Quentin Dujardin

Quentin Dujardin Biografia
Narodziny 17 listopada 1977
Dinant
Narodowość belgijski
Zajęcia Gitarzysta , kompozytor
Inne informacje
Instrument Gitara
Stronie internetowej www.quentindujardin.be

Quentin Dujardin , urodzony w Dinant dnia17 listopada 1977, jest belgijskim gitarzystą .

Biografia

Quentin Dujardin, który bardzo wcześnie wkroczył w świat muzyki klasycznej wraz ze swoim ojcem, miłośnikiem muzyki organowej ( Bach , Franck , Messiaen , Duruflé ...), uczęszczał przez dziesięć lat do miejscowej akademii, aby pobierać z parą lekcje gry na gitarze . Franco ale także kursy harmonii , teorii muzyki , organów , historii muzyki i muzyki kameralnej .

To jazzowy album belgijskiego gitarzysty Philipa Catherine zatytułowany Transparence, który wzbudza w nim ciekawość i popycha do otwarcia drzwi do jazzu w wieku około piętnastu lat. W ten sposób rozpoczyna kwestię improwizacji z Pierrem Van Dormaelem . Czuje chęć kontynuowania nauki w Vlaamse Koninklijke Conservatorium van Brussels . W wieku siedemnastu lat jego nowe muzyczne spotkania będą nazywać się Karl van Deun, Fabien Degryse, Kris Defoort czy nawet Diederik Wissels, z którym pięć lat później nagra swój pierwszy album zatytułowany La Fontaine de Gore , nazwany na cześć ulicy. dorastał w Durnal ( Condroz ).

Dziś jest ojcem małej dziewczynki.

Wpływy

W wieku dwudziestu trzech lat pojawiło się w nim pytanie: „Jak inaczej żyć muzyką?”. ”. W ten sposób podróż inspiruje go do obrania tej nowej drogi. Quentin Dujardin potarł ramiona z jednymi z najbardziej intensywnych społeczności: Cyganami z Andaluzji lub Radżastanu, Gnawami z Maroka , Indianami Guarani z Paragwaju czy malgaskimi Vezos . Nieustannie poszukując, jego muzyczny wszechświat czerpie siłę z doświadczeń przeżywanych w czterech zakątkach świata. W 2008 roku francuski reżyser Freddy Mouchard nakręci film dokumentalny zatytułowany Sur le chemin dotyczący tego konkretnego procesu artystycznego.

Magazyn Guitarist będzie nagłówkiem „Ten artysta jest wspaniałym zaproszeniem do podróży! ”.

Produkcja

Jego album Khamis wyprodukowany przez RTBF & Didier Mélon opowiada o jego życiu jako podróżnika i przedstawia spotkanie z marokańskim skrzypkiem i piosenkarzem Jalalem El Allouli .

Znacznie bardziej jazzowe są jego dwa albumy La Fontaine de Gore i Vivre , obok pianistów Diederika Wisselsa czy Ivana Paduarta .

Wyprodukował ścieżkę dźwiękową do teatralnej adaptacji powieści Érica-Emmanuela Schmitta Monsieur Ibrahim et les Fleurs du Coran oraz brał udział w ścieżce dźwiękowej do filmu reklamowego Odpowiedz na wezwanie, dedykowanego strażakom i policjantom Nowego Jorku . Pracował dla kwartetu smyczkowego Kaos z okazji hiszpańskiej prezydencji europejskiej lub przy różnych filmach RTBF, takich jak Where's the camera? . Będzie również pracował jako remixer przy kompilacjach salonów Salon Oriental Vol.3 i 4, wydanych przez EMI France i M10.

Spotkania i scena

Quentin Dujardin również dzielił się swoją muzyką na scenie lub w studiu z niektórymi osobistościami ze świata muzycznego: od Toots Thielemans do Lee Townsend przez N'javę czy Nicolasa Fiszmana, ale także Bai Kamara Jr , Marc Vella , Rasoa Kininike , Jalal El Allouli , Ivan Paduart , Tuur Florizoone , Diederik Wissels, Abdelah Gynea , Philippe Aerts , Majid Bekkas czy nawet Abaji .

Od 2003 roku ma na swoim koncie ponad trzysta koncertów w Belgii i na świecie ( Francja , Hiszpania , Luksemburg , Szwajcaria , Madagaskar , Maroko , Kanada , Paragwaj ).

Francuski reżyser Freddy Mouchard poświęcił mu w 2008 roku film dokumentalny (77 minut). Ten film, zatytułowany W drodze , został wybrany przez World Film Festival 2009 w Tartu ( Estonia ) i Mediterranean Film Festival 2008 w Brukseli. Veloma , jego najnowszy album to ścieżka dźwiękowa.

W 2011 roku, po wydaniu zespołu Impresjonista (z Tootsem Thielemansem ), odkrył pokazy salonowe, a także występował w domu na bardzo kameralnych, prywatnych koncertach.

2021: próba Covid Measures

Przejęty przez Ligę Praw Człowieka Sąd Apelacyjny w Brukseli uznał, że naruszeniem zasady równości i niedyskryminacji jest pozbawienie Quentina Dujardina, gitarzysty, możliwości organizowania się i zdarzania. 13 grudnia 2020 roku, zgodnie z obowiązującym prawem, Quentinowi Dujardinowi odmówiono organizowania koncertów gitarowych w kościele, przy zachowaniu maksymalnej liczby uczestników i podjęciu wszelkich środków dystansowych. W lutym 2021 r. Quentin wygrał sprawę przed Sądem Apelacyjnym: rzeczywiście doszło do naruszenia prawa do równości: 13 grudnia 2020 r. 15 osób mogło spotkać się - w przeznaczonym do tego budynku - na ćwiczeniach zbiorowych. kultu.

Dyskografia

Albumy

2002  : La Fontaine de Gore (muzyka Agua - dystrybucja cyfrowa: iTunes) Ikona podkreślająca znaczenie tekstu Zawartość tego albumu nie jest wypełniona.
2004  : Khamis (Agua music-Arsisworld - dystrybucja: Codaex) Ikona podkreślająca znaczenie tekstu Zawartość tego albumu nie jest wypełniona.
2006  : Vivre (Agua music-Arsisworld - dystrybucja: Codaex) Ikona podkreślająca znaczenie tekstu Zawartość tego albumu nie jest wypełniona.
2010  : Impresjonista (muzyka Agua - dystrybucja: Codaex) Ikona podkreślająca znaczenie tekstu Zawartość tego albumu nie jest wypełniona.
2012  : Distances (muzyka Agua / Songtone - dystrybucja: Codaex) Ikona podkreślająca znaczenie tekstu Zawartość tego albumu nie jest wypełniona.

BOF

Ścieżką dźwiękową teatralnej adaptację nowej pana Ibrahim et les fleurs du Coran przez Erica-Emmanuel Schmitt

2005  : Monsieur Ibrahim (muzyka Agua - dystrybucja cyfrowa: iTunes) Ikona podkreślająca znaczenie tekstu Zawartość tego albumu nie jest wypełniona.

Ścieżka dźwiękowa do filmu Sur le chemin de Freddy Mouchard

2008  : Veloma (muzyka Agua - dystrybucja: Codaex) Ikona podkreślająca znaczenie tekstu Zawartość tego albumu nie jest wypełniona.

Oryginalny zespół filmu Swiss Slides of the war in Algieria to Pierre-André Thiébaud

2013  : Swiss Behind the Scenes of the Algerian War (muzyka Agua - dystrybucja cyfrowa: iTunes) Ikona podkreślająca znaczenie tekstu Zawartość tego albumu nie jest wypełniona.

Soundtrack z filmu krótkometrażowego Ma Forêt przez Sébastiena Pins

2013  : Ma Forêt (muzyka Agua - dystrybucja cyfrowa: iTunes) jeden utwór z The Silence of the Seasons (5:34)

Kompiluje

2006  : Le Monde est un Village (RTBF - dystrybucja: Virgin) Remiks
2003  : Salon Oriental 3 (EMI Francja) Remiks
2005  : Pałac Carlton (M10) Remiks
2006  : Salon Oriental 4 (EMI Francja) Remiks
2012  : World Yoga (Putumayo) „1977”. Są w szczególności obecni na kompilacji: Geoffrey Oryema , Sara Tavares
2012  : African Blues (Putumayo) „Mali” z Kalaban Coura. Na kompilacji są szczególnie obecni: Taj Mahal , Tinariwen ...

Współpraca

Z Kalaban Coura

2011  : Aigabani (muzyka Agua / Songtone - dystrybucja: Codaex) Ikona podkreślająca znaczenie tekstu Zawartość tego albumu nie jest wypełniona.

Teatr

Linki zewnętrzne

Bibliografia

  1. Artykuł Samuela Husquina na temat kina domowego w ogóle, z wywiadami z Philippe'em Vauchelem i Jean-Michel Frère oraz Philippe'em Derletem i Xavierem Dumontem http://www.lavenir.net/article/detail.aspx? Articleid = DMF20130304_00276799
  2. [1]