Imię urodzenia | Raúl Ernesto Ruiz Pino |
---|---|
Narodziny |
25 lipca 1941 Puerto Montt ( Chile ) |
Narodowość |
Francuski chilijski |
Śmierć |
19 sierpnia 2011 Paryż ( Francja ) |
Zawód | Dyrektor |
Wybitne filmy |
Genealogie zbrodni Czas na nowo odkrył komedię niewinności Tajemnice Lizbony . |
Raoul Ruiz , urodzony jako Raúl Ruiz Pino , jest francusko - chilijskim filmowcem urodzonym dnia25 lipca 1941w Puerto Montt w Chile i zmarł dnia19 sierpnia 2011w Paryżu . Jego filmy były wielokrotnie nagradzane i wybierane na festiwalach.
Raoul Ruiz należy do pokolenia zaangażowanych politycznie chilijskich reżyserów, takich jak Miguel Littín , Helvio Soto i Patricio Guzmán . Po zamachu stanu11 września 1973w Chile wyjechał na wygnanie do Francji, gdzie uzyskał obywatelstwo. W 1977 roku wyprodukował La Vocation suspendue, co zapoczątkowało owocną współpracę z Narodowym Instytutem Audiowizualnym i jego Działem Kreacji i Programów Badawczych, spadkobiercą Działu Badań stworzonego przez Pierre'a Schaeffera . Wokół filmowca, który stał się jedną z centralnych postaci wydziału, utworzył swego rodzaju stałą trupę, w ramach której nakręcił blisko 25 filmów - w tym słynną Hipotezę skradzionego stołu (1978) i Les Trois Couronnes. Marynarza (1983). . Wyznaczony przez Ruiza jako „ pierwsza przestrzeń wolności ”, Ina umożliwił mu rozwinięcie zainteresowania eksperymentami wizualnymi, w szczególności u boku takich autorów zdjęć jak Henri Alekan i Sacha Vierny .
Po osłabieniu, jakiego doświadczyła służba badawcza Iny w latach 80., Ruiz utrzymywał podobne warunki filmowania, produkując swoje filmy w ramach oficjalnych struktur. Przez pewien czas był artystą związanym z Maison de la Culture de Grenoble ( Régime sans pain , Richard III ), a następnie został mianowany szefem Maison de la culture du Havre przez ministra Jacka Langa w 1986 r. ( Mémoire des appearences , La Chouette blind ).
Jest autorem licznych i bogatych prac, często określanych jako barokowe, wykonywanych w bardzo zróżnicowanych warunkach w różnych krajach, eksplorujących formaty i czasy trwania, często odwołujących się do wielojęzyczności, krzyżowania i hybrydyzacji kultur. W połowie drogi między kinem autorskim a bardziej eksperymentalnym wątkiem, zawsze faworyzującym narrację i badania wizualne, Raoul Ruiz jest także autorem wyjątkowego dzieła teoretycznego, które zebrał w dwóch tomach swojej Poetyki kina .
Był żonaty z reżyserką i redaktorką Valerią Sarmiento .
W marzec 2016, Cinémathèque française dedykuje mu retrospektywę.