Pierre de Vomécourt

Pierre de Vomécourt Biografia

Narodziny	1 st styczeń 1.906 Chassey-lès-Montbozon
Śmierć	7 marca 1986 Saint-Quentin-du-Dropt
Imię urodzenia	Édouard Pierre Fourier z Crevoisier de Vomécourt
Narodowość	Francuski
Zajęcia	Szpieg , ruch oporu , agent SOE
Rodzeństwo	Jean de Vomécourt Philippe de Vomécourt

Pierre de Vomécourt , urodzony dnia1 st styczeń 1.906w Chassey-lès-Montbozon ( Haute-Saône ) i zmarł dnia7 marca 1986w Saint-Quentin-du-Dropt ( Lot-et-Garonne ) był w czasie drugiej wojny światowej francuskim tajnym agentem Special Operations Executive , który założył i kierował pierwszą siecią oporu tej organizacji w okupowanej Francji, siecią AUTOGIRO .

Biografia

Przed wojną

1906 . 1 st stycznia Birthstone Vomécourt w Chassey-les-Montbozon ( Haute-Saône ).

Edukacja w Anglii.

Podczas wojny

1940 .

• Czerwiec. 17-go usłyszał w radiu ogłoszenie wniosku o zawieszenie broni. Nie przyjmuje tego i ucieka do Anglii przedostatnim statkiem, który w nocy z 17 na 18 wypływa z Cherbourga do Anglii.
• Lipiec. Szuka najlepszego sposobu, aby stać się użytecznym. Czyta w gazetach, że dwóch młodych Francuzów zostało właśnie zastrzelonych przez Niemców w regionie Nantes za przecięcie linii telefonicznych. Ta wiadomość budzi w nim projekty: zorganizowania we Francji sieci agentów do walki z niemiecką propagandą, spowolnienia wysiłków przemysłowych narzuconych przez wroga, dokonania sabotażu, przygotowania powszechnego powstania Francji przeciwko najeźdźcy. Błagał Wolne Siły Francuskie o sabotaż, ale na próżno. On jest odwrócony.
• Zwrócił się do Anglików, którzy najpierw odpowiedzieli mu, że inne okupowane kraje, jak Polska, organizują się, oczywiście z pomocą Brytyjczyków, swoją sieć propagandy i sabotażu i że wskazane jest wyjechać do Francuzów. we Francji czas na zorganizowanie się.

1941 .

• Styczeń. Zmęczony czekaniem SOE zaczęło przygotowywać się do wysłania swoich pierwszych agentów do Francji.
• Pierre przechodzi szkolenie na agenta terenowego.

Pierwsza misja we Francji Definicja misji: pod pseudonimem „Lucas” ma on wolną rękę, aby rozpocząć organizowanie sieci działań na całym terytorium. W ten sposób będzie pierwszym menadżerem sieci SOE, a Georges Bégué będzie już operatorem radiowym na miejscu.

• Może. W nocy z 10 na 11 złożył spadochron w pobliżu Châteauroux i nawiązał tam kontakt ze swoim radiooperatorem, Georgesem Bégué , który był tam przez kilka dni. Rankiem 12 grudnia udał się do majątku swojego brata Philippe'a , którego natychmiast zwerbował. Zgadzają się podzielić akcję na terytorium Francji w następujący sposób: Philippe do strefy wolnocłowej; do Pierre, strefa okupowana; do Jean , która mieszka w Pontarlier , będą proponować zakazanego strefy ( Lorraine i Franche-Comte ). W ten sposób Pierre zainterweniuje na północy i utworzy sieć AUTOGIRO z siedzibą w Paryżu. Dużą część swojego osobistego majątku przeznacza na wsparcie początkowej działalności sieci: znajdowanie kryjówek dla kryjówek, skrzynek na listy i składów broni, która zostanie zrzucona na spadochronach.
• Wrzesień. Szóstego, drugi radiooperator, André Bloch, został zrzucony na spadochronie. Zaczął pracować w Paryżu od 15.
• Październik. 26 marca w Marsylii aresztowano radiooperatora Georges Bégué .
• Listopad. 13 marca André Bloch , jedyny radiooperator SOE w strefie okupowanej, został aresztowany w Le Mans .
• Grudzień. Pierre de Vomécourt spotyka Mathilde Carré (nazywana La Chatte), która każe mu wierzyć, że udało jej się uciec z aresztowań sieci INTERALLIÉ (w rzeczywistości to ona jest źródłem większości hekatomby, a teraz pracuje dla Abwehry) i że miałaby radiooperatora, który również uciekł (w rzeczywistości to Niemcy mają stacje radiowe sieci INTERALLIÉ i mogą w ten sposób oszukać Londyn). Postrzegał to jako okazję do nawiązania długo oczekiwanego połączenia z Londynem, które zaakceptował (w rzeczywistości jego wiadomości miały być wysyłane i odbierane pod pełną kontrolą Feldwebela Hugo Bleichera .

1942 .

• Styczeń. Kilka anomalii włożyło chip do jego ucha. W wywiadzie dla Mathilde prowadzi ją do uznania jego zdrady i zmiany stron.
• Luty. W nocy z 26 na 27 lipca wrócił łodzią do Anglii.

Ocena misji  : rozpoczęcie tworzenia sieci w strefie okupowanej.

• Przebywając w Londynie, relacjonował swoją działalność i sytuację we Francji. Rozmawia z Anthonym Edenem , Ministrem Spraw Zagranicznych, Lordem Selborne'em , Ministrem Wojny Gospodarczej (który jest odpowiedzialny za SOE) i Sir Alanem Brooke , Cesarskim Szefem Sztabu , po czym zostałby podpisany rozkaz, aby " pierwszeństwo „należy nadać dostawom i transportowi broni i materiałów wybuchowych samolotem, już nie w celu sabotażu, ale w celu uzbrojenia ruchu oporu.

Druga misja we Francji Definicja misji: pod nowym pseudonimem „Sylvain” przybywa, aby wznowić swoją działalność w Paryżu.

• Kwiecień. 1 st , wrócił do Francji na spadochronie w pobliżu posesji swego brata Filipa, na wschód od Limoges.

Historia przybycia jego brata Philippe'a

[Źródło: Philippe de Vomécourt, s.  73. ]
Pierre wrócił do Francji dalej1 st April 1.942. Skoczył na spadochronie w pobliżu mojego domu. Nie zostałem ostrzeżony. Po raz drugi był to ślepy spadochroniarstwo, a Pierre pozostał zawieszony na drzewie kilkaset metrów od domu. Udało mu się odpiąć uprząż i zeskoczyć na ziemię, gdzie usiadł na trawie, czekając na pierwsze światło świtu, które pozwoli mu odwiązać spadochron z gałęzi, w których był zaplątany. Ale o świcie podszedł ukradkiem mężczyzna, niosąc drabinę. Mój brat wolał się wymknąć i pozwolić mu zostać, a obiekt wkrótce zniknął. Nigdy nie wiedzieliśmy, kim był ten mężczyzna, a jedwab ze spadochronu bez wątpienia szybko przerobiono na damską bieliznę, której nikt nie musiał wiedzieć, skąd pochodzi.

 

• Kwiecień (ciąg dalszy). 25 października został aresztowany. Został pobity przez Georgesa Delfanne'a (alias Christian Masuy), a następnie przekazany Hugo Bleichera z Abwehry, mniej brutalny, ale lepszy, a przez to bardziej niebezpieczny.

Przegląd misji  : niepowodzenie.

• Jest sądzony z kilkoma towarzyszami. Udaje mu się przekonać sąd do traktowania ich jak jeńców wojennych (a nie terrorystów), co uniemożliwia wykonanie ich egzekucji.
• Był uwięziony przez osiemnaście miesięcy we Fresnes, z których dziesięć przebywało w odosobnieniu.

1943 .

• Plik 13 października, został deportowany do Niemiec, do twierdzy Colditz , gdzie zakończył wojnę.

1945 . Został zwolniony15 kwietnia przez Amerykanów.

Po wojnie

Jest konsultantem w zachodniej części Paryża.

1986 . On umarł.

Majtki

Pierre de Vomécourt kilkakrotnie opowiadał o swoich działaniach podczas wojny, w szczególności w następujących dokumentach:

• Dokument przekazany przez Pierre de Vomécourt Marcelowi Ruby'emu w r Styczeń 1983i podjęty przez tego ostatniego w jego książce, rozdział III, § 1, L'épopée des De Vomécourt , s.  41-56 .
• Akta archiwum państwowego symbol 72 AJ 39 / I, eksponaty 14a i b.
• Plik P 474414, dostępny do konsultacji w SHD , Vincennes: Raport Pierre de Vomécourt (dit Étienne, dit Lucas, dit Sylvain) na temat jego aresztowania i wydarzeń, które należy znać, aby ocenić rolę odgrywaną przez różne zaangażowanych osób , maszynopis, wpisane14 maja 1945 r, 20 stron.

Tożsamości

• Stan cywilny: Édouard Pierre Fourrier de Crevoisier de Vomécourt
• Jako agent SOE, sekcja F:
  • Nazwa wojny: „Lucas” (pierwsza misja), a następnie „Sylvain” (druga misja)
  • Operacyjna nazwa kodowa: AUTOGIRO
  • Dokumenty tożsamości: nie dotyczy (pierwsza misja; jest zrzucony na spadochronie pod własną tożsamością); de Mondore (druga misja)

Aby uzyskać dostęp do zdjęć Pierre'a de Vomécourt, zobacz sekcję Źródła i linki zewnętrzne na końcu artykułu.

Rodzina

Rodzina de Vomécourt pochodzi z Lotaryngii.

• Jego dziadek: torturowany i zabity w 1870 roku.
• Jego ojciec: w 1914 roku, w wieku 45 lat, zaciągnął się do wojska i niemal natychmiast zginął na froncie, pozostawiając pięcioro dzieci, które wkrótce potem osierociła śmierć matki.
• Jego dwaj bracia, którzy również pracowali dla SOE: Jean (1899-1945); Philippe (1902-1964), którego posiadłość Bassoleil w Saint-Léonard-de-Noblat , niedaleko Limoges, była bezpiecznym punktem od pierwszych wysyłek agentów do Francji, wMaj 1941.

Źródła i linki zewnętrzne

• Arkusz na temat Pierre de Vomécourt ze zdjęciami: patrz strona internetowa Special Forces Roll of Honor .
• Marcel Ruby , The Secret War: The Buckmaster Networks , Paryż, Francja-Cesarstwo ,1985, 275  pkt. ( ISBN  978-2-7048-0448-1 ).
• Michael RD Foot i Jean-Louis Cremieux-Brilhac (. Annotated) ( trad.  Angielski autorstwa Rachel Bouyssou), Anglicy w ruchu oporu: brytyjska akcja tajnych służb (SOE) we Francji, 1940-1944 [„  SOE we Francji. Relacja z pracy brytyjskiego zarządu ds. Operacji specjalnych we Francji w latach 1940-1944  ”, Paryż, Tallandier ,2008, 799  str. ( ISBN  978-2-84734-329-8 ). Ta książka przedstawia oficjalną brytyjską wersję historii SOE we Francji.
• Benjamin Cowburn , Bez peleryny i miecza , Gallimard, 1958.
• Paul Guillaume , La Resistance en Sologne , J. Loddé, bez daty (1946?).
• Philippe de Vomécourt ( przetłumaczone  z angielskiego przez Patricię Owen), The artisans of wolności: historia francuskiego ruchu oporu, 1940-1945 [„  Kto doczekał się dnia  ”], Paryż, PAC,1975, 254  pkt. ( ISBN  2-85336-010-5 i 978-2-853-36010-4 ).

Uwagi

1. Stan cywilny w aktach osób zmarłych we Francji od 1970 r
2. Źródło: Patrice Miannay, str.  227 .
3. Paul Guillaume opisuje epizod następująco: Pierre de Vomécourt przedstawił swój plan działania na czele 2 nd  biurze z sił Wolnej Francji , który nie był zainteresowany w alianckiej propagandy lub sabotażu, i odmówił wykorzystania statków, które w języku angielskim udostępniony Francuzom, którzy chcieli być repatriowani, do niedrogiego transportu agentów tej sieci. Karierowe kręgi wojskowe pozostawały hermetycznie zamknięte na koncepcję tajnej wojny, która poprzez propagandę osłabia morale wroga i atakuje sabotaż na organizację wojskową.
4. Bas-Soleil, położone 15  km na wschód od Limoges, w Saint-Léonard-de-Noblat .