Rue du Faubourg-du-Temple

10 e , 11 e  arr ts Rue du Faubourg-du-Temple
Początek ulicy od strony Place de la République w 2011 roku.
Sytuacja
Dzielnice	10 th 11 th
Dzielnice	Szpital Saint-Louis Folie-Méricourt Porte-Saint-Martin
Początek	10, Plac Republiki
Koniec	1, boulevard de la Villette i 19, rue Louis-Bonnet
Obsługiwane trasy	Rue Yves-Toudic Rue de Malte Quai de Valmy Boulevard Jules-Ferry Quai de Jemmapes Rue de la Fontaine-au-Roi Rue Bichat Rue d'Aix Avenue Parmentier Rue des Goncourt Rue Saint-Maur Cour des Bretons Passage Piver Rue Jules-Verne Rue Robert-Houdin Rue de la Presentation Rue Louis-Bonnet Boulevard de la Villette Boulevard de Belleville
Morfologia
Długość	996  m²
Szerokość	20  m²
Geokodowanie
Miasto Paryż	3536
DGI	3508
Geolokalizacja na mapie: Paryż Rue du Faubourg-du-Temple

Rue du Faubourg du Temple jest ścieżka 10 th i 11 th okręgach Paryżu w Francji .

Lokalizacja i dojazd

Zaczyna się na Place de la République i prowadzi do Boulevard de la Villette . Jest to linia graniczna między dwoma dzielnicami, parzystej stronie (po prawej) z Republiki położonych obok 11 th  dzielnicy i dziwne bocznej (z lewej) w 10 th .

Rue du Faubourg-du-Temple rozszerza rue du Temple ( 3 th  dzielnica ), po drugiej stronie placu Republiki, a sama jest przedłużony poza Boulevard de la Villette, na ulicy de Belleville ( 19 th i 20 th  okręgach ) .

Od czasu prac deweloperskich na Place de la République, które zakończyły się w czerwcu 2013 roku , pierwsze 225 metrów ulicy jest, podobnie jak ten plac, wyłączone z ruchu kołowego aż do skrzyżowania Quai de Valmy i Boulevard Jules-Ferry .

Ta strona jest obsługiwana przez stacje metra République , Goncourt i Belleville .

• Współczesne widoki
• Początek rue du Faubourg-du-Temple, place de la République .

Pochodzenie nazwy

Rue du Faubourg-du-Temple zawdzięcza swoją nazwę z faktu, że przekroczył przysiółek znajdujący się poza tym Porte du Temple z otaczającym murem który służył kolejność templariuszy , i że jest śledzona w przedłużeniu rue du Temple . Przedmieście był pierwotnie dzielnica „Fors Le Bourg” (ze starych francuskich „Fors”, od łacińskiego FORIS „na zewnątrz” i od borc , Bourg, forsborc około 1200 forbours około 1260).

Historyczny

Ta droga to bardzo stara droga prowadząca do Belleville , przodka tej ulicy przecinającej w 1175 r. własność kapituły Saint-Merry; Ulica wzięła swoją nazwę na początku XVI -tego  wieku , kiedy stało się główną drogą na przedmieściach Paryża poza drzwi świątyni , która była w obrębie murów Karola V .

Jest wymieniony pod nazwą „rue du faulxbourg de la porte du Temple, zwanej la Courtille” w rękopisie z 1636 roku.

Później udogodnienie XIX th  wieku ( place du Château d'Eau i Plac Republiki ) nie amputowano mu najbliższy części Paryża.

W dniu 11 marca 1918 roku , w czasie pierwszej wojny światowej , n O  83 rue du Faubourg-du-Temple został trafiony podczas nalotu przez niemieckie samoloty .

• Rue du Faubourg-du-Temple była obsługiwana przez kilka linii tramwajowych , a także przez kolejkę linową Belleville , z której widzimy ustawiony tutaj pociąg.
• Przejazd dwóch pociągów kolejki linowej Belleville około 1900 roku, nad kanałem Saint-Martin , w tym miejscu przechodzącym pod ziemią.
• Kolejny widok kolejki linowej Belleville .
• Rue du Faubourg-du-Temple podczas wojny 1914-1918 , na skrzyżowaniu z Quai de Valmy .
• Historia Paryża panel „  Miasto Angoulême  ”

Niezwykłe budynki i miejsca pamięci

• W pewnym momencie na tej ulicy mieszkał malarz Simon Mathurin Lantara (1729-1778). Brama Świątyni znajdowała się przy wejściu na ulicę.
• Koszary Verines .

• N O  7: rzezbiarza Pierre-Jules Mene (1810/79) mieszka tam.
• N o  11: siedziba Pracy Pomocy dla Dzieci (OSE), do tego czasu nazywany „ Georges GAREL centrum  ”, który stał się centrum Georges-et-Lili-Garel na23 czerwca 2014.
• N o  18: to zadaszony dziedziniec z powietrza przemysłowego i surowym był jednym z ulubionych miejsc atrakcją dla paryżan. To angielski dziedzic Philip Astley zainaugurował go w 1780 roku, aby przekształcić go w karuzelę, którą przekształcił w cyrk jeździecki (pod nazwą Cirque Astley) podczas swojego związku ze słynnym Franconim . W 1922 r. dziedziniec stał się kawiarnią-koncertem. Dziś jest to wejście do słynnego klubu nocnego Le Gibus , mekki paryskiego życia nocnego. Jest to także siedziba teatru Le Temple .

• Wejście n O  18.
• Tył N O  18 z dachem.
• Jeden z dwóch Atlantów przy wejściu.

• N o  23: Wolman rodzina mieszkała tam, gdy zaczął w drugiej wojnie światowej . Ojciec, Moszek Wolman, zostaje deportowany do Auschwitz, ale przeżył. Matka, również deportowana do Auschwitz , będzie zdumiona. Dwaj synowie, Roger Wolman i jego brat Henri, należeli do Dzieci Izieu, ale opuścili instytucję przed6 kwietnia 1944 ri przeżyć Holokaust .

• N O  28, zegar i płaskorzeźby na rogu ulicy i alei Jules promów .

• Zegar i płaskorzeźba.

• N o  37: kawiarnia-teatr w Lodowym Pałacu .

• Ice Palace w 2005 roku.

• N O  68 i rue Goncourtów  : Miejsce z baraki Courtille .
• N O  105: Art Deco galeria , Palais du Commerce , wymienione jako zabytek i nocnym , La Java .
• N O  108: Léon Rodriguez , członek zespołu Bonnot , mieszkał tam

odniesienia literackie

To właśnie na tej ulicy César Birotteau podejmuje się produkcji swoich wyrobów perfumeryjnych, które będą stanowić fortunę jego przyszłego sklepu, La Reine des roses , w powieści Honoré de Balzaca ( 1837 ): „Postanowił wtedy dotrzeć. do fortuny szybciej i chciał najpierw dołączyć produkcję do handlu detalicznego. Wbrew radzie żony wynajął chatę i ziemię na przedmieściach Świątyni i kazał namalować ją dużymi literami: FABRIQUE DE CESAR BIROTTEAU. Rozpuścił robotnika z Grasse, z którym zaczął liczyć do połowy niektóre produkcje mydła, esencji i wody kolońskiej. "

Uwagi i referencje

1. Alain Rey , historyczny Słownik języka francuskiego , 3 obj., 3 rd  edition, Le Robert, 2006.
2. Jacques Hillairet , Słownik historyczny ulic Paryża , Paryż , Les Éditions de Minuit , 1972, 1985, 1991, 1997  itd. ( 1 st  ed. 1960), 1476  , str. , 2 obj.   [ szczegóły wydań ] ( ISBN  2-7073-1054-9 , OCLC  466966117 ), t. 1, s.  493 .
3. Exelsior z 8 stycznia 1919: Mapa i oficjalna lista bomb lotniczych i sterowców wystrzelonych na Paryż i przedmieścia, ponumerowanych według kolejności i daty upadku
4. André Billy, Simon Mathurin Lantara (1729-1778) , tekst online [1] .
5. François-Fortuné Guyot de Fère i Bon de Boissy, Biograficzny katalog artystów francuskich , Bureau du Journal des Beaux-Arts, 1841.
6. „Odsłonięcie dwóch nowych tablic w siedzibie OSE w obecności Naczelnego Rabina Francji” , www.ose-fr.org .
7. Wskazówka n o  PA00132988 , baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
8. César Birotteau , wydanie Furne'a , 1845, t.  X, s.  215 .

Bibliografia

• Jacques Hillairet , Słownik historyczny ulic Paryża , Paryż , Les Éditions de Minuit , 1972, 1985, 1991, 1997  itd. ( 1 st  ed. 1960), 1476  , str. , 2 obj.   [ szczegóły wydań ] ( ISBN  2-7073-1054-9 , OCLC  466966117 ).

Załączniki

Powiązane artykuły

• Dawne przedmieścia Paryża
• Przeorat Szpitalny Świątyni