Narodziny |
14 maja 1874 r. Sidi M'Hamed |
---|---|
Śmierć |
11 października 1939(65 lat) Champigny-sur-Marne |
Imię i nazwisko | Émélie Marie Bouchaud |
Narodowość | Francuski |
Zajęcia | Piosenkarka , aktorka |
Rodzeństwo | Na rzece |
Polar , pseudonim z Emelie Marie Bouchaud , to piosenkarka i aktorka francuska ur14 maja 1874 r.w Mustafa ( Algieria ) i zmarł dnia11 października 1939 w Champigny-sur-Marne ( Val-de-Marne ).
Émélie Marie Bouchaud urodziła się dnia 14 maja 1874 r.w Mustapha ( Algieria ), gmina utworzona w 1835 roku przez Francuzów w okresie kolonialnym, aw 1977 stała się jedną z trzynastu gmin Algieru pod nazwą Sidi M'Hamed.
Jego ojciec, urodzony w Hussein Dey, którego rodzina pochodzi z Essards ( Charente-Maritime ), nazywa się François Bouchaud. Posiada samochody. Jej matką, krawcową, jest Lucile Milandre, urodzona w Clamecy ( Nièvre ). Pobrali się dnia26 marca 1870 w Algierze.
W 1890 roku szesnastoletni wówczas Polaire dołączył do swojego brata Edmonda w Paryżu, który występował w kawiarni-koncercie pod nazwą Dufleuve . Śpiewała już w kawiarniach w Algierze i kontynuuje tę drogę. Wyróżnia się szczególną sylwetką dzięki wyjątkowej figurze klepsydry , w czasach, gdy kobiety noszą gorsety, aby wyszczuplić talię. Jest w programie tour de chant à l'Européen od miesiącawrzesień 1890.
W 1895 roku humorystyczny tygodnik Le Rire opublikował rysunek Toulouse-Lautreca przedstawiający ją na scenie. Jej postawa, energiczna i ekscentryczna, sprawia, że jest fenomenem „kawiarni”. Mówi się o niej, że ma typ „epileptycznej gummeuse”, dwa terminy odpowiadające dwóm gatunkom kawiarni-koncertu („gumki” przyjmują ponętną postawę i przesadną elegancję, „epileptycy” intensywną cielesną i gestykulacyjną aktywność. łącząc taniec, grymasy i śpiew). „Dla mnie od samego początku natychmiast wykonałem te rozdrażnione gesty, które zawsze były dla mnie wyjątkowe. (…) Odrzucając głowę do tyłu, śpiewałam niejako z włosami łopoczącymi na wietrze, z drżącymi nozdrzami, z zaciśniętymi pięściami…” – mówi we Wspomnieniach.
Przyjaciółka pary w zasięgu wzroku utworzonej przez Willy'ego i Colette - współtwórców cyklu Claudine - w 1902 roku uzyskuje rolę Claudine w teatrze Claudine w Paryżu w Bouffes-Parisiens , co jest ogromnym sukcesem i występuje w Stanach Zjednoczonych w 1910 , a następnie w Londynie .
W 1903 w Bouffes-Parisiens rozpoczęły się przedstawienia Le P'tit Jeune Homme . Polaire gra rolę transwestyty, który „przekroczył”, jak sam mówi.
Pozuje także malarzom Antonio de La Gandara , Henri de Toulouse-Lautrec , Leonetto Cappiello , Rupert Carabin i Jean Sali , który od 1893 roku został portrecistą paryskiego społeczeństwa.
Od 1909 zagrała kilka ról w kinie. Po I wojnie światowej poświęciła się głównie teatrowi.
W trakcie swojej kariery występowała Tha ma ra boum di hé (jej największy sukces w jej wczesnych dni), La Glu (na poemacie Jean Richepin ) Tchique tchique przez Vincent Scotto i recytuje La Charlotte prie Notre-Dame de Jehan Rictus .
Polar umiera 11 października 1939 w Champigny-sur-Marne ( Val-de-Marne ).
Jego grób znajduje się na starym cmentarzu Centrum w Champigny-sur-Marne - oddział 21.
Mademoiselle Polaire 1895 - Toulouse-Lautrec .
Polar Toulouse-Lautrec.
Polar Édouarda Stebbinga.
Polar przedstawiający figurę klepsydry około 1900 roku.
Polar Leonetto Cappiello ( 1905 ).
Polar Charles Milcendeau .
Polarny w 1909 roku.
Polar Juana Sala ( 1910 ).
Polar Sem .
Polar Sem.
Niektóre strony specjalizujące się w kinie mylą karierę Polaire z karierą włoskiej aktorki Pauline Polaire, co prowadzi do błędów w przypisywaniu ról w wielu filmach, na ten błąd zwrócił uwagę jeden z jej bezpośrednich potomków włoskiej aktorki.
" M lle Polaire" jest wymieniony w Księdze Rekordów Guinnessa jako współposiadacz (z Brytyjką Ethel Granger) jednego z najcieńszych rozmiarów, 33 cm . Sama deklaruje w swoich wspomnieniach, że kilkakrotnie pozwoliła się otoczyć w pasie „z kołnierzykiem normalnego rozmiaru 41 lub 42”.
Cytuje ją także pisarz Georges Simenon w La Première Enquête de Maigret, 1913, opublikowanej w 1949 roku: „Miała talię tak szczupłą jak Polaire i była tak mała, że masa jej włosów wydawała się naruszać jej równowagę. "
Jego pełnometrażowy portret (olej na płótnie z 1910 r.) autorstwa Juana Sala trafił do sprzedaży w Paryżu dnia28 czerwca 2016 ; to jest reprodukowany w kolorze w La Gazette hotelu Drouot w24 czerwca 2016( s. 55 ). Fotografia pozy została opublikowana w La Vie Illustrée .