Kłótnia (film)
Sprzeczka
Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Arkusz techniczny i dystrybucja
Querelle , A niemiecki - Film francuski , to dramat pośmiertnie przez Rainera Wernera Fassbindera adaptacją powieści Querelle de Brest przez Jean Genet . Film ten był prezentowany na Festiwalu Filmowym w Wenecji w 1982 roku .
To ostatni film Fassbindera , który umiera przed końcem montażu.
Streszczenie
Film opowiada historię młodego marynarza o zmieniającej się seksualności, Querelle, który wysiada w Brześciu . Przystojny i męski, przyciągał swojego zwierzchnika, porucznika Seblona. Odwiedza Feria, prostytutki bar prowadzony przez Madame Lysiane, kochankę Roberta, brata Querelle. Querelle chce przespać się z Lysiane i wie, że najpierw musi poddać się przypadkowi i zagrać w kości z Nono, mężem Lysiane: jeśli przegra, musi dać się sodomizować Nono, to cena za spanie z żoną Lysiane. Quarrel dobrowolnie przegrywa na kostce. Oddaje się także policjantowi i często odwiedza młodego zabójcę Gil. Querelle również wcześniej zabił swojego wspólnika w handlu opium.
Karta techniczna
- Oryginalny tytuł: Quarrel
- Niemiecki tytuł: Quarrel - Ein Pakt mit dem Teufel
- Reżyser: Rainer Werner Fassbinder
- Scenariusz: Rainer Werner Fassbinder, Burkhard Driest i Kurt Raab na podstawie powieści Jeana Geneta , Querelle de Brest ( 1947 )
- Dialogi niemieckie: Thomas Keck
- Muzyka: Peer Raben
- Zdjęcie: Xaver Schwarzenberger
- Ramy: Josef Vavra, Susanne Philipp
- Dźwięk: Vladimie Vizner and Wolfgang Geier, Heidrun Schmandt, Ernst Simoneit, Olaf Knispel, Ingo Klein
- Asystenci reżyserów: Harry Baer, Karin Viesel, Michael McLernon
- Montaż: Rainer Werner Fassbinder, Juliane Lorenz
- Asystenci montażu: Galip Iyitanir, Stefan Beckers
- Kierownictwo artystyczne: Rolf Zehetbauer
- Zestawy: Walter E. Richarz
- Malarz: Friedrich Thaler
- Oświetlenie: Ekkehard Heinrich, Eckard Knuth, Wolfgang Kluge, Siegmar Brüggenthies, Wolfgang Geier
- Kostiumy: Barbara Baum , Monika Jacobs, Eva Fleischmann, Kurt Schönwälder
- Makijaż: Gerhard Nemetz, Ingrid Massmann-Körner
- Fotograf: Roger Fritz
- Producenci: Dieter Schidor, Sam Waynberg
- Koproducenci : Michael Fengler, Daniel Toscan du Plantier
- Producenci linii: Jürgen von Kornatzki, Michael McLernon, Dieter Kaiser
- Kierownicy produkcji: Rüdiger Lange, Sybille Fanelsa, Christian Zertz
- Firmy producenckie: Planet-Film GmbH i Albatros Filmproduktion (Niemcy), Gaumont (Francja)
- Firmy dystrybucyjne: Gaumont (sprzedaż zagraniczna), Carlotta Films (Francja)
- Kraj pochodzenia: Niemcy , Francja
- Język oryginału: angielski
- Format: kolor ( Fujicolor ) - 35 mm - 2,35: 1 ( Technovision ) - dźwięk Dolby Stereo
- Gatunek: dramat eksperymentalny , barok
- Czas trwania: 107 minut
- Daty wydania:
-
Klasyfikacja CNC wizy Wzmianki „w 16 wolno”, działającą Visa n O 55564
Dystrybucja
Produkcja
Filmowanie
- Początek strzelania: 1 st marzec 1982.
- Wnętrza: CCC-Atelier, Berlin-Spandau (Niemcy). Film jest kręcony w całości w studiu. Marcel Carné deklaruje na ten temat: „Ta barokowa atmosfera może się nie podobać. Ja sam nie byłem tym entuzjastą. To dlatego, że czasami myślałem o przeniesieniu Querelle de Brest na ekran i, jak zrobiłbym to w zupełnie inny sposób, nie potrafię oceniać, osądzać to bardzo duże słowo, nie mogę nie powiedzieć, że nie do końca się zgadzam przy scenografii bohaterowie ubrani w absolutnie szalony, nieprawdopodobny sposób. Bo biorąc pod uwagę to zniekształcenie opery, jakiego chciał Fassbinder, jest to film, który pozostawia wrażenie śmiałości, bezpieczeństwa, pewności wykonania. To film, który pozostawi ślady. Myślę, że najciekawsze w filmach jest to, że czujesz za nimi człowieka trzymającego wszystko w swoich rękach. […] Ale jest pewne, że w pracowni uzyskuje się dramatyczną intensywność, jedność, która nie zawsze jest faktem naturalnej dekoracji. "
Oryginalne piosenki z filmu
Edycje muzyczne Claude Pascala:
Plakat
Oryginalny plakat filmowy przedstawiał głównego aktora, Brada Davisa , opartego na kolumnie w kształcie fallusa. Zabronione, wizerunek fallusa został zastąpiony przez prostą kamienną ścianę. Od tego czasu twórcy plakatów są zobowiązani do przedstawienia slajdu Komisji Kontroli . Film został wydany w nowej kopii na ekranach francuskich w formacielistopad 2009 z tym fallicznym plakatem.
Nagrody
Ostatni film Fassbindera nie otrzymał żadnej nagrody, został zaprezentowany jedynie w oficjalnej selekcji konkursu na Festiwalu Filmowym w Wenecji w 1982 roku . Marcel Carné , który był przewodniczącym jury i pod koniec kontrowersji, nad którą ubolewa, deklaruje: „Będąc przewodniczącym jury, chciałbym wyrazić swoje rozczarowanie, że nie udało mi się przekonać moich kolegów do wyróżnienia Querelle z RW Fassbinder wśród zawodników. W rzeczywistości znalazłem się sam w obronie filmu. Mimo to nadal wierzę, że chociaż kontrowersyjny, najnowszy film Fassbindera, czy mu się to podoba, czy nie, kocha go lub nienawidzi, pewnego dnia trafi do historii kina. ” .
W 1984 roku nagrody Razzie nazwie piosenek i muzykę w filmie „najgorszy piosenek i oryginalnej ścieżki dźwiękowej ”, ale to jest film The Lonely Lady przez Petera Sasdy który jest „przyznany”.
Spotkania
Uwagi i odniesienia
Uwagi
-
Rok wydania pełnego tekstu bez nazwy wydawcy (notatka z wydań Gallimarda w kolekcji L'Imaginaire z 1981 r.).
-
Bezpłatne tłumaczenie z języka angielskiego przez redaktora.
Bibliografia
-
Unifrance.org
-
Ciné-Ressources (francuskie Cinémathèque) .
-
IMDb, filmowanie i produkcja .
-
Fragment rozmów Jacques Grant i Jean-Pierre Joecker Marcel Carné do Maski, przegląd homosexualities ( N ° 16), opublikowanej w 1982. wywiady umieszczonych na Marcel-Carné.com .
-
Jean-Pierre Krémer i Alain Pozzuoli, Słownik cenzury , Scali, 2007.
-
Nagrody IMDb .
Linki zewnętrzne
- Zasoby audiowizualne :
- Zasoby dotyczące sztuk pięknych :