Robert cunibil | |
Narodziny |
3 lutego 1915 Paryż |
---|---|
Śmierć |
5 czerwca 1999 Alès (Gard) |
Pochodzenie | Francja |
Wierność |
Królewskie Siły Powietrzne Republiki Francuskiej Wolne siły francuskie |
Uzbrojony | Siły Powietrzne |
Stopień | Podpułkownik |
Lata służby | 1935 - 1968 |
Konflikty | Druga wojna światowa |
Nagrody |
Dowódca Legii Honorowej, Towarzysz Wojskowego Medalu Wyzwolenia Croix de Guerre 1939-1945 |
Robert Cunibil ( Paryż ,3 lutego 1915- Alès ,5 czerwca 1999) to francuski żołnierz Compagnon de la Liberation . Lotnik odmawiając porażki w 1940 roku wstąpił do Królewskich Sił Powietrznych, a następnie wstąpił do Wolnych Francuskich Sił Powietrznych . Po karierze wojskowej i cywilnej poświęconej mechanice lotniczej został burmistrzem wioski Vialas w Lozère, gdzie zakończył swoje dni.
Urodził się syn stolarza-stolarza Roberta Cunibil 3 lutego 1915w Paryżu . Po przeszkoleniu jako mechanik-monter i projektant przemysłowy zdecydował się zaciągnąć do lotnictwa i udał się na szkolenie do Maroka . Przydzielony do 2 -go szwadronu północnej części Maroka z siedzibą w Meknes , wszedłWrzesień 1937w szkole mechanicznej Rochefort ukończył szkołę z tytułem mistrza robotnika. Awansowany na kapitana wSierpień 1938stacjonował w Algierii, aw 1940 brał udział w operacjach na południowych Włoszech i Sycylii .
W międzyczasie Robert Cunibil został głównym sierżantem i stacjonował w bazie Youks-les-Bains, kiedy usłyszał wiadomość o zawieszeniu broni . Odmawiając porażki, on i czterej towarzysze, w tym Roger Ritoux-Lachaud i Jacques Dodelier, chwytają dwa samoloty i lecą do Egiptu . Stosunki z towarzyszami w Royal Air Force , on tworzy z nimi n o, 1 francuski bombowiec Flight. Przeniesiony do Aden i pod nadzorem n ° 8 Dywizjonu Bombowego Robert Cunibil udział w misjach na całym Somalii i Abisynii i przyczynia się poprzez swoje doświadczenie w mechanice, w celu utrzymania stanu technicznego urządzeń jednostkowych. Plik16 grudnia 1940, podczas misji w Dire Dawa , jego samolot został zestrzelony przez włoski samolot. Jako jedyny ocalały spośród czterech członków załogi, został schwytany przez Włochów. Skazany na śmierć dnia20 grudnia, wciąż czekał na egzekucję w więzieniu w Dessie, kiedy uratował go postęp wojsk alianckich.24 kwietnia 1941. Powrót w n o 8 Dywizjonu Bombowego, został następnie przydzielony jako oficer łącznikowy pod pułkownikiem Palewski , dowódca siłami Wolnej Francji w Afryce Wschodniej. WKwiecień 1942, został przeniesiony do Alsace Hunting Group i brał udział w operacjach w Afryce Północnej. Zdobycie Anglii ze swoją jednostką wStyczeń 1943, następnie przekazał Lorraine Bombardment Group, z którą wykonał około dwudziestu misji na froncie zachodnim . Awansował na podporucznika25 czerwca 1944.
Pozostając w armii po zakończeniu wojny, został skierowany do szkoły lotniczej La Rochelle, a następnie przeniesiony w 1946 roku do bazy Cognac . Awansowany porucznik, został przeniesiony do bazy Rochefort . W 1948 roku był kierownikiem pracowni w Bamako i w 1947 roku w Eskadrze Overseas n O 81 w Mauretanii . Wrócił do Francji w 1951 roku do zarządzania magazynem Sił Powietrznych n o 603 do Limoges . Został awansowany do stopnia kapitana, a potem w następnym roku przeznaczono w 1954 roku w magazynie Sił Powietrznych n o 601 do Châteaudun . Po zostaniu dowódcą został w 1960 r. Przeniesiony do centralnego kierownictwa wyposażenia sił powietrznych w Paryżu . Skończył karierę w lotnictwie Warehouse n ° 604 i opuścił armię w randze podpułkownika. Pozostał w dziedzinie mechaniki lotniczej, zostając szefem zarządzania materiałami w Société de construction et de reparation dequipement aeronautique w Issy-les-Moulineaux . Ostatecznie przeszedł na emeryturę w 1971 roku i przeniósł się do Lozère we wsi Vialas, gdzie został wybrany burmistrzem w 1977 roku, a honorowym burmistrzem od 1983 roku. Robert Cunibil zmarł dnia5 czerwca 1999w Alès i jest pochowany na cmentarzu Vialas.
Dowódca Legii Honorowej | Towarzysz wyzwolenia | Medal wojskowy | |||
Croix de Guerre 1939-1945 |
Klip do medalu kolonialnego „Libia” |
Pamiątkowy medal za wolontariat w Wolnej Francji |