Pinus peuce
Pinus peuce sosna macedońskaKrólować | Plantae |
---|---|
Podział | Pinophyta |
Klasa | Pinopsida |
Zamówienie | Pinales |
Rodzina | Pinaceae |
Uprzejmy | Pinus |
Zamówienie | Pinales |
---|---|
Rodzina | Pinaceae |
NT : Prawie zagrożony
Sosna rumelijska ( Balkan sosna lub macedoński sosna ) jest gatunkiem z sosny rodzimej górach północnej Macedonii , Bułgarii , Albanii , Czarnogóry , Kosowa , jak również daleko Tex Serbia iz dalekiej północy Grecji . Rośnie między 600 a 2300 m n.p.m., a dokładniej między 1000 a 2200 m n.p.m., często sięgając granicy drzew iglastych . W wieku dorosłym drzewo osiąga od 35 do 40 metrów wysokości, a jego pień ma 1,5 metra średnicy.
W języku macedońskim i serbskim drzewo nazywa się molika (молика). W języku bułgarskim znana jest jako бяла мура ( byala mura , co oznacza sosna biała ), a w języku greckim jako Βαλκανικό πεύκο ( balkaniko peiko , sosna bałkańska ). W Albańczycy nazywają to Pisha maqedonase , czyli macedoński sosna .
Sosna macedońska różni się od większości innych sosen europejskich, ponieważ należy do grupy sosny białej, podrodzaju Strobus , sekcji Strobus , podsekcji Strobus . Spokrewniony jest ze szwajcarską sosną piaskową lub sosną arolle z gór Europy Środkowej, ale jest przede wszystkim europejskim odpowiednikiem amerykańskiej sosny białej (lub sosny Weymouth), która przypomina ją pod wieloma względami, zarówno pod względem morfologii, jak i jego ekologia. Jest to drzewo lasów mieszanych strefy umiarkowanej. Jego obecność w górach bałkańskich jest właściwie reliktem ostatniej epoki lodowcowej, kiedy gatunek został zepchnięty do południowej Europy. Pomimo klimatu, który od początku holocenu znów stał się sprzyjający na równinach północnej części Europy , nie zdołał jeszcze samodzielnie odzyskać swoich starych terytoriów, został zablokowany na południu przez znalezienie nowego. schronienie w górach, zadowalające się wspinaniem na wysokości, podczas gdy Pinus strobus odniósł sukces w odbiciu na równinach Ameryki Północnej. Ale teraz wprowadzany przez ludzi, rośnie i rozprzestrzenia się dziś bardzo dobrze w Szwecji, Niemczech, a nawet na południu Finlandii, gdzie znalazł starego towarzysza: nakrapianego dziadka do orzechów , symbionta białej sosny, który rozsiewa nasiona.
Jak wszystkie drzewa z grupy sosny białej, jej igły są rozmieszczone w wiązkach po pięć, z pochwą liściową . Długość każdej igły wynosi od 6 do 11 cm . Te wydłużone stożki są na ogół od 8 do 16 cm długości, ale może osiągnąć 20 cm . Są zielone, zanim staną się żółtobrązowe, gdy dojrzeją. Ich łuski są grube i mogą być płaskie lub zakrzywione. Nasiona mają długość od 6 do 7 mm i mają 2 cm skrzydełko, które umożliwia ich roznoszenie przez wiatr. Są one również często rozpraszane przez nakrapiane dziadek do orzechów .
Podobnie jak inne sosny białe w Europie i Azji, sosna macedońska jest bardzo odporna na rdzę pęcherzykową sosny białej ( cronartium ribicola ). Choroba ta pochodzi w Europie został przypadkowo wprowadzone do Ameryki Północnej, gdzie spowodował wielkie szkody atakując amerykańskiej białej sosny , a zwłaszcza białej sosny , z sosny cukru i Whitebark sosna . Sosna macedońska, ze względu na swoją odporność na chorobę, jest wykorzystywana w badaniach do hybrydyzacji i modyfikacji genetycznych gatunków amerykańskich w celu uczynienia ich również odpornymi. Na przykład hybrydy sosny macedońskiej z różnymi amerykańskimi sosnami białymi odziedziczyły pewną odporność.
Sosna macedońska jest często wykorzystywana jako drzewo ozdobne w parkach i dużych ogrodach, gdzie rośnie dość wolno, ale stabilnie na różnych glebach. Jest bardzo odporny na wiatr i zimno, mogąc przetrwać co najmniej w temperaturze -45 °C. Została lokalnie naturalizowana niemal wszędzie na niskich wysokościach w północnej części Europy, na przykład w Punkaharju we wschodniej Finlandii . Można ją pomylić z sosną białą amerykańską (zwaną również sosną Weymouth), często używaną również do nasadzeń ozdobnych.
Otwarty stożek.
Listowie.
Szczekać.
Okaz ozdobny w Dreźnie (Niemcy)
Dojrzały las w Macedonii .
Osada w Parku Narodowym Pelister , Macedonia.
Poszycie w Parku Narodowym Pelister.