Imię urodzenia | Haru Hiratsuka |
---|---|
Narodziny |
10 lutego 1886 Tokio |
Śmierć |
24 maja 1971 (w wieku 85 lat) |
Narodowość | język japoński |
Raicho Hiratsuka (平塚らいてう, Hiratsuka Raicho ,10 lutego 1886 - 24 maja 1971) to japońska pisarka , dziennikarka , polityk i libertariańska feministka .
Urodziła się jako Haru Hiratsuka (平 冢 明 ) W Tokio , w 1886 roku, jest drugą córką wysokiego rangą urzędnika. Ukończyła University for Women of Japan (日本 女子 大学 ) W 1903 roku . W ten sposób uległa wpływowi współczesnych trendów w filozofii europejskiej, a także buddyzmu zen , którego stała się zagorzałym wyznawcą.
Wpływ na nią wywarła także szwedzka pisarka feministyczna Ellen Key , której niektóre prace przetłumaczyła na język japoński.
Po ukończeniu studiów wstąpiła do Narumi English School for Women, gdzie w 1911 roku założyła pierwsze japońskie czasopismo literackie dla kobiet „Bas Bleu” w języku japońskim Seitô (青 鞜 ), Którego pierwszy numer rozpoczął się słowami: „ Na początku kobieta była słońcem ” ( „ 原始 、 女性 は 太陽 で あ っ た ” ). Spośród 5 założycieli przeglądu 4 to byli studenci pierwszego japońskiego uniwersytetu utworzonego dla kobiet w 1901 roku, Nihon joshi daigaku (日本 女子 大学 ). Raichō poszedł osobiście poprosić Akiko Yosano , znaną poetkę o datek .
Przyjmuje pseudonim „Raichō” i zaczyna wzywać do duchowej rewolucji kobiet. We wczesnych latach istnienia magazynu odpowiadała na najnowsze problemy, w tym seksualność, czystość i aborcję. Gazeta szybko zyskała rozgłos, ale kilka kwestii napotkało cenzurę państwową. Jednocześnie od 1914 roku Raichō Hiratsuka zaczyna otwarcie żyć swoim romansem ze swoim młodym kochankiem, artystą Hiroshi Okumurą , z którym ma dwoje nieślubnych dzieci, z którym ostatecznie wychodzi za mąż w 1941 roku . Recenzja była kilkakrotnie cenzurowana, Raichô wycofał się z kierownictwa w 1915 roku . Itō Noe (1895-1923) przejmuje kontrolę, ale przegląd nie potrwa długo, znika po 1916 roku. Jej założycielka staje się czołową postacią rodzącego się ruchu feministycznego.
W 1920 roku , po przeprowadzeniu śledztwa w sprawie warunków pracownic w fabrykach tekstylnych w Nagoi, założyła Japońskie Stowarzyszenie Kobiet (新 婦人 協会 ), We współpracy z innymi feministkami, takimi jak Fusae Ichikawa . Było to sprzeczne z art. 5 przepisów bezpieczeństwa policji przyjętych w 1900 r. , Które uniemożliwiały kobietom wstępowanie do organizacji politycznych i organizowanie spotkań feministycznych. Zostało to uchylone w 1922 r . Prawo wyborcze kobiet pozostaje jednak problemem mało dyskutowanym w Japonii.
Prowadzi kontrowersyjną kampanię zakazującą zawierania małżeństw mężczyznom z chorobami wenerycznymi. To zbliża go do ruchu eugenicznego, który twierdzi, że rozprzestrzenianie się chorób wenerycznych miałoby szkodliwy wpływ na tak zwaną „rasę” Japończyków.
W ciągu następnych dwudziestu lat Raichō Hiratsuka stopniowo wycofywał się z opinii publicznej. Rzeczywiście, jest nękana długami, a jej kochanek nękają problemy zdrowotne. Niemniej jednak nadal pisze i organizuje konferencje.
Lata powojenne sprawiły, że dzięki ruchowi pokojowemu stał się osobą publiczną . Jest członkiem Międzynarodowej Demokratycznej Federacji Kobiet . W 1950 roku , dzień po wybuchu wojny koreańskiej , wraz z pisarką i aktywistką Nogami Yaeko oraz trzema innymi członkami Japońskiego Ruchu Kobiet (婦人 運動 ) Udała się do Stanów Zjednoczonych, gdzie miała zostać przedstawiona sekretarzowi Dziekana Stanu USA. Acheson . Wzywa do stworzenia neutralnej i pacyfistycznej Japonii. Interesuje się również prawami wyborczymi dla kobiet, będąc założycielką Stowarzyszenia Nowych Kobiet Japonii (新 日本 婦人 の 会 ), W 1963 roku wraz z Nogami. Pisała do swojej śmierci w 1971 roku .