Reaktor badawczy Julesa Horowitza to projekt badawczy reaktora jądrowego prowadzony przez CEA i zbudowany w centrum Cadarache , poświęcony głównie badaniom nad materiałami i paliwami dla przemysłu elektroatomowego i medycyny nuklearnej . Pierwsze prace rozpoczęto w 2007 r., Planowana na 2013 r. Dywergencja reaktora była sukcesywnie odkładana do 2025 r. Nazwana na cześć wielkiego francuskiego fizyka XX wieku, wpisuje się w program rozwojowy badań w dziedzinie jądrowej. sektor na poziomie europejskim.
Projekt ten ma początkowy koszt 630 mln euro, którego finansowanie zapewnia 50% CEA , 20% partnerzy europejscy i międzynarodowi, 20% EDF i 10% Areva . WMaj 2015kilka źródeł sugeruje ostateczny koszt około 1,5 miliarda euro.
We Francji głównymi reaktorami badawczymi przeznaczonymi do badań materiałów jądrowych i paliw są reaktory OSIRIS i Orphée w centrum CEA Saclay oraz reaktory Phébus i CABRI w Centrum Cadarache . Muszą zostać wycofane w ciągu najbliższych kilku lat.
Ponadto, aby je wymienić, badanie przeprowadzone w 5 th Framework Program Badań i Rozwoju Technologicznego (FP) w Unii Europejskiej potwierdziła potrzebę posiadania przez 2014 to narzędzie nowoczesne i elastyczne badania dla:
Reaktor Julesa Horowitza (RJH), którego konstrukcja została uruchomiona w 1998 roku przez CEA , powinien zaspokoić te potrzeby wyrażone przez Komisję Europejską . Projekt nosi imię Julesa Horowitza , francuskiego fizyka i pierwszego dyrektora wydziału materiałoznawstwa CEA.
Reaktor skupia belgijskie, czeskie, hiszpańskie, fińskie i japońskie instytuty badawcze wokół francuskiego CEA, a także przemysłowców EDF i AREVA we Francji oraz Vattenfall w Szwecji. Plik25 stycznia 2008, Indyjski Departament Atomowy (DAE) dołączył do pierwszych siedmiu partnerów projektu. Umowy podpisane między tymi różnymi partnerami zapewniają im dostęp do obiektu w celu przeprowadzenia własnych eksperymentów, do wysokości ich wkładu finansowego lub w naturze.
Według konstruktorów projektu reaktor Julesa Horowitza mógł jednocześnie przeprowadzić dwadzieścia różnych eksperymentów . To oferuje wewnątrzrdzeniowego i out-of-rdzeniowych miejsc pozwalających eksperymenty z intensywnym widma neutronowego w neutronów termicznych i szybkie neutrony , który pozwoliłby na zbadanie obecnych systemów jądrowej ( 2 ND i 3 rd generacja: reaktorze wodnym ciśnieniowym , a reaktor Europejski pod ciśnieniem ), a przyszłość ( 4 TH wytwarzania neutronów w reaktorze szybko ).
Ponadto liczba obszarów doświadczalnych byłaby znacznie większa niż w obecnych reaktorach badawczych, co pozwoliłoby na znaczące zyski w czasie trwania prowadzonych eksperymentów.
Reaktor będzie miał moc cieplną 100 MW , jego rdzeń będzie umieszczony w zamkniętym naczyniu i zanurzony w basenie. Będzie się składał z trzydziestu siedmiu zespołów paliwowych .
Planowanych jest około dwudziestu miejsc instalacji urządzeń eksperymentalnych: w samym sercu do eksperymentów na materiałach i na obrzeżach serca do eksperymentów na paliwach.
Niektóre urządzenia doświadczalne będą wyposażone w układy umożliwiające zmianę parametrów fizycznych doświadczenia: obieg wody, gazu lub ciekłego sodu, zmiany temperatury lub ciśnienia.
Nieniszczące stanowisk testowych zostanie zainstalowany w samym basenie reaktorze: stanowisku obrazowanie o wysokiej energii ( rentgenowskie ) i neutronography stanowisku (obrazowanie neutronowej).
Oprócz zastosowania jako reaktor do testowania materiałów, RJH znajdzie również zastosowanie w medycynie nuklearnej . Umożliwi to bowiem zaopatrywanie placówek medycznych w krótkotrwałe pierwiastki promieniotwórcze , wykorzystywane w obrazowaniu medycznym do celów terapeutycznych i diagnostycznych.
Spośród tych pierwiastków promieniotwórczych najpowszechniej stosowany jest technet 99m ( 99m Tc). Jego okres półtrwania wynosi kilka godzin i dlatego wymaga ciągłej produkcji (25 do 30 milionów badań rocznie na całym świecie).
RJH przyczyniłby się do 25% europejskiej produkcji tych pierwiastków radioaktywnych i może wzrosnąć do 50%.
Układ chłodzenia składa się z trzech obwodów (pierwotnego, wtórnego i trzeciego):
Konstrukcja reaktora Julesa Horowitza spełnia normy sejsmiczne.
Po katastrofie w Fukushimie CEA dokonuje przegląduwrzesień 2011do Urzędu Bezpieczeństwa Jądrowego uzupełniające oceny bezpieczeństwa dla RJH. Następnie podejmuje się dodatkowe środki w celu zwiększenia odporności instalacji na ryzyko sejsmiczne.
Według Le Canard enchaîné uwzględnienie ryzyka sejsmicznego jest bardzo kosztowne i przez niektórych podwykonawców uważane za zbyt restrykcyjne.
W październik 2015, firma SBS, MŚP z Boën (Loire), dostarcza część kutą, która nie jest zgodna z sfałszowanym certyfikatem z Bureau Veritas , które składa skargę, a następniemarzec 2016autorstwa Arevy i Komisji Energii Atomowej . Następnie organ ds. Bezpieczeństwa jądrowego wszczyna dochodzenie we współpracy z organami sądowymi w celu ustalenia zakresu i treści fałszerstw.
W Marzec 2007Minister François Loos inauguruje rozpoczęcie budowy reaktora RJH w centrum Cadarache . Za zarządzanie projektem odpowiada TECHNICATOME .
W marzec 2010to przyszłość inwestycji (lub dużej pożyczki), w ramach której ECA otrzymuje 248 mln euro na reaktor Julesa Horowitza.
W czerwiec 2010The CGT z Delta Rodanu wypowie niegodnych warunków pracy na miejscu RJH. Zastępca sekretarza generalnego UL CGT w Cadarache mówi o „niewolnictwie” .
W październik 2014, grupa DCNS jest zmuszona wydawać prowizje z powodu słabej realizacji swojego programu dotyczącego reaktora Julesa Horowitza w imieniu CEA. Podobnie Areva ujmuje w swoich rachunkach za 2014 r. Rezerwę na ryzyko w wysokości 187 mln euro dla reaktora RJH.
Planowaną na 2013 r . Dywergencję reaktora przesunięto najpierw na koniec 2016 r., Potem na 2021 r., A następnie ponownie na 2025 r. (W tym samym czasie zapowiedziano rezygnację z projektu ASTRID ).
Projekt stanowi początkowy koszt 630 mln euro, którego finansowanie zapewnia 50% CEA , 20% partnerzy europejscy i międzynarodowi, 20% EDF i 10% Areva . Wluty 2015początkowy budżet został co najmniej podwojony, około miliarda euro. WMaj 2015kilka źródeł sugeruje ostateczny koszt około 1,5 miliarda euro.
