Narodziny |
12 maja 1905 9. dzielnica Paryża |
---|---|
Śmierć |
23 lutego 1982(76) 14. dzielnica Paryża |
Pogrzeb | Cmentarz Pere Lachaise |
Narodowość | Francuski |
Trening |
Pasteur High School of Neuilly-sur-Seine Institution Notre-Dame de Sainte-Croix |
Zajęcia | Profesor , gramatyk , leksykograf , romanista |
Pracował dla | Uniwersytet Paryski , Praktyczna Szkoła Studiów Zaawansowanych |
---|---|
Członkiem | Królewska Akademia Języka i Literatury Francuskiej Belgii (1962-1982) |
Kierownik | Charles Bruneau |
Różnica | Nagroda Saintour (1963) |
Robert-Léon Wagner (12 maja 1905-26 lutego 1982) jest nauczycielem gramatyki i literatury, specjalizującym się w leksykografii . W szczególności wykładał w Ecole Pratique des Hautes Etudes (EPHE).
Robert-Léon Wagner urodził się w Paryżu dnia 12 maja 1905w pobliżu Butte Montmartre . Jego nauka w liceum była dość gorączkowa. Jego rodzice po raz pierwszy zapisali go do Lycée Pasteur w Paryżu, skąd został szybko zwolniony za brak dyscypliny. Następnie został studentem college'u Sainte-Croix w Neuilly-sur-Seine , skąd został zwolniony z tego samego powodu. W końcu rodzice zapisali go do szkoły z internatem kolegium jezuickiego w Le Mans , gdzie w końcu się osiedlił.
Associate gramatyki (1931) i doktora listów ( zdania Hipotetyczne poczynając jeśli w języku francuskim, jej początki do końca XVI th wieku , reż. Charles Bruneau , Droz, 1939), Robert Leon Wagner był na pierwszym nauczycielem w Lycée de Chartres (1930-1934) i na Uniwersytecie w Caen (1934-1946). Następnie opublikował w czasopiśmie Le Français moderne (artykuł z okresu wojny zatytułowany „Pour une culture française”…). Po wojnie wykładał na Sorbonie (wydział literatury w Paryżu), od 1947 r., W którym opublikował Wprowadzenie do lingwistyki francuskiej , a następnie od 1970 r. Na Uniwersytecie Paris III (który później stał się Nową Sorboną). . Opublikował liczne recenzje i artykuły w Mercure de France , interesował się Albertem Dauzatem (1956 ...), Stendhal , Malherbe (1956), Jean Giono (1958), Villon (1961) itd. Stworzył leksykony dla autorów, m.in. Clitandre of Cornelius (wyd. 1949).
W 1949 roku został dyrektorem studia w École Pratique des Hautes Etudes ( IV -tego odcinka: nauki historyczne i filologiczne), zastępując Albert Dauzat. Paradoksalnie będzie on hierarchicznym zwierzchnikiem swojego mistrza Gustave'a Guillaume'a , a sam będzie mistrzem słynnych guillaumienów, takich jak Gérard Moignet, Stéfanini czy Bernard Pottier . Robert-Léon Wagner był członkiem Société de Linguistique de Paris oraz Królewskiej Akademii Języka i Literatury Francuskiej w Belgii .
Jego prace są poświęcone teoriom językowym, gramatyce i słownictwie francuskiemu oraz stylowi. Są one powiązane z działalnością Centre de lexicologie politique w ENS Saint-Cloud , ponieważ Wagner interesuje się zagadnieniami leksykograficznymi , takimi jak sposób zapisywania haseł słownikowych . W 1960 roku opublikował artykuł zatytułowany Le Dictionnaire de Huguet ; inwentarz języka francuskiego , następnie w 1964 r. studium słowa „ rycerski ” i jego odmian, a w 1966 r. badanie dotyczące używania terminów deportacja i transport . Jego zespół badawczy porównał w tym celu np. Petit Robert do Dictionary of Contemporary French .
Został pochowany w Père Lachaise ( 80 th dział).