Flaga Królestwa Chorwacji-Slawonii . |
Herb Królestwa Chorwacji-Slawonii . |
Hymn |
Lijepa naša domovino Gott erhalte |
---|
Status | Monarchia konstytucyjna , część krajów Korony Świętego Szczepana . |
---|---|
Składający się z | Okręgi chorwacko-slawońskie |
Składnik | Kraina Korony Świętego Szczepana |
Stolica | Zagrzeb |
Język | Chorwacki , węgierski , niemiecki , serbski , włoski . |
Religia | rzymskokatolicki |
Zmiana |
Florin (1867-1892) . Korona (1892-1918) . |
Populacja | |
---|---|
• 1880 | 1 892 499 mieszk. |
• 1910 | 2 621 954 mieszk. |
Obszar (1910) | 42,541 km 2 |
---|
26 września 1868 | Kompromis z 1868 r . |
---|---|
28 lipca 1914 | Wypowiedzenie wojny Serbii po ultimatum z 23 lipca 1914 r . |
22 listopada 1916 | Adwent Karola IV . |
29 października 1918 | Proklamacja stanu Słoweńców, Chorwatów i Serbów . |
1867-1916 | Franciszek Józef I ul |
---|---|
1916-1918 | Karol IV |
(1 e )1868-1871 | Levin Rauch |
---|---|
(D er )1917-1919 | Antun Mihalović |
Parlament jednoizbowy | Sabor |
---|
Poprzednie podmioty:
Następujące podmioty:
Trójjedyne Królestwo Chorwacji (w chorwacki : Kraljevina Hrvatska í Slawonii , w języku węgierskim : Horvát-Szlavón Királyság ; w języku niemieckim : Königreich Chorwacja und Slawonien ) tworzy, między 1867 i 1918 , z Królestwa Węgier w Krajach Korony św Etienne (lub „Transleithanie”), w ramach dualnej monarchii Austro-Węgier . Królestwo Chorwacji-Slawonii powstało w wyniku zjednoczenia Królestwa Chorwacji z Królestwem Slawonii - przejętym od Osmanów przez Habsburgów w 1699 roku . Jego terytorium obejmowało część dzisiejszej Chorwacji, a także niewielką część dzisiejszej Serbii ( wschodnia Syrmia ). Według spisu z 1910 r. Królestwo liczyło 2 621 954 mieszkańców.
Ze swej strony Dalmacja , skonfiskowana Republice Weneckiej w 1797 r. I przypisana Habsburgom przez Kongres Wiedeński w 1815 r. , Była zależną prowincją Austrii na mocy kompromisu austro-węgierskiego z 1867 r .
Królestwo pozostało do 1918 r., Kiedy to wraz z innymi terytoriami słowiańskimi południowej Austro-Węgier stało się efemerycznym państwem Słoweńców, Chorwatów i Serbów, które z kolei zjednoczyły się z królestwem Serbii, które przybyło z aneksu Czarnogóry, tworząc królestwo Serbów, Chorwatów. i Słoweńców , przemianowanego w 1929 roku na królestwo Jugosławii .
Królestwo Chorwacji-Slawonii, którego stolicą był Agram (obecnie Zagrzeb) , obejmowało:
Obejmował także część hrabstwa Rijeka (Fiume), z miastem Bakar (Buccari) i jego okręgiem wyborczym. Ale miasto Fiume, jego port i jego dzielnica zostały od niego odłączone i znalazły się bezpośrednio pod Węgrami.
Kompromis z 1868 roku włączone do Trójjedyne Królestwo Chorwacji terenach wojskowych w chorwackiej Krainie ( „Marsz”):
- od Carlstadt / Karlovac na zachód (pułki I Liki, II Otočaca, III Ogulina i IV Slunj), - Varaždin w centrum, oddzielające Chorwację i Slawonię (pułki V Križevci i VI Đurđevac) oraz - Banovine (pułki IX Pierwszego i X Drugiego Chorwackiego Banatu: generał Banatu Slawonii);
Podczas kompromisu z 1868 roku Chorwaci bezskutecznie domagali się zajęcia królestwa Dalmacji i Wojwodoveny ( Wojwodina Zachodnia, Bačka ).
Cesarz Austrii był, jako król Węgier, także królem Chorwacji i Slawonii.
Ban (wicekról) został mianowany przez cesarza Austrii, króla Węgier, za zgodą premier Węgier.
Był odpowiedzialny za Sabor (dietę) Chorwacji-Slawonii.
Lista zakazów (1868-1918):
Sabor (dieta) składała się z dziewięćdziesięciu wybranych członków i najwyżej czterdziestu pięciu członków z urzędu.
Członkami z urzędu byli:
Królestwo Chorwacji-Slawonii zostało podzielone na 8 hrabstw (w nawiasach, siedziba powiatu):