Polityka na Saint Vincent i Grenadynach

Saint Vincent i Grenadyny to demokracja parlamentarna należąca do Wspólnoty Narodów . Jest to monarchia niezależna od27 października 1979, którego oficjalną głową państwa jest Suweren Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej , obecnie królowa Elżbieta II .

Instytucje

Królowa jest reprezentowana w archipelagu przez gubernatora generalnego, wyznaczony przez rząd, a których funkcje są zasadniczo protokół (na przykład powołanie wicepremiera, za radą premiera). Obecnie tym generalnym gubernatorem jest Dame Susan Dougan (od1 st August 2.019).

Władza wykonawcza jest dostarczana przez rząd kierowanego przez premiera . Premier jest formalnie powoływany przez gubernatora generalnego, który podobnie jak w Wielkiej Brytanii wyznacza na to stanowisko lidera partii politycznej, która uzyskała większość mandatów w wyborach.

Władza ustawodawcza jest w rękach jednoizbowym parlamencie  : komora z przedstawicieli 21 członków, w tym 15 wybieranych w wyborach powszechnych i 6 członków powoływanych przez gubernatora generalnego (4 na wniosek Prezesa Rady Ministrów, 2 na wniosek szef opozycji parlamentarnej). Kadencja posłów i senatorów trwa 5 lat, ale Prezes Rady Ministrów ma prawo w dowolnym momencie zarządzić nowe wybory (i kolejne nominacje senatorów).

Wymiar sprawiedliwości na archipelagu jest bardzo inspirowany brytyjskim systemem sądowniczym. Istnieje 11 sądów podzielonych na 3 okręgi sądowe, na czele których stoi Sąd Najwyższy , co jednak nie jest ostatnim środkiem prawnym, ponieważ istnieje możliwość odwołania się do Tajnej Rady Królowej ( Her Majesty's Most Honorable Privy Council , artykuł w języku angielskim) ).

Na archipelagu nie ma społeczności lokalnych , sześć parafii jest bezpośrednio administrowanych przez rząd.

Skład rządu

Rząd powstał w dniu 31 marca 2001 i przerobiłem 17 maja 2005.

Partie polityczne

Archipelag od dawna jest zdominowany przez dwie partie polityczne, Ludową Partię Polityczną (PPP), założoną w 1952 r. Przez Ebenezera Joshuę, partię, która rozwiązała się w 1984 r. , Oraz Partię Pracy Saint Vincent (SVLP), założoną w 1955 r. Przez Miltona Cato. .

PPP wygrała wybory parlamentarne od 1957 do 1966 roku , natomiast SVLP wygrał 1967 wybory , to te z 1974 i 1979 roku (pierwsze wybory po odzyskaniu niepodległości).

W 1984 roku , ku zaskoczeniu wszystkich, Nowa Partia Demokratyczna (NDP), kierowana przez Jamesa Fitz-Allena Mitchella, wygrała wybory, uzyskując 9 z 15 miejsc w Izbie Reprezentantów. James Mitchell i NDP rządzili już krajem od 1972 do 1974 roku .

W 1989 roku NPR zdobył wszystkie 15 mandatów w izbie.

W wyborach 1994 roku opozycja nieśmiało powróciła w „koalicji jedności”, która uzyskała 3 mandaty.

Wybory z 1998 r. Przyniosły wyraźną zmianę równowagi: NPR uzyskała niewielką większość 8 mandatów, a Partia Pracy Jedności 7. Należy zauważyć, że podział okręgów wyborczych doprowadził do zwycięstwa na mandaty jednej partii, zdobywając zaledwie 45 mandatów. głosów, podczas gdy partia tracąca mandaty faktycznie wygrywała pod względem liczby wyborców.

Plik 27 października 2000James Fitz-Allen Mitchell zrezygnował po ponad szesnastu latach na stanowisku premiera i został zastąpiony przez Arnhima Eustace'a, członka tej samej partii.

Plik 28 marca 2001, zmiana większości: NPR zdobył tylko 3 mandaty, a ULP 12, prowadząc swojego lidera Ralpha Gonsalvesa na premiera z30 marca.

Dyplomacja

Bibliografia

  1. Francja Dyplomacja

Zobacz też

Link zewnętrzny