Polarny (aktorka)

Polarny Obraz w Infoboksie. Polarny w 1895 roku. Biografia
Narodziny 14 maja 1874 r.
Sidi M'Hamed
Śmierć 11 października 1939(65 lat)
Champigny-sur-Marne
Imię i nazwisko Émélie Marie Bouchaud
Narodowość Francuski
Zajęcia Piosenkarka , aktorka
Rodzeństwo Na rzece

Polar , pseudonim z Emelie Marie Bouchaud , to piosenkarka i aktorka francuska ur14 maja 1874 r.w Mustafa ( Algieria ) i zmarł dnia11 października 1939 w Champigny-sur-Marne ( Val-de-Marne ).

Biografia

Dzieciństwo i rodzina

Émélie Marie Bouchaud urodziła się dnia 14 maja 1874 r.w Mustapha ( Algieria ), gmina utworzona w 1835 roku przez Francuzów w okresie kolonialnym, aw 1977 stała się jedną z trzynastu gmin Algieru pod nazwą Sidi M'Hamed.

Jego ojciec, urodzony w Hussein Dey, którego rodzina pochodzi z Essards ( Charente-Maritime ), nazywa się François Bouchaud. Posiada samochody. Jej matką, krawcową, jest Lucile Milandre, urodzona w Clamecy ( Nièvre ). Pobrali się dnia26 marca 1870 w Algierze.

Kariera

W 1890 roku szesnastoletni wówczas Polaire dołączył do swojego brata Edmonda w Paryżu, który występował w kawiarni-koncercie pod nazwą Dufleuve . Śpiewała już w kawiarniach w Algierze i kontynuuje tę drogę. Wyróżnia się szczególną sylwetką dzięki wyjątkowej figurze klepsydry , w czasach, gdy kobiety noszą gorsety, aby wyszczuplić talię. Jest w programie tour de chant à l'Européen od miesiącawrzesień 1890.

W 1895 roku humorystyczny tygodnik Le Rire opublikował rysunek Toulouse-Lautreca przedstawiający ją na scenie. Jej postawa, energiczna i ekscentryczna, sprawia, że ​​jest fenomenem „kawiarni”. Mówi się o niej, że ma typ „epileptycznej gummeuse”, dwa terminy odpowiadające dwóm gatunkom kawiarni-koncertu („gumki” przyjmują ponętną postawę i przesadną elegancję, „epileptycy” intensywną cielesną i gestykulacyjną aktywność. łącząc taniec, grymasy i śpiew). „Dla mnie od samego początku natychmiast wykonałem te rozdrażnione gesty, które zawsze były dla mnie wyjątkowe. (…) Odrzucając głowę do tyłu, śpiewałam niejako z włosami łopoczącymi na wietrze, z drżącymi nozdrzami, z zaciśniętymi pięściami…” – mówi we Wspomnieniach.

Przyjaciółka pary w zasięgu wzroku utworzonej przez Willy'ego i Colette - współtwórców cyklu Claudine - w 1902 roku uzyskuje rolę Claudine w teatrze Claudine w Paryżu w Bouffes-Parisiens , co jest ogromnym sukcesem i występuje w Stanach Zjednoczonych w 1910 , a następnie w Londynie .

W 1903 w Bouffes-Parisiens rozpoczęły się przedstawienia Le P'tit Jeune Homme . Polaire gra rolę transwestyty, który „przekroczył”, jak sam mówi.

Pozuje także malarzom Antonio de La Gandara , Henri de Toulouse-Lautrec , Leonetto Cappiello , Rupert Carabin i Jean Sali , który od 1893 roku został portrecistą paryskiego społeczeństwa.

Od 1909 zagrała kilka ról w kinie. Po I wojnie światowej poświęciła się głównie teatrowi.

W trakcie swojej kariery występowała Tha ma ra boum di hé (jej największy sukces w jej wczesnych dni), La Glu (na poemacie Jean Richepin ) Tchique tchique przez Vincent Scotto i recytuje La Charlotte prie Notre-Dame de Jehan Rictus .

Śmierć

Polar umiera 11 października 1939 w Champigny-sur-Marne ( Val-de-Marne ).
Jego grób znajduje się na starym cmentarzu Centrum w Champigny-sur-Marne - oddział 21.

Zamieszanie

Niektóre strony specjalizujące się w kinie mylą karierę Polaire z karierą włoskiej aktorki Pauline Polaire, co prowadzi do błędów w przypisywaniu ról w wielu filmach, na ten błąd zwrócił uwagę jeden z jej bezpośrednich potomków włoskiej aktorki.

Potomkowie

Rekord

"  M lle  Polaire" jest wymieniony w Księdze Rekordów Guinnessa jako współposiadacz (z Brytyjką Ethel Granger) jednego z najcieńszych rozmiarów, 33  cm . Sama deklaruje w swoich wspomnieniach, że kilkakrotnie pozwoliła się otoczyć w pasie „z kołnierzykiem normalnego rozmiaru 41 lub 42”.

Przywoływanie

Cytuje ją także pisarz Georges Simenon w La Première Enquête de Maigret, 1913, opublikowanej w 1949 roku: „Miała talię tak szczupłą jak Polaire i była tak mała, że ​​masa jej włosów wydawała się naruszać jej równowagę. "

Ikonografia

Jego pełnometrażowy portret (olej na płótnie z 1910 r.) autorstwa Juana Sala trafił do sprzedaży w Paryżu dnia28 czerwca 2016 ; to jest reprodukowany w kolorze w La Gazette hotelu Drouot w24 czerwca 2016( s.  55 ). Fotografia pozy została opublikowana w La Vie Illustrée .

Dyskografia

78 obr/min Ponowne wydanie na CD

Filmografia

Teatr

Opublikowanie

Uwagi i referencje

  1. „  La glu Polaire  ” , o Bibliotekach Specjalistycznych miasta Paryża (dostęp 2 lutego 2018 )
  2. Polar na Les gens du cinema.com .
  3. „  La glu Polaire  ” , o Bibliotekach Specjalistycznych miasta Paryża (dostęp 2 lutego 2018 )
  4. "  Anom, stan cywilny, Wyniki  " na anom.archivesnationales.culture.gouv.fr (dostęp na 1 st grudnia 2019 )
  5. Andrée Sallée i Philippe Chauveau, Music-hall i kawiarnia-koncert , Paryż, Bordas Spectacle,1985
  6. "  Polaire - Emilie Marie Bouchaud (1874-1939) - Biography - Page 1  " , na deesk.pagesperso-orange.fr (dostęp 9 maja 2017 r. )
  7. "  Tha-Ma-Ra-Boum-Di-Hé: piosenka  " , na temat Bibliotek specjalistycznych miasta Paryża (dostęp 16 lutego 2018 r. )
  8. Polar na Les gens du cinema.com .
  9. Strona dutempsdescerisesauxfeuillesmortes.net na stronie Polar , dostęp 16 lipca 2021 r.
  10. Witryna deesk.pagesperso-orange.fr, strona o Pauline Polaire , konsultowana 17 lipca 2021 r.
  11. Rekordy Guinnessa 2015 , Rekordy Świata Guinnessa,2014, 255  pkt. ( ISBN  978-1-908843-70-8 , czytaj online ) , s.  84.
  12. Książka Google „Życie seksualne pisarzy” Iman Bassalah, wydanie Nouveau Monde .
  13. Polar, Polar sam , Paryż, Eugène Figuiere, 118  s. ( czytaj online ) , s.  38.
  14. Komedia z 9 kwietnia 1934

Zobacz również

Bibliografia

Filmy

Linki zewnętrzne