Egbert Psalter

Egbert Psalter Obraz w Infobox. Biskup Egbert z Trewiru przyjmuje Psałterz z rąk mnicha Rudprechta, f. 17r
Artysta Anonimowi artyści
Przestarzały ok. 980
Techniczny iluminacje na pergaminie
Wymiary (wys. × szer.) 23,8 × 18,8 cm
Format 233 oprawione folio
Kolekcja Narodowe Muzeum Archeologiczne w Cividale del Friuli ( we )
Numer inwentarzowy Kodeks 136
Lokalizacja Narodowe Muzeum Archeologiczne, Cividale del Friuli ( Włochy )

Kodeks Gertrudy (znany również jako Gertrude Psałterz ) jest Illuminated manuskrypt z epoki ottońskiej który uznawany jest za arcydzieło średniowiecza sztuki . Został wpisany na listę światowego dziedzictwa z UNESCO w 2003 roku, wraz z dziewięcioma innymi rękopisami szkoły z Reichenau Abbey . Można go znaleźć w Narodowym Muzeum Archeologicznym Cividale del Friuli we Włoszech , pod Kodeksem 136 .

Opis

Psałterz ten ma postać pergaminowego rękopisu o wymiarach 23,8  cm na 18,8  cm, składającego się z 233 kart, między innymi dziewiętnastu całostronicowych miniatur . Został nazwany na cześć arcybiskupa Egberta z Trewiru (977-993). Cykl powstania rękopisu jest zilustrowany czterema całostronicowymi miniaturami: pierwsza ( folio 16 verso ) przedstawia mnicha Ruodprechta z opactwa benedyktynów w Reichenau, który ofiarowuje rękopis stojąc i pochylony obiema rękami intronizowanemu arcybiskupowi (folio 17 recto) pokazany z kolbą w dłoni na drugiej miniaturze; trzecia miniatura przedstawia stojącego i pochylonego arcybiskupa , ubranego w paliusz , który ofiaruje rękopis oburącz świętemu Piotrowi , patronowi katedry w Trewirze , reprezentowanym na czwartym ( folio 19 recto ) siedzącym na tronie.

Tekst zaczyna się od zwykłego przedstawienia króla Dawida na stronie zwróconej do początku tekstu Psalmów, który jest ozdobiony inicjałem historycznym do pierwszego psalmu. Każdy z dziesięciu psalmów zaczyna się od podwójnie ozdobionego początkowego listu z boku i przedstawiającego biskupa Trewiru naprzeciwko: najpierw świętego Euchaire , następnie świętego Valère z Treves i świętego Materne, który zgodnie z tradycją zostałby wysłany przez samego św. Niemców. Każdy biskup lub arcybiskup jest przedstawiony jako stojący w modlitwie z otwartymi dłońmi, z ramionami złożonymi do połowy w kierunku klatki piersiowej. Są otoczone aureolą i dlatego uważane są za święte. Ten dość nietypowy rząd ilustracji można wytłumaczyć pozycją arcybiskupa Trewiru, który był wówczas prymasem Galii i prymasem Germanii i który jest właścicielem okucia Piotrowego (obecnie przechowywanego w skarbcu katedry w Limburgu ), zbierającego relikt okucie apostoła Piotra.

Psałterz powstał w opactwie w Reichenau około 980 roku. Skryptorium opactwa jest źródłem niezwykłych rękopisów renesansu ottońskiego, w tym słynnej księgi ewangelicznej opactwa Poussay .

Historyczny

Manuskrypt, który został przeznaczony na katedrze Trier , jest w posiadaniu księżnej Gertrudy Polski w XI -tego  wieku, która poślubiła księcia Izjasław rosyjsku . To w Rosji, w Kijowie , dodaje się do rękopisu kalendarz, modlitwy (niewątpliwie przez nią napisane) i pięć miniatur w stylu bizantyjskim , w tym niezwykłą szopkę w złocie i na folio 41 recto miniaturę intronizowanej Matki Bożej. Jest to zatem wyjątkowy rękopis, łączący miniatury ottońskie z miniaturami bizantyjskimi. Gertruda miała wielki szacunek dla świętego Piotra przedstawionego w tym kodeksie, a jej syn Iaropolk (kanonizowany przez Rosyjską Cerkiew Prawosławną ) otrzymał na chrzcie imię Piotr. Później zbudował kościół św. Piotra w Kijowie i kazał apostołowi widnieć na jego monetach. Miniatura z Psałterza przedstawia Iaropolka i jego żonę Kunegonde stojących i modlących się przed św. Piotrem, podczas gdy jego matka Gertruda rzuca się do stóp apostoła.

W 1075 r. Psałterz został wysłany do Rzymu po wypędzeniu ojca Jaropełka z tronu kijowskiego w celu uzyskania poparcia papieża. Iaropolk i jego ojciec schronili się w Świętym Cesarstwie Rzymskim w 1073 r. , Ale nie uzyskali pomocy Henryka IV w odzyskaniu tronu. Dlatego szukają poparcia u Grzegorza VII, który sam toczy spór z cesarzem na temat Sporu o inwestytury, i dają mu psałterza na audiencji z prośbą o „  patronicium beati Petri” . „ Wracają do Kijowa w 1076 r. Grzegorz VII krótkie przemówienie do króla polskiego i kolejnego Świętopełka kijowskiego upominające ich o oddanie tronu Izjasławowi (zmarł w 1078 r.).

Psałterz jest ręce XIII th  century rodziny Andechs Merania , którego tradycja mówi, że służył St. Elizabeth Turyngii . Jego wujek Berthold , który został księciem-patriarchą Akwilei , zabrał go do Cividale , gdzie nadal go znalazł.

Zobacz też

Bibliografia

Powiązane artykuły

Źródło