od opcji na akcje i limitu emerytalnego  ;
• od 2015 r., kiedy nastąpił znaczny spadek bezrobocia, przechylenie części składek na ubezpieczenie społeczne bezrobocia na emeryturę ze składek na ubezpieczenia społeczne ;
• ustanowienie nowych obowiązków dotyczących równości zawodowej kobiet i mężczyzn, a także uciążliwego charakteru pracy;
• pomoc w zatrudnianiu osób w wieku 55 lat i starszych;
• trwała kontynuacja progresywnych systemów emerytalnych.

Z projektem ustawy można zapoznać się na stronie utworzonej na potrzeby reformy i jej finansowania w pakiecie prasowym. Prawo9 grudnia 2010 jest też tam.

Międzynarodowe porównania i reakcje

Francuska reforma emerytalna może wydawać się ogólnie nieśmiała w porównaniu z reformami innych krajów europejskich, obecny system jest najczęściej postrzegany za granicą jako hojny. Francuski magazyn Alternatives économique uważa jednak, że projekt reformy stworzyłby system, który byłby „jednym z najtrudniejszych w Europie”. W Niemczech ustawowy wiek emerytalny wynosi 62 lata w 2007 r., A według gazety La Croix ma wzrosnąć do 67 lat w nadchodzących latach. W Wielkiej Brytanii przegłosowana w 2007 r. Reforma przewiduje podniesienie wieku emerytalnego do 68 lat w 2046 r. W Hiszpanii ustawowy wiek wynosi 65 lat, aw Danii 68 lat. Brytyjskie i amerykańskie systemy emerytalne, które łączą emeryturę kapitałową i emeryturę repartycyjną, są krytykowane za ich zmienność. Niektóre kraje przyznają kobietom korzystniejsze prawa, co nie ma miejsca we Francji. Ponadto, zgodnie z alternatywami ekonomicznymi , okres składkowy (41,5 lat w 2020 r.) Jest we Francji wyższy niż w innych krajach europejskich (35 lat w Hiszpanii i Niemczech), ale w tych krajach ustawowy wiek emerytalny jest wyższy niż we Francji ( 65 i 63 odpowiednio dla Hiszpanii i Niemiec). Alternatives Economiques zauważa również, że „jeśli porównamy wiek, od którego możemy ubiegać się o emeryturę bez zniżki, Francja znajduje się obecnie na tym samym poziomie, co Niemcy, Kanada, Stany Zjednoczone, Hiszpania, Wielka Brytania czy Dania. "

Kilka innych gazet zwraca uwagę, że nawet przy przesunięciu wieku emerytalnego do 62 lat, Francuzi mają jeden z najniższych wieku emerytalnego na świecie.

Amerykański ekonomista Mark Weisbrot z Centrum Badań nad Gospodarką i Polityką napisał w The Guardian , że mobilizując się przeciwko reformie rządowej „Francuzi walczą o przyszłość Europy - i są dobrym przykładem dla innych. "Krytykuje argument, że okres składkowy powinien zostać wydłużony i zwraca uwagę, że od 1983 r." PKB na mieszkańca wzrósł o 45%. W porównaniu z nim wydłużenie żywotności jest bardzo ograniczone ”.

Propozycje partii politycznych

Propozycje

• Front Narodowy proponuje „zainicjowanie prawdziwej polityki zachęty rodziny i wskaźnika urodzeń”, a także politykę „powrotu do pełnego zatrudnienia dla francuskiego”.
• UMP jest na rzecz zwiększenia godzin pracy, za pomocą przesunięcia wieku emerytalnego prawnej.

• Partia Socjalistyczna chce „aby przyczynić się wszystkie dochody, w tym z kapitału, biorąc pod uwagę uciążliwość i utrzymania ustawowego wieku odejścia na 60 lat”.
• Europe Écologie proponuje wniesienie dochodu kapitałowego, przedefiniowanie składek i stworzenie „umowy o pracę na emeryturze” w przypadku stopniowych wyjazdów bez konieczności dotykania wieku 60 lat.
• Francuska Partia Komunistyczna popiera reformę podstawy składek pracodawcy, nowy wkład od dochodu finansowej przedsiębiorstw i banków w tych samych składek jak pensje i eliminacji zwolnień ze składek pracodawców, które nie tworzą miejsc pracy.
• Lutte Ouvrière opowiada się za zastąpieniem systemu repartycyjnego, finansowanego ze składek od wynagrodzeń i podatku od pracodawców, wyrównaniem minimalnego wieku do poziomu płacy minimalnej i 37,5 rocznych składek oraz powrotu do wiek od przejścia na emeryturę w wieku 60 lat.
• Ze swojej strony Nowa Partia Antykapitalistyczna oferuje minimalną emeryturę w wysokości 1700  euro .

Poprawki

Większość i opozycja zgłosiły dużą liczbę poprawek (około 615).

Plik 3 września 2010Posłowie François de Rugy , Yves Cochet , Noël Mamère i Anny Poursinoff zgłosiła poprawkę, n o  249, wzywającej „sprawozdanie ustanawiające sytuację systemów specyficznych emerytalnych dla członków rządu i parlamentarzystów oraz określenie warunków dla szybkiego i skuteczne dostosowanie sytuacji ich konkretnych systemów do systemu ogólnego, mając na celu w szczególności ścisły nadzór nad wypłacanymi emeryturami, zarówno pod względem możliwości ich kumulacji, jak i ich wysokości. ” . Ta poprawka została odrzucona zdecydowaną większością głosów. Ale kilka tygodni później Bernard Accoyer ogłosił zbiór propozycji, na które Prezydium Zgromadzenia Narodowego wyraziło zgodę, w szczególności: reformę służby emerytalnej byłych posłów, która stałaby się obowiązkowym programem wzorowanym na systemu. służby publicznej, obniżenie o 8% kwoty emerytur wypłacanych byłym deputowanym, uzyskanie maksymalnej emerytury dopiero po efektywnym okresie składkowym równym wymaganemu w systemie powszechnym i publicznym służby, ograniczenie maksymalnej wysokości emerytury byłych posłów, zawieszenie emerytury posła w przypadku, gdy zostanie on członkiem rządu podczas pełnienia funkcji ministerialnej.

Sprzeczanie się

Osiem głównych francuskich związków pracowniczych sformułowało propozycje reformy systemu, z których wszystkie dotyczą silniejszego wkładu ze strony właścicieli aktywów. We wspólnym oświadczeniu z dn7 lipca 2010, osiem związków zawodowych oszacowało, że „przedsiębiorstwa, wysokie dochody, dochody kapitałowe są zaangażowane pięć razy mniej niż pracownicy” i ubolewa nad konsekwencjami tego niedopodatkowania dochodów spekulacyjnych.

• CGT proponuje, że pracownicy podlegają żmudnej pracy jest uprawniony do wcześniejszej emerytury w zależności od czasu trwania ekspozycji na żmudnej pracy. Zwraca się z prośbą, aby dochody finansowe przedsiębiorstw podlegały składkom, przypominając, że w 2009 r. Trybunał Obrachunkowy oszacował niedobór tego braku wkładu na 10 miliardów euro. Związek chce zrewidować wszystkie zwolnienia podatkowe, oszacowane na 30 miliardów euro w 2009 roku, ale także dostosować składki na ubezpieczenia społeczne zgodnie z polityką zatrudnienia firm.
• CFDT wzywa do dokładniejszego sprawdzania okresów bezrobocia i nieodpłatnej choroby, lepszej artykulacji różnych systemów emerytalnych dla multi- emerytów , a także biorąc pod uwagę wiek emerytalny efektów żmudnej pracy nad długością życia przyszłego pracownika.. Aby nie karać osób, które rozpoczęły pracę w bardzo młodym wieku (18 lat i wcześniej), proszą, aby każdy pracownik, który co kwartał uprawniał do pełnej emerytury (obecnie 41 lat), mógł przejść na emeryturę, nawet przed osiągnięciem ustawowego wieku uprawniającego . Związek ten domaga się silniejszej i trwałej podaży funduszu rezerwowego na emerytury , z podwojeniem do 4% dedykowanego podatku.
• FO wzywa do podwyższenia składek emerytalnych i opodatkowania nowego dochodu kapitałowego, aw szczególności proponuje podatek w wysokości 3% od nieinwestowanych zysków i składek na udział w zyskach , udział i opcje na akcje .
• CFTC jest prośbą o poszerzenie podstawy składek do pewnego dochodu: opcje na akcje , hat-trick emeryturę , uczestnictwa, podziału zysków . Proponuje również jednopunktowy wzrost CSG , który wygenerowałby 11 miliardów euro w zasobach, a część CSG byłaby „fléchée”, ze skuteczną kontrolą alokacji kwot wypłacanych oddziałowi „starości”. CFTC prosi również, aby wszystkie obniżki składek na ubezpieczenia społeczne były kompensowane z dokładnością do jednego centa podatkami.
• Według CFE-CGC całe finansowanie ochrony socjalnej wymaga przeglądu i „kluczowe jest znalezienie nowych źródeł finansowania”, które opierają się na innej podstawie niż fundusz płac. Ponadto CFE-CGC uważa, że ​​stopniowe przechodzenie na emeryturę kapitałową jest sprzeczne z francuskim systemem ubezpieczeń wzajemnych poprzez faworyzowanie funduszy emerytalnych, prywatnych ubezpieczeń i prywatnych grup ochrony socjalnej.
• UNSA szacuje, że udział wydatków na ubezpieczenia emerytalne objęte faktycznie solidarność (składkowy minimum, korzyści małżeńskich i rodzinnych ...) musi zmierzyć środków fiskalnych. Wzywa również do opodatkowania udziału w zyskach i udziału w zyskach na tym samym poziomie, co składki na ubezpieczenia społeczne płacone przez pracodawców, poprzez zwiększenie pakietu socjalnego dotyczącego udziału w zyskach z 4% do 15%. Unsa proponuje, podobnie jak większość związków zawodowych, podniesienie CSG o jeden punkt.
• Solidaires uważa, że ​​„nie ma mowy o zwiększaniu wysokości składek na ubezpieczenia społeczne pracowników ani czasu ich trwania”, a zamiast tego należy skoncentrować się na zwrocie z kapitału, a mianowicie na dywidendach, odkupie akcji i innych korzyściach oferowanych akcjonariuszom, ale także opodatkowanie opcji na akcje i emerytury hat-trick .
• CNT żąda „utrzymanie wieku emerytalnego przy pełnej szybkości na 60 lat”, to „powrót do 37,5 rocznych wkładów publiczności jako prywatny” i proponuje emerytury finansów przez Wyłączenia „pracodawcy zniesienia wkład i [] zwrot łącznych zwolnień ”w ostatnich latach.
• FSU proponuje zwiększenie finansowania i jej dywersyfikacji, tak aby nie ważyć się na kosztach pracy, ale wręcz przeciwnie, aby zniechęcić transakcji kapitałowych, dokonanych przez wszechobecny rozwój krótkoterminowych spekulacji. Domaga się zarówno uchylenia środków wprowadzonych w ramach reformy Balladura w zakresie emerytur z 1993 r., Jak i przepisów ustawy Fillona z 2003 r. FSU proponuje również mechanizm „  stopniowego zaprzestania działalności  ”, biorąc pod uwagę „pozytywne aspekty starego CPA, Z czego 80% jest opłacane w niepełnym wymiarze godzin, z prawem otwartym od 55 roku życia i 25 lat składki ”.

Po stronie pracodawców MEDEF potwierdza, że ​​podniesienie wieku emerytalnego do 63 lat, okresu składkowego do 45 lat, rozszerzenie finansowania i indywidualne narzędzie kapitalizacji (fundusz emerytalny) jest nieuniknione.

Ścieżka legislacyjna

Tekst sporządzony przez komisję wspólną przyjmuje Senat dnia26 października 2010177 głosami za 151 i przez Zgromadzenie Narodowe w dniu27 października 2010 głosami 336 za 233.

Posłowie socjalistyczni przejmują następnie Radę Konstytucyjną , która odrzuca odwołania i osądza „kwestionowane artykuły ustawy o reformie emerytalnej zgodnie z Konstytucją”. Nicolas Sarkozy ogłasza tekst dalej10 listopada 2010.

Wpływ reformy

Podczas gdy specjaliści uważają reformę za niewystarczającą, aby przywrócić równowagę francuskiego systemu emerytalnego, Dyrekcja Generalna Skarbu Państwa wskazuje, że reforma znacząco poprawia stabilność finansów publicznych: jej efekt byłby w rzeczywistości równoznaczny z trwałym zmniejszeniem deficytu publicznego. prawie 1 procent PKB.

Reforma prowadzi do znacznego wzrostu kosztów zwolnień chorobowych. Według NFZ ich wysokość wzrosła o 13,4% w latach 2013-2016, z 6,3 do 7,1 mld euro, ze względu na większą obecność na rynku pracy osób powyżej 60 roku życia. W 2016 r. Średnia liczba płatnych zwolnień chorobowych wyniosła 76 dni dla pracowników w wieku powyżej 60 lat w porównaniu z 33 dniami dla wszystkich zatrudnionych.

Złagodzenie warunków startowych przez lewicowy rząd

François Hollande podczas kampanii prezydenckiej w 2012 roku zobowiązuje się do ponownego przeanalizowania reformy emerytalnej, aby nie karać tych, którzy wcześnie rozpoczęli pracę. Po wybraniu posiadał dekret uchwalony w Radzie Ministrów w celu upoważnienia osób, które rozpoczynały pracę w wieku 18 i 19 lat i mają okres składkowy (41 lat w 2012 r., A następnie 41,5 lat w 2020 r.) Od 60. roku życia. Niektórzy, jak CGT , akceptując to złagodzenie, żałowali, że lewica zrezygnowała z przywrócenia legalnego wieku do 60 lat (przywrócenie to wymagałoby jednak ponownego postawienia pytania o fryzury dla tych, którzy odeszliby w wieku 60 lat z karierą zawodową). niekompletny). Kwestia przywrócenia wieku bez rabatu do 65 lat, na którą również się zobowiązał nowy Prezydent RP, nie jest podnoszona, a rząd zapowiada w następnym roku nową reformę emerytalną w celu wyrównania rosnącego deficytu.

Uwagi i odniesienia

1. Gazette du Palais, rok 2010, nr 337, 338, specjalizuje wydanie prawa pracy i ochrony socjalnej, 2010 reforma emerytalna dokumentacji, strony 11-32
2. raport na stronie COR
3. Dokument rządowy dotyczący reformy emerytalnej , 2010
4. Wszystkie środki mające na celu wydłużenie czasu trwania działalności i dochodu pozwolą na przywrócenie równowagi planów emerytalnych w 2018 r. Deficyty nagromadzone w tym okresie zostaną w całości przeniesione do Funduszu Spłaty Zadłużenia Ubezpieczeń Społecznych (CADES), którego aktywa i środki Funduszu Rezerwy Emerytalnej . FRR pozostanie zarządzającym tymi aktywami i zasobami w imieniu CADES.
5. Press Kit: prezentacja reformy emerytalnej
6. Projekt reformy emerytalnej
7. [PDF] Tekst ustawy
8. (en) Nicolas Sarkozy: Niesamowity kurczący się prezydent - The Economist
9. (en) Podniesienie wieku emerytalnego we Francji z 60 do 62 lat
10. (w) Przewodnik po problemach emerytalnych w Europie - BBC
11. (w) Środki oszczędnościowe w Europie obejmują podwyższenie wieku emerytalnego: kontrowersyjny krok byłby poważną reformą we Francji - The European Institute
12. (w) Krajowy system emerytalny we Francji
13. (in) Francja podnosi wiek emerytalny do 62 lat CS Monitor
14. (w) Protesty zamieniają Francję na kupę Podwyższenie wieku emerytalnego - Deutsche Welle
15. (w) Sarkozy przysięga podnieść wiek emerytalny POMIMO protestów - zaktualizowane wiadomości
16. (w) Francja podnosi wiek emerytalny, aby zrównoważyć księgi emerytalne - Reuters
17. Pensjonaty: Uwaga występów , Alternatives economique , n O  293.”
18. Emerytura, co robią inne kraje europejskie - La Croix
19. (en) Wściekłość francuskich pracowników w związku z podniesieniem wieku emerytalnego ... do 62 lat - Mail Online
20. Emerytury kapitałowe, podkopane przez kryzys - 20 minut
21. miejscach: w Strzeżmy występów , économiques Alternatywy , n o  293 °.
22. (w) Francja nadal uderza w wieku emerytalnym - The Epoch Times
23. (w) Napięcia rosną, gdy zbliża się głosowanie nad francuską reformą emerytalną / - The Daily Caller
24. WIDZIANE Z GDZIEKOLWIEK - „Francuzi walczą o przyszłość Europy” („The Guardian”)
25. Propozycje Front National dotyczące zabezpieczenia naszego repartycyjnego systemu emerytalnego na stronie Front National
26. Reforma emerytalna: pilna potrzeba , na stronie internetowej UMP
27. Sprawiedliwa, skuteczna i trwała reforma emerytalna na stronie internetowej PS
28. Osie trwałej reformy w Mediapart
29. Zagwarantuj finansowanie emerytur i zaspokajaj potrzeby społeczne na stronie PCF
30. Program walki robotników
31. Philippe'a Poutona
32. Zmiany w tekście REFORM OF EMERYTUR
33. ZMIANY N O  249
34. (Fr) „  Retraites: deklaracja międzyzwiązkowa  ” , na www.fsu.fr (przeglądano 31 października 2010 )
35. (fr) „  Tous mobilés le 23 Septembre  ” , na www.agencebretagnepresse.com (dostęp: 31 października 2010 )
36. (fr) [PDF] "  25 marca 2008 - Retreats - The 2008 meeting  " , na www.lesechos.fr (dostęp 31 października 2010 )
37. (En) "  Emerytury: związki zawodowe i pracodawcy przedstawiają swoje propozycje rządowi  " , na www.webmanagercenter.com (dostęp: 31 października 2010 )
38. (fr) "  Oficjalna strona CFTC  " , na www.cftc.fr (dostęp 31 października 2010 )
39. (fr) [PDF] „  THE CGC'S PROPOSALS on emerytury reform  ” , na www.fieci-cgc.org (dostęp 31 października 2010 )
40. Guillaume Sarkozy, przyszły beneficjent reformy emerytalnej? na tempsreel.nouvelobs.com
41. (en) „  Safeguarding our solidarity emerment system  ” , na www.unsa.org (dostęp 31 października 2010 )
42. (fr) "  Związek Solidaires opowiada się za opodatkowaniem dywidend  " , na reunion.orange.fr (dostęp: 31 października 2010 )
43. (fr) „  Vote n ° 89 - meeting of 26 października 2010  ” , na www.cnt-f.org (dostęp 30 października 2010 )
44. (fr) [PDF] „  Propositions and demand  ” , na www.fsu.fr (dostęp 30 października 2010 )
45. Medef przypomina „zalety” kapitalizacji
46. Unia Europejska: świetlana przyszłość funduszy emerytalnych
47. (fr) „  Głosowanie nr 89 - posiedzenie z 26 października 2010 r. W sprawie całego projektu ustawy o reformie emerytalnej przy opracowywaniu tekstu zaproponowanego przez wspólny komitet  ”, na stronie www.senat.fr (konsultowano 30 października 2010 r. )
48. Analiza Sonda n o  646 - Sesja: 27/10/2010 głosowania publicznego na całej ustawy o reformie systemu emerytalnego (tekst CMP)
49. „Nicolas Sarkozy promulguje ustawę o reformie emerytalnej” , Le Figaro , 10 listopada 2010 r.
50. „Stabilność finansów publicznych po kryzysie: jaki wkład ma reforma emerytalna? » ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • Co robić? ) Na stronie Generalnej Dyrekcji Skarbu Państwa.
51. „  Podniesienie wieku emerytalnego do 62 lat drogo kosztowałoby Francuzów  ”, RT po francusku ,31 lipca 2018 r( czytaj online , sprawdzono 12 sierpnia 2018 r. )
52. „  France.tv - Replay TV and all the sites of the France Télévisions Channels  ” , na francetv.fr (dostęp 30 sierpnia 2020 ) .

Zobacz też

Powiązane artykuły

• Ruch społeczny przeciwko reformie emerytalnej we Francji w 2010 roku
• Emerytura we Francji
• Systemy emerytalne w Europie
• Rada ds. Rekolekcji
• Prawo Fillon (emerytury)
• Reforma Balladura dotycząca emerytur z 1993 r
• Dopłata za dodatkowe lata
• Rabat za brakujące lata

Linki zewnętrzne

• Krajowy Fundusz Ubezpieczeń Emerytalnych