Richard Plantagenet
Richard Plantagenet
Richard Plantagenêt, książę Yorku. Fragment miniatury z Book of Talbot-Shrewsbury autorstwa Master of Talbot , 1445, British Library .
Papiery wartościowe
Książę Yorku , hrabia Cambridge i Rutland
12 maja 1432 - 30 grudnia 1460
( 28 lat, 7 miesięcy i 18 dni )
| Poprzednik | Edward z Yorku |
|---|---|
| Następca | Edouard Plantagenêt |
18 stycznia 1425 - 30 grudnia 1460
( 35 lat, 11 miesięcy i 12 dni )
| Poprzednik | Edmond Mortimer |
|---|---|
| Następca | Edouard Plantagenêt |
| Przykazanie |
Lord Protector of England Lord Lieutenant of Ireland Lord Grand Constable Captain of Calais |
|---|---|
| Wyczyny broni |
Oblężenie Pontoise Bitwa pod St Albans Trasa Ludford Bridge Bitwa pod Wakefield |
| Konflikty |
Wojna stuletnia Róż |
| Dynastia | York House |
|---|---|
| Narodziny | 21 września 1411 |
| Śmierć |
30 grudnia 1460 (w wieku 49 lat) Sandal Magna ( Yorkshire ) |
| Tata | Richard z Conisburgh |
| Matka | Anne Mortimer |
| Małżonka | Cecile Neville |
| Dzieci |
Anne of York Edward IV Edmond Plantagenêt Elisabeth of York Marguerite of York Georges Plantagenêt Richard III 
|
Richard Plantagenêt lub Richard of York (21 września 1411 - 30 grudnia 1460), Hrabia Rutland , w marcu , z Ulsteru i Cambridge , a 3 e Duke of York był członkiem angielskiej rodziny królewskiej i wczesną dziedzic rozległych terytoriach. Ożenił się z Cécile Neville w 1429 roku i piastował kilka stanowisk z ramienia Korony w Irlandii i Francji. Kilkakrotnie rządził Anglią jako Lord Protector podczas szaleństwa króla Henryka VI .
Jego spory z królową Marguerite d'Anjou i jej zwolennikami, a także jego roszczenia do tronu doprowadziły do wybuchu wojny róż . Próbuje przejąć tron, ale odradza mu się to, chociaż kompromis czyni go spadkobiercą Henryka VI. Jednak kilka tygodni po tym porozumieniu spadł na honorowe pole przeciwko Lancastryjskim zwolennikom królowej.
Chociaż nie wstąpił na tron, jego synowie Edward IV i Ryszard III panowali nad Anglią od 1461 do 1485 roku. Poprzez małżeństwo jego wnuczki Elżbiety z Yorku z Henrykiem VII w 1486 roku, Ryszard był przodkiem wszystkich angielskich królów od czasów Henryka VIII. wszyscy królowie Szkocji od Jacques V i wszyscy monarchowie od Jacques VI Szkocji i i st Anglii .
Biografia
Pochodzenie i dzieciństwo
Richard urodził się dnia 21 września 1411. Rodzice Richarda Yorku są bezpośrednimi potomkami króla Edwarda III . Jego ojciec Richard z Conisburgh , 3 th Earl of Cambridge , jest drugi syn Edmund Langley , 1 st Duke of York i 4 th syna Edwarda III . Jego matka Anne Mortimer jest prawnuczka Lionel z Antwerpii , 1 st Książę Clarence i 2 e syna Edwarda III . Ma starszą siostrę, Isabelle , hrabinę Essex. Matka Richarda zmarła wkrótce po urodzeniu. Richard z Conisburgh zostaje straconySierpnia 1415króla Henryka V za zdradę stanu po jego zaangażowaniu w spisek w Southampton .
Plik 25 października 1415, Wuj Richarda, Edward of York , 2 e Duke of York , zginął w bitwie pod Agincourt . Richard, który ma zaledwie cztery lata, zostaje spadkobiercą Księstwa Yorku. Po pewnym czasie wahania, Henry V pozwala Richardowi przejąć władzę po swoim wuju, nawet jeśli musi poczekać, aż osiągnie wiek 21 lat, aby przejąć swoją ziemię. Richard stał się również hrabia marca o śmierci swojego wuja Edmund Mortimer19 stycznia 1425. Mortimer był spadkobiercą Ryszarda II, kiedy został obalony w 1399 r., Ale tron przejął Henry Bolingbroke , ojciec Henryka V. Dlatego Richard dziedziczy roszczenie do tronu. Dzięki dochodom z tytułów zdobywa dużą fortunę. Tak więc w 1443 roku dochód z ziem marcowych wyniósł 3430 funtów (obecnie około 350 000 funtów ). Staje się drugą najbogatszą postacią w królestwie po swoim kuzynie królu Henryku VI .
W 1417 roku Richard, sierota, jest w areszcie Raph Neville, 1 st hrabiego Westmoreland . Neville, świadomy fortuny swojego podopiecznego, zaręczył go z córką Cécile Neville w 1424 roku, wówczas w wieku 9 lat. Kiedy Neville zmarł wPaździernik 1425, opieka nad Richardem zostaje przekazana wdowie po nim Jeanne Beaufort . Plik19 maja 1426Richard został pasowany na rycerza przez Jan Lancaster , 1 st Książę Bedford , stryja i regenta młodego Henryka VI. WPaździernik 1429Richard żeni się z Cécile Neville. Kilka tygodni później6 listopada, brał udział w koronacji Henryka VI w wieku 8 lat. Dwa lata później16 grudnia 1431Richard i Cécile są obecni na koronacji Henryka VI na króla Francji w katedrze Notre-Dame w Paryżu . Wreszcie12 maja 1432, Richard może przejąć pełną kontrolę nad swoją ziemią.
Serwis we Francji
W Maj 1436kilka miesięcy po śmierci księcia Bedford, Richard został mianowany na jego następcę jako porucznik Francji. W tym czasie Anglicy nie byli już w stanie przewidywać wielkich podbojów, jak za Henryka V. Jednak udało im się osłabić Francuzów, sprzymierzając się z Burgundami. Jednak sojusz anglo-burgundzki został zerwany po traktacie z Arras w 1435 roku. Kierując się początkowo w kierunku Paryża, Richard odwrócił się w kierunku Normandii po przywróceniu stolicy przez Karola VII . W porozumieniu z kapitanami Bedford, Richard przejmuje Fécamp i ustanawia kraj Caux jako fortecę. Jednocześnie przywrócił porządek i sprawiedliwość w Normandii. Miał jednak trudności z opłaceniem własnych żołnierzy i wyraził swój gniew Koronie. Richard wrócił do Anglii w listopadzie 1439 roku, ale nie był członkiem Rady Królewskiej, ku swojemu przerażeniu. Wrócił do Francji latem 1440 roku po fiasku negocjacji pokojowych. Podczas jego pobytu towarzyszyła mu jego żona Cécile i urodziła jego synów Édouard i Edmond oraz jego córkę Elisabeth w Rouen .
W 1443, Jan Beaufort , 1 st książę Somerset , spotyka się w Rouen prawie 600 mężczyzn w ramiona i łuczników 4000, ale zadowala się zniszczyć Normandii, Maine, a granice Bretanii (torba Guerche) zamiast pójść i wyczyścić GUYENNE. Wydaje się, że Richard surowo odczuwał preferencje króla dla Somerset. To niewątpliwie punkt wyjścia jego kłótni z Maison de Beaufort . Somerset zmarł w 1444 r., Niczego nie osiągając. Sam Richard wrócił później do Anglii20 października 1445. Na dworze opinie są różne co do postawy, jaką należy przyjąć w reakcji na rekonkwistę prowadzoną przez Karola VII we Francji. Książę Gloucester Humphrey Lancaster i Richard są za uzyskanie plecy sytuacja w dłoni dzięki szybkiej interwencji, podczas gdy kardynał i William de la Polak , książę Suffolk , dążyć do zawarcia pokoju.
Wyjazd i powrót z Irlandii
W Luty 1447, Suffolk, z pomocą starego kardynała Beauforta, aresztował Gloucester, oskarżony o zdradę. Ten ostatni trafia do więzienia na osądzenie, ale szybko umiera (prawdopodobnie na atak serca). Jednak niektórzy oskarżają Suffolk o zamordowanie własnego wuja króla i spadkobiercy. Richard zostaje wysłany w celu przywrócenia porządku w Irlandii i tym samym zostaje usunięty. Suffolk i jego sojusznik, książę Somerset Edmond Beaufort , sprzymierzony z królową Marguerite, zostają mistrzami dworu. Mając pretensje do tronu Anglii przez swoich rodziców , Richard zaczął go sprawować w 1448 roku , przyjmując za swoje nazwisko rodowe od dawna nieużywane nazwisko Plantagenêt . To bezpośrednie wyzwanie dla króla.
Oskarżony o spisek przeciwko Koronie poprzez powrót Maine i Anjou do Francji, Suffolk został aresztowany w Styczeń 1450i uwięziony w Tower of London . Został zakazany na pięć lat, ale jego łódź zabierająca go do Francji została przechwycona przez grupę niezadowolonych żołnierzy należących do księcia Exeter, którzy skazali go na śmierć i ścięli mu głowę.2 maja 1450. We wrześniu 1450 roku Richard wrócił z Irlandii i zaczął otrzymywać wsparcie. Sytuacja w Londynie jest tak niestabilna, że Somerset zostaje uwięziony w Tower of London dla własnego bezpieczeństwa, podczas gdy Richard reformuje Parlament. Somerset odzyskał swoje pozycje w kwietniu 1451 roku, podczas gdy Richard przeszedł na emeryturę do Ludlow . WMarzec 1452, Richard próbuje drugiego pokazu siły. Prosi o opuszczenie Somerset i uznanie go za spadkobiercę Henry'ego, wciąż bezdzietnego. Królowa wkracza, by chronić Somerset. Richard buntuje się, ale przed brakiem wsparcia ze strony szlachty poddaje się Henrykowi. Musi przysiąc, że nie podejmie ponownie broni przeciwko Koronie i Somerset.
Wybuch wojny domowej
Król Henryk VI wykazywał oznaki choroby psychicznej latem 1453 r. Kardynał John Kemp , Lord Wielki Kanclerz , zmarł dnia22 marca 1454, co pozostawia nieobsadzone stanowisko szefa Rady Królewskiej. Sytuacja ta skłoniła Richarda, z pomocą hrabiów Salisbury i Warwick, do usunięcia królowej Małgorzaty z władzy i ogłoszenia siebie Lordem Protektorem królestwa le27 marca 1454. Somerset zostaje uwięziony w Tower of London, a Richard sprowadza swoich sojuszników do Rady Królewskiej.
Powrót króla do zmysłów w Boże Narodzenie 1454 r. Udaremnia ambicje Richarda, który zostaje usunięty z dworu w Luty 1455przez królową Marguerite d'Anjou. Ta ostatnia tworzy sojusze przeciwko Richardowi i spiskuje z innymi szlachcicami, aby zmniejszyć jej wpływy. W ten sposób utworzyła klan Lancastrian . Richard, coraz bardziej w pośpiechu, w końcu sięgnął po brońMaj 1455. Pokonał wojska królewskie w bitwie pod St Albans dnia22 maja 1455. Somerset i jego sojusznik hrabia Northumberland zostają zabici, co w dużej mierze satysfakcjonuje York, Salisbury i Warwick. Wojska Yorkistów odkrywają, że Henri został porzucony przez jego eskortę. Właśnie przeżył drugi atak szaleństwa. Richard i jego sojusznicy odzyskują wpływową pozycję i od jakiegoś czasu obie strony wydają się zszokowane faktem, że doszło do prawdziwej bitwy, więc robią wszystko, co w ich mocy, aby rozstrzygnąć spory. Ponieważ król jest chory, Richard ponownie zostaje obrońcą, a królowa Małgorzata zostaje odsunięta od władzy.
Rodzina królewska musi opuścić Londyn, który został przejęty przez klan Yorku, aby osiedlić się w Coventry . Kwestie związane z początkiem konfliktu pojawiają się jednak ponownie, zwłaszcza jeśli chodzi o to, czy jest to Richard, czy młody syn Henry'ego, Edward z Westminsteru , oskarżony o bycie nieślubnym dzieckiem, którego ojcem jest nieżyjący już książę Somerset, który jest następcą Henryka na tronie. Marguerite odrzuca jakiekolwiek rozwiązanie, które mogłoby wydziedziczyć jej syna i staje się jasne, że będzie tolerować tę sytuację tylko tak długo, jak Richard i jego sojusznicy zachowają przewagę militarną. Protektorat Richarda skończył sięLuty 1456 ; Marguerite spieszy się, aby anulować wszystkie środki swojej rywalki. W ten sposób minęły cztery lata w niezwykle kruchym klimacie pokoju. Plik24 marca 1458, Henry próbuje z pomocą Thomasa Bourchiera , arcybiskupa Canterbury , przystąpić do pojednania między Lankastrianami i Yorkistami. Spotkanie kończy się niepowodzeniem.
Zdobycie tronu i śmierć
Działania wojenne zostaną wznowione za Wrzesień 1459. Hrabia wojsk Yorkist porażki Salisbury królewskiego w Blore Heath na23 września. Plik12 październikaHenryk VI pokonuje pod Ludford Bridge potężną armię Richarda, która uciekła do Irlandii, podczas gdy Salisbury, Warwick i najstarszy syn Richarda, Edward , hrabia March, udał się na wygnanie do Calais. Dnia wszyscy zostali pozbawieni praw obywatelskich przez parlament20 listopada. Lankastrianie znów przejmują kontrolę. Jednak jorczycy rozpoczynają naloty na angielskie wybrzeże z Calais odStyczeń 1460, dodając w ten sposób poczucie chaosu i nieporządku.
Salisbury, Warwick i March najechały Anglię latem 1460 roku. W bitwie pod Northampton the10 lipca 1460Warwick bierze króla do niewoli, ponownie ogarnięty szaleństwem. Yorkists wkrótce potem wkraczają do Londynu. Richard wraca z Irlandii we wrześniu i przejmuje tron. W końcu sprawił, że Parlament po raz trzeci został mianowany Lordem Protektorem i został mianowany następcą tronu25 październikaprzez Aktu Umowy , ze szkodą dla Prince Edward Westminster. Jak można było się spodziewać, Lancastianie , na czele z Marguerite d'Anjou, odmówili zawarcia Aktu Zgody i kontynuowali wojnę. Richard opuszcza LondynListopad 1460ze swoim 17-letnim synem Edmondem de Rutlandem i hrabią Salisbury, aby umocnić swoją pozycję na północy przeciwko armii Margaret of Anjou, która podobno przegrupowała się w pobliżu miasta York . Richard zajmuje pozycję obronną w Sandal Castle , niedaleko Wakefield , w Boże Narodzenie 1460 roku.
Chociaż armia Marguerite przewyższyła liczebnie armię Richarda o więcej niż dwa do jednego, to 30 grudniaYork nakazuje swoim siłom opuścić zamek i zaatakować. Jego armia poniosła druzgocącą klęskę w bitwie pod Wakefield . Sam Richard zostaje zabity w bitwie, podczas gdy Edmond i Salisbury zostają schwytani i ścięci po bitwie. Richard jest pochowany w Pontefract, ale jego głowa, a także głowa jego syna i lorda Salisbury'ego są sadzone na palach u bram miasta York na polecenie Marguerite d'Anjou. Później resztki jego szczątków są transportowane do kościoła Fotheringhay . Plik4 marca 1461, Najstarszy syn Ryszarda zasiada na tronie Anglii pod imieniem Edward IV . Następnie pokonał armię Lancastrian na Towton na29 marca. Panował do 1483 roku.
Potomków
Cécile Neville (siostra hrabiego Salisbury i ciotka hrabiego Warwick ) urodziła mu co najmniej trzynaście dzieci, z których 6 zmarło w niemowlęctwie:
- Jeanne (ur. I zmarła w Yorku w 1438 r., Tego samego dnia)
- Anne (10 sierpnia 1439 - 14 stycznia 1476), Żona Henry'ego Holland , 3 e Duke of Exeter
- Henry of York (ur 10 lutego 1441, Biskup Hatfield zmarł, został ochrzczony w Westminster, 4 lub 5 dni po urodzeniu)
- Edward IV (28 kwietnia 1442 - 9 kwietnia 1483), Króla Anglii
- Edmond, hrabia Rutland (17 maja 1443 - 31 grudnia 1460).
- Elisabeth (22 kwietnia 1444 - po Styczeń 1503), małżonka Johna de la Pole (2.księcia Suffolk) .
- Małgorzata (3 maja 1446 - 23 listopada 1503), trzecia żona (1468) księcia Burgundii Karola Śmiałego .
- William (urodzony dnia 7 lipca 1447)
- John (urodzony dnia 7 listopada 1448, w La Neyte, dworku opatów Westminsteru, ochrzczonych w Chelsea, zmarł kilka miesięcy później)
- Georges, książę Clarence (21 października 1449 - 18 lutego 1478)
- Thomas (urodzony ok. 1451 r.)
- Ryszard III (2 października 1452 - 22 sierpnia 1485), Króla Anglii
- Ursula (ur 20 lipca 1455, w Fotheringhay, zmarł w wieku 4 miesięcy, pochowany w kościele Najświętszej Marii Panny i wszystkich świętych)
Pochodzenie
Pochodzenie Richarda PlantagenêtaDziedzictwo
Richard of York i jego śmierć są tematem mnemonika w języku angielskim, który ma na celu uratowanie siedmiu kolorów tęczowego nieba w tym języku: „ Richard Of York Gave Battle In Vain ”.
Uwagi i odniesienia
- Jean Favier, Wojna stuletnia , Paryż: Fayard, 1980, str. 565.
- Według Rolls of Parliament , ok. 176-177
- Por. Ramsay, op. cit ., tom. II, s. 121; zbiór Paston Letters , vol; I, str. 125; i Gascoigne, op. cit ., s. 7
- (w) Bertram Percy Wolffe , Henry VI , New Haven / London, Yale University Press , pot. „Yale English Monarchs”,2001( 1 st ed. 1981), 432 , str. ( ISBN 0-300-08926-0 , czytaj online ) , str. 16.
- (w) Philip Edwards , The Making of the Modern English State, 1460-1660 , Basingstoke, Palgrave Macmillan ,2001, 439, str. ( ISBN 978-0-333-69836-5 ) , str. 28-30.
- Hicks 2012 , s. 114.
- Annals of W. Wyrcester, str. 577
Linki zewnętrzne
- Dokumentacja urzędowa :
- Uwagi w słownikach ogólnych lub encyklopediach : Deutsche Biography • Encyclopædia Britannica • Oxford Dictionary of National Biography