Robert z Palatynatu (arcybiskup)

Robert z Palatynatu
Ruprecht von Rhein
Ruprecht von der Platz
Przykładowy obraz artykułu Robert z Palatynatu (arcybiskup)
Grób Roberta w katedrze św. Marcina w Bonn
Biografia
Narodziny 27 lutego 1427
Śmierć 16 lub 26 lipca 1480
Burg Blankenstein, Gladenbach , Landgraviat de Hesse
Biskup Kościoła katolickiego
Konsekracja biskupia 10 kwietnia 1468
Arcybiskup Kolonii
wybrał 30 marca 1463
Potwierdź to 25 maja 1464 - 26 lipca 1480
Inne funkcje
Funkcja świecka
Książę Elektor
(en) Uwaga na www.catholic-hierarchy.org

Robert z Palatynatu ( niemiecki  : Ruprecht von der Platz , czasami nazywany niemieckim  : Ruprecht von Rhein ,27 lutego 1427- 16 lub26 lipca 1480) Był bp Kolonia i : Prince elektora w Kolonii od 1463 do 1480 roku.

Biografia

Trzeci syn Ludwika III Palatynatu ze swoją drugą żoną Matyldą Sabaudzką zrzeka się wszelkich praw do Palatynatu i studiów dla święceń na uniwersytetach w Heidelbergu i Kolonii . Stał kanon od Saint-Martin katedrze w Moguncji, ówczesnego zastępcy dziekana kapituły katedralnej w Kolonii i proboszcza kapituły katedry św Kiliana w Würzburgu .

Wybory i święcenia

Wybrany arcybiskup dnia 30 marca 1463, został potwierdzony w tytule przez Papieża dopiero Maj 1464wyświęcony na biskupa dopiero w Niedzielę Palmową w 1468 roku. DopieroSierpnia 1471że cesarz z kolei daje mu regalia .

Trudny rząd

Wybrany pod wpływem rodziny, musiał zachować swoje miejsce księcia-elektora, a władza związana z tytułem była wszędzie ograniczona, a jednocześnie musiał stawić czoła problemom wewnętrznym, w szczególności spadkowi dochody z podatków od handlu przekraczającego Ren, zadeklarowanych przez jego poprzednika Dietricha II von Moersa w celu znalezienia środków na wojnę. Jego kapituła katedralna zobowiązała go do zgodzenia się na 23 artykuły ograniczające jego zasoby, które kapituła i państwa królestwa uzgodniły cztery dni przed jego wyborem, a także musiał przekazać kapitule zasoby miasta Zons. .

Był również zaangażowany w zewnętrznych konfliktów politycznych: od 1467 roku sprzymierzył się z Adolphe de Gueldre przeciwko księciu z Kleve , myśląc w ten sposób odzyskać kontrolę Soest , Xanten i Rees .

Otrzymawszy od cesarza swoje regalia , odrzucił jesienią 1471 r. Ugody, do których uzyskania sam przyczynił się jako członek kapituły, i nałożył wyższe podatki, które skłoniły go do zajęcia Zons w celu wywarcia nacisku.

Konflikt kościelny w Kolonii

Na terenie swojego arcybiskupstwa pracował nad zmniejszeniem przywilejów miast. Naciskając szczególnie na swojego brata Fryderyka I er , rozpoczął kościelny konflikt w Kolonii , który przybierał na sile podczas wojny z Burgundią . Większość jego poddanych odmówiła mu wtedy posłuszeństwa i zwróciła się do papieża i cesarza Fryderyka III . W otwartym buncie ogłosili Hermanna z Hesji administratorem i opiekunem archidiecezji, podczas gdy tylko kilku szlachciców pozostało lojalnych wobec Roberta. Robert wezwał na pomoc Karola Śmiałego , który ogłosił się obrońcą Kolonii.

Cesarz usiłował mediacji w r. Grudzień 1473, ale zawiodła. W 1474 roku Karol oblegał Neuss , buntowniczy zamek obronny, w którym schronił się Hermann. W odpowiedzi Sejm Imperium postanowił w Augsburgu rozpocząć wojnę z Karolem i całe imperium zostało wezwane do broni. Oblężenie Neuss trwała około roku, aż Charles akceptowane mediacji papieża, w tym w kwestii Roberta w jego archidiecezji.

Robert był już ekskomunikowany przez papieża w 1472 roku za to, że nie przyczynił się do utrzymania Stolicy Apostolskiej; jego pozycja osłabła jeszcze bardziej, gdy jego brat przestał go wspierać, w obliczu sprzeciwu cesarza, zanim umarł12 grudnia 1476. Tracił poparcie wszystkich oprócz Kempena i Altenahr . WMarzec 1478zostaje wzięty do niewoli przez Hesji . Więziony w Burg Blankenstein (Gladenbach), poddał się pośrednictwu księcia Juliers - Berg i zrzekł się stanowiska arcybiskupa, otrzymując w zamian dożywocie w wysokości 4000 złotych florenów.

Zmarł zanim papież przyjął rezygnację i został pochowany w katedrze św. Marcina w Bonn . Jego następcą podczas oblężenia Kolonii będzie Hermann z Hesji, jego przeciwnik, który schronił się w Neuss.

Inne aspekty

Mimo wszystko Robert odniósł pewne sukcesy w reformie klasztornej, której wpływ sięgał poza jego terytorium, aż do Cleves czy Juliers-Berg.

Podobno pasjonował się łowiectwem i sokolnictwem.

Bibliografia

  1. W zamian za obietnicę jego brata, że ​​będzie mu wypłacał rentę do czasu znalezienia biskupstwa: Henry J.Cohn, The Government of the Rhine Palatinate in the Fifteenth Century , Oxford: Oxford University, 1965.
  2. (de) Manfred Groten, „Ruprecht von der Pfalz, Erzbischof von Köln”, Neue Deutsche Biographie , wyd. Komisja Historyczna, Bawarska Akademia Nauk i Nauk Humanistycznych, tom 22  wyd. Berlin: Duncker & Humblot, 2005, ( ISBN  978-3-428-11203-6 ) , str.  286-87 , dostępny online w Digitale Bibliothek .
  3. Podsumowanie uprawy terytorium Kolonii przez świeckich książąt: Benjamin Arnold, Princes and Territories in Medieval Germany , Cambridge: Cambridge University, 1991, ( ISBN  0-521-39085-0 ) , w którym używa się terminu uduszenie.
  4. Hans Prutz, The Age of the Renaissance , A History of All Nations 10, Filadelfia / Nowy Jork: Lea, 1905.
  5. (de) Jahresberichte der Geschichtswissenschaft 12 (1889) str.  617 .
  6. Nicholas Michael, Armies of Medieval Burgundy 1364-1477 , Men-at-arms series 144, London: Osprey, 1983, ( ISBN  978-0-85045-518-2 ) , str.  25  ; John Bagnell Bury, The Cambridge Medieval History Tom 8, The Close of the Middle Ages , Cambridge: University Press, 1936, ( ISBN  978-0-521-04540-7 ) , str.  152 .
  7. (De) K. Lyncker, "Die Belagerung von Neuß in den Jahren 1474 und 1475: Eine Episode zur Hessischen Geschichte" , Zeitschrift des Vereins für hessische Geschichte und Landeskunde 6 (1854) 1-63, 56: który podaje datę 26 lipca, a Allgemeine Deutsche Biographie i Neue Deutsche Biographie oferują 16 lipca.
  8. (De) Elke-Ursel Hammer, Monastische Reform zwischen Person und Institution: zum Wirken des Abtes Adam Meyer von Gross St. Martin in Köln (1454–1499) , Veröffentlichungen des Max-Planck-Instituts für Geschichte 165; Veröffentlichungen des Max-Planck-Instituts für Geschichte, Studien zur Germania sacra 22, Göttingen: Vandenhoeck & Ruprecht, 2001, ( ISBN  978-3-525-35300-4 ) , s.  390–91 .
  9. (de) Friedrich Christoph Schlosser, wyd. Oskar Franz Jäger Wolff, Friedrich Christoph Schlosser za Weltgeschichte für das deutsche Volk , 4 th ed. Berlin: Seehagen, 1885, s.  297 , który opisuje go jako „einen wüsten Trinker und Jäger” - „rozwiązły pijący i myśliwy. "

Źródła