Rumina (mitologia)

Rumina
Bogini mitologii rzymskiej
Charakterystyka
Główna funkcja	Bogini karmienia piersią
Miejsce pochodzenia	Starożytny Rzym
Okres pochodzenia	antyk
Kult
Wspomniany w	Miasto Boga z St Augustine

Rumina (lub Rumia ) byłby bogini z rzymska przewodniczenie piersią (w języku łacińskim , Ruma oznacza „wymię”). Jest cytowany dopiero późno.

Wzmianki

Nonius Marcellus

Rumina jest wymieniona po raz pierwszy przez Nonius Marcellus , pisarza z końca III th  wieku , w pasażu charakter etymologiczny może odnosić się do ficus ruminalis , powiedział również ficus Rumina , rys dziki przed wejściem do jaskini du Luperkal , u podnóża na Palatynie w Rzymie i na jakich Romulus i Remus były karmione przez wilka.

Saint-Augustin

Rumina jest tym razem wyraźnie potępiony jako boskość sama w sobie przez św. Augustyna w Mieście Bożym , kiedy w pierwszych księgach zamierza wykazać bezcelowość teologii Rzymian: „  A jednak chcieliśmy, początki i przyczyny, przyznaję dwóch bogów, Janusa i Jowisza, pomimo jedności świata, zamiast tego, że dla dwóch bardzo różnych funkcji pod względem ważności i godności zadowalał się tylko Jowisz, nazywając go na przemian „Tygrysem” i „Ruminus”. Mógłbym dodać, że byłoby bardziej wskazane, aby zwierzęta otrzymywały piersi od Junony niż od Jowisza, zwłaszcza że była tam inna bogini, Rumina, gotowa pomóc jej w tym biurze; ale powiedziano mi, że sama Junona to nikt inny jak Jowisz.  "

O Ruminie wspomina Augustyn z Hippony (św. Augustyn), De civitate Dei (Miasto Boga) , 4, 21. W tym fragmencie wyraźnie pragnie wyśmiać pogaństwo.

• »  Quid muste erat Opi deae commendare nascentes, deo Vaticano uagientes, deae Cuninae iacentes, deae Ruminae sugentes, deo Statilino stantes, deae Adeonae adeuntes, Abeonae abeuntes; deae Menti, ut bonam haberent mentem, deo Volumno i deae Volumnae, ut bona uellent; diis nuptialibus, ut bene coniugarentur, diis agrestibus, ut fructus uberrimos caperent i maxim ipsi diuae Fructeseae; Marti i Bellonae, ut bene belligerarent, deae Victoriae, ut uincerent; deo Honori, ut honorarentur, deae Pecuniae, ut pecuniosi essent, deo Aesculano i filio eius Argentino, ut haberent aeream argenteamque pecuniam?  ”.
• "Czy trzeba było polecić bogini, które się urodziło Opis dziecka, które się narodziło, boga Watykanu, płaczącego dziecka, bogini Cuniny, dziecka w kołysce, bogini Ruminy, dziecka, które ssie, boga Statilinusowi ludowi którzy stoją, bogini Adéona tym, którzy się do nas zbliżają, bogini Abéona tym, którzy odchodzą? Dlaczego trzeba było zwrócić się do bogini Mens, aby być inteligentnymi, do boga Volumnusa i bogini Volumny, aby mieć dobrą wolę, do bogów weselnych, aby się dobrze pobrać, do bogów pól, a zwłaszcza do bogini Fructesei, aby mieć dobre zbiory, Marsowi i Bellonie, aby odnieśli sukces na wojnie, bogini Victoire, aby zwyciężyć, bóg Honos, aby mieć zaszczyty, bogini Pécunia, aby stać się bogatymi, w końcu dla boga Asculanusa i jego syna Argentinusa, aby mieć siłę miedzi i srebrna siła? ”.

Bibliografia

1. „  Rumia et Rumina - French-Latin Gaffiot Dictionary - Page 1373  ” , na www.lexilogos.com (dostęp 11 sierpnia 2019 )
2. Definicja słownika Gaffiot - łacińsko-francuski (1934)
3. Felix Gaffiot, Illustrated Latin French Dictionary , Paryż, Hachette , 1934-1978 ( ISBN  2-01-000535-X ) , Abeona, Adeona
4. „  De civitate Dei / Liber IV - Wikisource  ” , na la.wikisource.org (dostęp 10 sierpnia 2019 )

Linki zewnętrzne