Ramón Serrano Súñer | |
Ramón Serrano Súñér w 1940 roku | |
Funkcje | |
---|---|
minister spraw zagranicznych | |
16 października 1940 - 3 września 1942 ( 1 rok, 10 miesięcy i 18 dni ) |
|
Rząd | Franco II i III |
Poprzednik | Juan Luis Beigbeder |
Następca | Francisco Gómez-Jordana Sousa |
Minister rządu | |
31 stycznia 1938 - 16 października 1940 ( 2 lata, 8 miesięcy i 15 dni ) |
|
Rząd | Franco I i II |
Poprzednik | Junta Técnica del Estado |
Następca | Valentín Galarza Morante |
Członkiem tej Kortezy Generalne w Saragossie | |
3 listopada 1933 - Lipiec 1936 ( 2 lata, 8 miesięcy i 1 dzień ) |
|
Wybór | 19 listopada 1933 |
Ponowna elekcja | 16 lutego 1936 |
Legislatura | II e i III e Republikańskie Cortes |
Grupa polityczna | CEDA |
Biografia | |
Data urodzenia | 12 września 1901 |
Miejsce urodzenia | Cartagena ( Hiszpania ) |
Data śmierci | 1 st Wrzesień 2.003 |
Miejsce śmierci | Madryt ( Hiszpania ) |
Partia polityczna |
Phalange CEDA (Unia Praw Saragossy) FET y de las JONS |
Ukończyć | Centralny Uniwersytet Madrytu |
Ministrowie Spraw Zagranicznych Hiszpanii | |
Ramón Serrano Súñer (ur12 września 1901 - martwy 1 st Wrzesień 2.003) jest byłym hiszpańskim ministrem Franco .
Franco brat-in-law , który mu przydomek Cuñadísimo ( cuñado w hiszpańskim = brat-in-law: a pun na Generalísimo, co można przetłumaczyć jako "super brat-in-law"), był jednym starszych frankistowskiej dygnitarzy na początku reżimu sześciokrotnie był ministrem od 1938 do 1942 ( Spraw Wewnętrznych , Spraw Zagranicznych i Rząd ). Był liderem Falange Española Tradicionalista y de las Juntas de Ofensiva Nacional Sindicalista , jednej partii i filaru Movimiento Nacional . Germanophile i przekonany Phalangist , Suñer miał ważną rolę w budowie reżimu Franco i popychany do wejścia do wojny u boku tych państw osi , organizowanie wywiad z Hendaye du23 października 1940między Hitlerem a Franco. Wraz z przełomem wojny stracił wpływy wraz z powstaniem konserwatystów, dopóki nie został odwołany podczas rekonstrukcji gabinetuPaździernik 1942. Następnie został prawnikiem, a następnie prokuratorem, pozostając wpływową postacią.
Syn inżyniera i rodziny z dystryktu Tarragona ( Katalonia ), urodził się w Kartagenie w 1901 roku . Studiował prawo na Uniwersytecie Centralnym w Madrycie i przewodniczy Professional Association of Students, którego sekretarzem był José Antonio Primo de Rivera , syn dyktatora Primo de Rivera i założyciela w 1933 roku z Phalanx . Tak dobrze dogadywał się z José Antonio Primo de Rivera, że w 1936 roku był jego egzekutorem, obok frankistowskiego hierarchy Raimundo Fernández Cuesta . Súñer następnie spędził rok w Bolonii , gdzie rozwinął pasję do faszyzmu .
Następnie mieszkał w Saragossie , gdzie pomimo nagłych próśb José Primo de Rivera odmówił wzięcia udziału w Falangi . Tam poznał Zita Polo y Martínez-Valdes którą poślubił w Oviedo na6 lutego 1932, co uczyniło go szwagrem Franco, który poślubił drugą siostrę. Franco i José Antonio Primo de Rivera byli jego świadkami na weselu i spotkali się przy tej okazji. Súñer i Zita mieli sześcioro dzieci.
Súñer służył wśród konserwatystów w Kortezach od 1933 do 1936 roku . Najpierw kandydował do Związku Praw w Saragossie, a następnie w 1933 r. Został wybrany w tym samym okręgu wyborczym na listy Hiszpańskiej Konfederacji Praw Autonomicznych (CEDA). Zaangażował się w spisek przeciwko Frontowi Ludowemu , w szczególności próbując zorganizować spotkanie,Marzec 1936, między Franco i José Antonio Primo de Rivera, co ostatecznie nie miało miejsca.
Po wybuchu hiszpańskiej wojny domowej wspierał Franco i stanął na czele Falangi . WLipiec 1936, został aresztowany w Madrycie za spisek przeciwko Republice i osadzony w więzieniu Modelo (es) . Po przeniesieniu dzięki przyjaciółmi do kliniki dla rzekomego opieki żołądka, on uciekł doPaździernik 1936 , przebrany za kobietę. Wstąpił do konsulatu holenderskiego, skąd uzyskałfałszywe zaświadczeniepodające go za republikańskiego żołnierza, które pozwoliło mu dołączyć doAlicante. Stamtąd wstąpiłMarsyliapokładzie argentyńskiego statku, a następnie udał się doBiarritz,Hendayei wreszcieSalamankana20 lutego 1937, miasto, w którym siedział tymczasowy rząd powstańców Franco. Jego dwóch braci zostało zastrzelonychListopad 1936przez Republikanów w Aravaca (es) , niedaleko Madrytu, kiedy on sam miał umrzeć w stulecie. WPaździernik 1940Suner pomścił się, nakazując wykonanie wyroku śmierci prokuratorowi sądu, który zażądał egzekucji jego dwóch braci.
On sporządził dekret unifikacji 19 kwietnia 1937 (ES) , która połączyła wszystkie partie polityczne frankistowskiej obozie w y Falangi Española Tradicionalista de las junty ofensywy narodowo-syndykalistycznej (FET y de las JONS) i został mianowany Prezesem ostatnia Junta Política . Poparcie jego szwagierki Carmen Polo zadecydowało o awansie na najwyższe szczeble reżimu Franco. Następnie objął kierownictwo nad Ley de la Administración Central de Estado , które zastąpiło Junta de Defensa Nacional , składającą się wyłącznie z żołnierzy, przez Junta Técnica del Estado (es) pod przewodnictwem Franco, z Nicolásem Franco (es) jako sekretarzem generalnym .
Súñer przekonał Franco o znaczeniu stworzenia prawdziwego rządu, negocjując z nim jego skład - i udało mu się zrazić swojego brata Nicolása (es) , mianując go ambasadorem w Lizbonie . W ten sposób został ministrem spraw wewnętrznych w pierwszym rządzie (-ach) frankistowskim utworzonym w rStyczeń 1938, poczta, którą prowadził do 1940 r. (w Grudzień 1938został ministrem rządu, którego teka powstała w wyniku połączenia Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i porządku publicznego) i połączył ten zakres z ministrem prasy i propagandy w latach 1939–1940 . Súñer miał wpływ na mianowanie wszystkich ministrów i generalnie przesunęło reżim nacjonalistyczny z sytuacji, którą opisywał jako „ stan obozu wojskowego ”, do sytuacji rządu zbudowanego wokół legalności, która była mu właściwa, ale rzeczywista; staje się wtedy numerem dwa w tym rządzie.
Ambasador Niemiec Stohrer w depeszy z datą 19 lutego 1939, opisuje Sunera jako „ niewątpliwie pierwszego i najbardziej wpływowego doradcę głowy państwa, najwybitniejszego członka gabinetu. Ale jest on fanatykiem kuszonym mistycyzmem, którego postępowanie jest zawsze trudne do przewidzenia. jezuita nieprzejednany obrońca Kościoła. Przypuszczalnie bardzo cierpi pod wpływem Watykanu ”.
Był głównym redaktorem Fuero del Trabajo , prawa organicznego9 marca 1938zainspirowany faszystowską Kartą Pracy i filarem państwa Franco. Odpowiadał za propagandę, stworzył państwową agencję prasową EFE i wydał Ley de Prensa e Imprenta , która wprowadziła cenzurę przed jakąkolwiek publikacją (miała to zostać uchylona w 1966 r .). Jako minister rządu odpowiedzialny za odbudowę, stworzył organizację Regiones Devastadas (2 marca 1938), a także stworzył dekretem ONCE (krajowa organizacja niewidomych).
Po klęsce Republikanów i utworzeniu drugiego rządu frankistowskiego Súñer został powołany do Spraw Zagranicznych, którego tekę pełnił do 1942 roku . Jeden z najpotężniejszych germanofilów w reżimie, udało mu się również nawiązać trwałe stosunki z Mussolinim . Według Ciano włoski minister spraw zagranicznych Súñer był „ ekstremistą, którego frankofobia była niemal patologią ”.
Kiedy naziści pytają Súñera, co zrobić z 927 hiszpańskimi cywilami (kilka notatek wysłanych do ambasady hiszpańskiej), deportowanymi z Angoulême do Mauthausen dnia 20 sierpnia 1940(pierwsza deportacja odbyła się we Francji do obozu zagłady), ten ostatni odpowiedział Hitlerowi, że „ może z tymi czerwonymi zrobić, co chce, nowa Ojczyzna nie uważa ich za Hiszpanów ”. Większość z nich tam zginęła. Sędzia Garzón postara się postawić go przed obliczem sprawiedliwości. Ale „ cuñadísimo ” (jak go nazywano, co można przetłumaczyć jako „super szwagier”), „ Criminalísimo ” (jak nazywano Franco przez analogię z tytułem „ generalísimo ”, którym był. przypisane), umrze bez obaw.
Plik 13 września 1940wyjechał do Niemiec z kilkoma innymi zwolennikami nazizmu , w tym Demetrio Carceller Segura (es) , Miguel Primo de Rivera (brat José Antonio), Dionisio Ridruejo , Antonio Tovar , Manuel Halcón (es) i Miguel Mora Figueroa . W ten sposób był w stanie zorganizować wywiad z Hendaye (23 października 1940), podczas której on i Franco spotkali się z Hitlerem, aby omówić ewentualny udział Hiszpanii w II wojnie światowej . Súñer był nazywany „ministrem Osi”, więc ewidentna była jego pro-niemiecka orientacja; próbował przekonać Franco do wstąpienia do Osi , ale odpowiednie żądania obu państw uznano za nierealne: Hitler zażądał użycia baz lotniczych i jednej z Wysp Kanaryjskich , podczas gdy Franco zażądał Gibraltaru i francuskich kolonii w Afryce Południowej. co w oczach Hitlera zagrażało kolaboracji z Vichy . Ponadto osobiste relacje między Súñerem i Ribbentropem są złe: pierwszy ocenia drugiego jako „ niegrzeczny, kruchy, nietaktowny, falot ”, podczas gdy drugi ocenia pierwszy jako „ nieuchwytny i jezuicki ”.
Plik 12 lutego 1941, towarzyszył Franco do Bordighery na spotkanie Caudillo i Benito Mussoliniego . Tutaj znowu Mussolini nie zdołał przekonać Franco, by poszedł na wojnę u boku sił Osi ; Franco wytrwał w wydawaniu warunków uznanych za zbyt wysokie, cenę, jaką trzeba zapłacić za zobowiązanie Hiszpanii.
Dlatego Hiszpania pozostała oficjalnie neutralna, stając się państwem „nie wojującym” . Na wniosek Súñera w 1941 r. Wysłała División Azul (około 50 000 ludzi) na front wschodni , bez oficjalnej wojny. Hitler był rozczarowany, że Súñer nie nalegał bardziej, aby Franco wspierał Niemcy i opisał go jako „ kopiącego grób nowej Hiszpanii ”.
Chociaż przez większość czasu działał w tym samym duchu co Franco, Súñer sprzeciwiał się rosnącemu wpływowi Kościoła katolickiego na politykę Falangi, twierdząc, że jest on rewolucyjny. Co więcej, Suñer, który sprzeciwił się rosnącemu wpływowi konserwatystów kosztem zwolenników faszystów, oskarżył Franco o ustanowienie prawdziwego kultu jednostki ; ten ostatni krytykował go za bycie czynnikiem niezgody we własnej partii. Jednak nadal odgrywał dużą rolę w tworzeniu struktur państwa hiszpańskiego - jego wpływ był taki, że nadano mu przydomek Cuñadísimo .
Wraz z wejściem Stanów Zjednoczonych do wojny i sowieckimi zwycięstwami na froncie wschodnim wpływy Suñera osłabły. Podczas swojej Barcelona mowy o11 stycznia 1941Serrano Suñer ostrzega, że wraz z klęską republikanów zbliżała się godzina „rewolucji” (narodowej). Ale kryzys z maja 1941 r. (Es) oznaczał zatrzymanie falangistycznego przebicia: Franco rzeczywiście zdecydował się zmniejszyć wpływy pro-nazistów, chronionych przed Suñerem, mianując Fidela Dávilę szefem Wysokiego Sztabu Generalnego (ów) i przywracając ministerialna teka rządu, przypisywana antyfalangistycznemu monarchiście Valentínowi Galarza , która została uznana przez falangistów za frontalny atak na nich. KryzysMaj 1941był także początkiem powstania Carrero Blanco , który opowiadał się za neutralnością i ustawieniem Falangistów i stał się bliskim doradcą Franco. Ponadto José Luis Arrese , jeden z bohaterów kryzysu i przeciwnik Serrano, został mianowany sekretarzem generalnym FET y de las JONS.
Brytyjski rząd wykorzystał wrogość głównych przywódców hiszpańskiej armii przeciwko Suñerowi i nie wahał się zapłacić 13 milionów dolarów trzydziestu generałom za utrudnianie władzy Suñera. Z drugiej strony przyszły admirał Carrero Blanco , bardzo przeciwny od początku przystąpieniu do wojny hiszpańskiej, działa w tym kierunku, pokazując Franco, że decyzja ta oznaczałaby natychmiastową utratę Wysp Kanaryjskich. Wreszcie admirał Canaris , wysłany przez HitleraLuty 1941 w Madrycie także odradzał Franco udział w wojnie, przekazując ministrowi spraw zagranicznych swoje przekonanie o niemożliwym podboju Anglii.
Plik 3 września 1942, po incydentach między falangistami i karlistystami w Basílica de Nuestra Señora de Begoña (es) ( Bilbao ), Serrano Suñer został odwołany podczas zmian w rządzie i musi również zrezygnować z funkcji przewodniczącego jednopartyjnej junty (FET y de las JONS) .
Pod koniec 1945 roku Suñer w wywiadzie dla Paris-Presse , rozczarowany, że nie posłuchał mnie Franco i został odsunięty od władzy, w wywiadzie dla Paris-Presse , oświadczył: „ tak, byłem zwolennikiem Niemiec, a Hiszpania była zwolenniczką Niemiec. Niemiecka (…) nacjonalistyczna Hiszpania ma faszystowskie korzenie (…) planowałem iść na wojnę w czasie niemieckiego zwycięstwa ”.
Po drugiej wojnie światowej Súñer napisał do Franco, aby zasugerować utworzenie rządu przejściowego, w którym swoje miejsce mieliby intelektualiści na wygnaniu, ale Franco nie potraktował tej propozycji poważnie.
Súñer ostatecznie wycofał się z życia publicznego w 1947 roku i rozpoczął karierę sędziowską - był prawnikiem, a także prokuratorem do 1957 roku. Był także honorowym prezesem Radia Intercontinental (es) , nad którym pracował. jako ministra prasy i propagandy, który rozpoczął nadawanie w 1950 r., a sekretarzem generalnym był Dionisio Ridruejo . Wówczas potajemnie sfinansowałby tego byłego dygnitarza frankistowskiego , zaangażowanego w División Azul , który zwrócił się w stronę opozycji wobec reżimu Franco. Stał się także bliskim przyjacielem Oswalda Mosleya , założyciela Brytyjskiego Związku Faszystów (BUF) i był mu bardzo pomocny po wojnie.
Kiedy zmarł w 2003 r. , W wieku prawie 102 lat, był ostatnim żyjącym starszym dygnitarzem frankistowskim. Jakiś czas przed śmiercią był jednym z 35 osób, których dotyczyła skarga badana przez sędziego Baltasara Garzóna za „nielegalne przetrzymywanie i zbrodnie przeciwko ludzkości . "
„Powiedz Franco, że żaden niemiecki żołnierz nigdy nie postawi stopy w Anglii. "