Robert Grassin

Robert Grassin Léon Didier i Robert Grassin, 1922 Informacja

Pseudonimy	The Kid, The King of the Floor
Narodziny	17 września 1898 Le Mans
Śmierć	26 czerwca 1980(w wieku 81 lat) Gien
Narodowość	Francuski

Drużyny amatorskie

1913-1917 Helvetia Club Parisien 1917-1921 VCL , Rivoli Sportif

Profesjonalne zespoły

1922-1923 O. Lapize 1927 Olympic-Wolber

Główne zwycięstwa

2 mistrzostwa Mistrz świata w średnim dystansie ( 1925 ) Mistrz Francji na średnim dystansie (1924)

Robert „Toto” Grassin , urodzony dnia17 września 1898w Le Mans i zmarł dalej26 czerwca 1980w Gien jest francuskim kolarzem , specjalistą na średnich dystansach .

Biografia

Robert Grassin urodził się w Le Mans, a dorastał w Paryżu. Ma dwóch braci, którzy są również rowerzystami. W wieku trzynastu lat odbył praktykę u mechanika na rue Beautreillis . W 1913 roku wstąpił do klubu. Pobiegł w crossie dla pieszych i zajął trzydzieste czwarte miejsce na dwustu startujących na torze w Villeneuve-Saint-Georges w swoim pierwszym wyścigu.

Podczas I wojny światowej Grassin tworzył muszle i uczestniczył w popularnych treningach w Parc des Princes , a następnie w Vel 'd'Hiv' . Pobiegł w 1917 roku amatorami Paris-Tours , zajął dziewiąte miejsce po prowadzeniu do Orleanu.

Został zmobilizowany w Sainte-Anne d'Auray i wysłany na front w Sompuis , aby wspiąć się na Chemin des Dames , gdzie został wzięty do niewoli podczas ataku w maju 1918 roku . Został repatriowany w lutym 1919 r. , Stacjonował w Villers-Cotterets , a następnie wysłany do Noisy-le-Sec , jako rowerzysta pułku, zdemobilizowany w 1920 r .

Grassin wznowił rywalizację i wygrał wyścig z czasem w Paris-Tours , amatorzy, w konkursie Companies 'Honor Challenge. W 1921 roku zdobył trójkolorową koszulkę na mistrzostwa Francji w kolarstwie szosowym amatorów, kończąc półtorej minuty za Francisem Pélissierem , pierwszym z zawodowców. Wygrał Critérium des Aiglons na dwóch etapach, Paryż - Boulogne-sur-Mer- Paryż , 614 kilometrów.

Brał udział w Tour de France 1922 , uciekł w pierwszym etapie z Honoré Barthélémy . W Petit Couronne , dwadzieścia kilometrów od Rouen , złamał widelec. Pożycza rower, przewraca się z powrotem na ramieniu, czeka półtorej godziny na mechanika, kolejne półtorej godziny traci na szukaniu widelca i znowu rusza, mimo że stracił wszelką nadzieję trzygodzinne spóźnienie. W 1922 roku zajął czwarte miejsce w Critérium des As i postanowił zejść z drogi na tor.

Robert Grassin i Léon Didier poznali się podczas podróży do Kopenhagi , kiedy zamierzali poprowadzić mistrzostwa świata . Léon Didier postanawia zrezygnować z toru, ale nie z konkurencji. Léon Didier nigdy nie miał kierowcy do treningu, a Robert Grassin nigdy nie miał okazji skręcić za motocyklem. Po dwutygodniowym procesie Léon Didier udał się do Roberta Desmaretsa, dyrektora Vél d'Hiv , aby zaoferować mu swoje usługi. Plik22 października 1922W dniu ponownego otwarcia Vélodrome d'Hiver na torze przez jedno okrążenie zaprezentowaliśmy Léona Didiera, byłego mistrza Francji i Roberta Grassina, byłego mistrza Francji, wezwanego do biegu na średni dystans. Debiutują na Prix Paul Bor , który łączy nadzieje, the29 października 1922ponad 40 kilometrów.

Grassin od razu stał się wielkim zwolennikiem swoich początków za motocyklami. Léon Didier poprowadził go od sukcesu do sukcesu, a potem z kaprysu opuścił Didiera i przyjął Arthura Pasquiera na swojego trenera. Victor Linart , opuszczony przez Pasquiera, otrzymuje usługi Didiera. Gwiazda Grassina zanika, podczas gdy Linart jest prawie nie do pokonania, aż pewnego dnia Grassin ponownie połączył siły ze swoim byłym partnerem Didierem.

Rekord toru

Mistrzostwa Świata

• Amsterdam 1925
  • Mistrz świata na średnich dystansach
• Bruksela 1930
  • Brązowa medalistka średniego dystansu

Mistrzostwa krajowe

• 1924
  • Mistrz Francji na średnich dystansach
• 1931
  • 3 e o średniej odległości

Zwycięzcy drogi

• 1920
  • 2 e z Paryż-Rouen
  • Paryż-Tours , amatorzy
• 1921
  • Mistrzostwa Francji w kolarstwie szosowym, amatorzy , 100 km, rywalizacja za trenerami na torze Versailles - Rambouillet iz powrotem;
  • Paris-Évreux
  • Critérium des Aiglons

Wynik na Tour de France

1 udział

• 1922  : porzucenie ( 3 III  etap)

Uwagi i odniesienia

1. meczu, INTRAN, 19 stycznia 1932 na Gallica
2. „  Kierowca amator R.Grassin jest najlepszym z Aiglonów  ”, Le Petit Parisien ,16 sierpnia 1921, s.  2 ( ISSN  0999-2707 , czytaj online )
3. Pedał z 26 lutego 1924 r. Na Gallica
4. L'Echo d'Alger, 12.04.1920

Bibliografia

Linki zewnętrzne

• Zasoby związane ze sportem  :
  • Pamięć rowerowa
  • (en + nl)  ProCyclingStats
  • (en)  Witryna rowerowa

Obraz zewnętrzny
	Zdjęcia prasowe na stronie internetowej Biblioteki Narodowej Francji BnF czytane online na Gallica