Hugo bleicher
Hugo bleicher
Hugo Bleicher (urodzony dnia9 sierpnia 1899w Tettnang , zmarł wSierpień 1982) był agentem Abwehry podczas II wojny światowej , znanym z rozbijania kilku sieci oporu we Francji, w tym:
- sieć INTERALLIÉ, stworzona przez Romana Czerniawskiego "Armanda", zależna od polskiego ośrodka wywiadowczego w Londynie (powiązana z MI 6 ),
- sieć AUTOGIRO, na czele której stoi Pierre de Vomécourt „Lucas”, zależna od Special Operations Executive , sekcja F.
- sieć SPINDLE, kierowana przez Petera Churchilla „Raoula”, podlegająca Zarządowi Operacji Specjalnych , sekcja F.
- sieć DONKEYMAN, kierowana przez Henri Fragera „Jean-Marie”, zależna od Special Operations Executive , sekcja F.
W Wehrmachcie miał do końca wojny skromną rangę Feldwebela (odpowiednik sierżanta lub adiutanta). Jego pseudonimy to „pułkownik Henri” (twierdzący, że jest antynazistą), „Monsieur Jean”, „Jean Castel”, „Jean Verbeck” (lub „Weerbeck”), „Bothereau”, „Esbach”, „Franz”.
Biografia
1899 . Urodził się Hugo Ernst Bleicher9 sierpniaw Tettnang , Wirtembergia, niedaleko Jeziora Bodeńskiego .
Student Uniwersytetu w Ravensburgu.
Wielka wojna
W Verdun Brytyjczycy wzięli go do niewoli i internowali w Abbeville w obozie, z którego miał złe wspomnienia.
Między dwiema wojnami
1919 . Bleicher jest tłumaczem w francuskim przedsiębiorstwie kolejowym w Wiesbaden . Ma wiele zawodów, w Niemczech i Maroku.
Druga wojna światowa
1939 . Bleicher został przydzielony jako tłumacz Geheime Feldpolizei (tajna policja kampanii) w Duisburgu.
1940 .
- Czerwiec. Ze swoją służbą jedzie do Hagi.
- Lipiec. Wyjechał do Francji, w Ermitażu ( Ambenay , Orne). Pod koniec lipca wyjazd do Paryża, aby zapewnić policyjną relację z wizyty Führera.
- Sierpień. Usługa podzielona jest na grupy; Bleicher jest podłączony do GFP 312 w Caen . Spotyka Suzanne Laurent, która zostaje jego kochanką i towarzyszy mu do końca wojny.
- Wrzesień. Został przydzielony do Saint-Lô jako tłumacz. Pod kierownictwem komisarza Bauera utworzono cztery sekretariaty, składające się z sekretarza (w randze porucznika), dwóch lub trzech pomocniczych funkcjonariuszy policji, wykwalifikowanych tłumaczy i kierowcy. Bleicher jest pomocniczym funkcjonariuszem policji Sekretarza Tornau.
1941 .
- Marsz. Został przeniesiony do Cherbourga .
-
23 października. Stacjonujący w Cherbourgu, Bleicher został zwerbowany jako tajny agent Abwehry: kapitan Erich Borchers, związany z oddziałem Abwehr w Saint-Germain-en-Laye , nie zrobił postępów w sprawie szpiegowskiej, zawstydzony nieskutecznością GFP- Luft (Air Secret Police) odpowiedzialny za sprawę. Borchers natychmiast zatrudnia go jako śledczego w sprawie, która staje się sprawą INTERALLIÉ.
-
17 listopada. 3 marca aresztował Roberta Kiffera . 17 marca aresztował Romana Czerniawskiego i innych agentów sieci INTERALLIÉ, w tym „ Kotkę” Mathilde Carré , która będąc jego kochanką, nadała mu wiele imion. Awansowany na Sonderführera , został przeniesiony do kierownictwa Abwehr III F ( hotel Lutetia ). Udaje mu się wziąć nadajniki i odwrócić operatorów, co pozwala mu zainicjować Funkspiel (grę radiową) z Londynem.
-
25 grudnia. W George V , pod oczami Bleichera, Michel Brault przedstawia Mathide Carré Pierre'owi de Vomécourt, który prosi swoją stację radiową o pomoc w przekazywaniu wiadomości do Londynu. Bleicher ma nadzieję, że zatrudni nowego Funkspiel w SOE.
1942 .
-
Pierre de Vomécourt podejrzewa Mathilde Carré i ostatecznie ją oskarża. Upada i obiecuje odkupić siebie i "zemścić się na Boches!" "
-
26 lutego. W nocy z 26 na 27, Mathilde Carré i Pierre de Vomécourt wrócili do Wielkiej Brytanii na pokładzie brytyjskiej łodzi motorowej pod dyskretnym nadzorem Abwehry. Przekonali Bleichera, że muszą sprowadzić brytyjskiego generała na spotkanie z francuskim ruchem oporu.
-
25 kwietnia. Bleicher zatrzymuje Vomécourt Pierre, który powrócił do Francji (spadek o 1 st kwietniu). Prowadzi to do aresztowania Mathilde w Londynie.
-
14 lipca. Za zgodą Abwehry Berlin (admirał Canaris) Bleicher organizuje inscenizację ucieczki Czerniawskiego podczas przesiadki między Fresnes a Paryżem. Oczekuje, że Czerniawski z Londynu będzie jego idealnym szpiegiem pod pseudonimem Hubert. Jednak po przyjeździe do Londynu Czerniawski oddaje się do służby MI 5, gdzie zostaje agentem XX pod pseudonimem Brutus.
1943 .
1944 .
1945 .
- Marsz. Został wysłany do Amsterdamu , dołączony do FAK 365 na rozkaz Mulanga.
- Czerwiec. 15 marca Bleicher został aresztowany w Amsterdamie przez holenderski ruch oporu i przekazany władzom brytyjskim. Przez kilka lat będzie przetrzymywany w obozie w Colchester w Essex.
Vera Atkins , która prowadzi śledztwo w sprawie losów 118 agentów Sekcji F, którzy zniknęli na terytorium wroga, będzie miała z nim tylko godzinną rozmowę.
Po wojnie
1954 . Publikacja wspomnień Bleichera: Pułkownik Henri's Story .
1967 . W Paryżu spotykają się dawni adwersarze, Bleicher i Roman Czerniawski.
1982 . Kończąc swoje dni jako mały kupiec w regionie Konstancji, zmarł wSierpień 1982.
Grafika
-
Historia pułkownika Henriego , William Kimber, 1954
W kulturze popularnej
Telewizja
-
1974 : Zdrada od Alain BOUDET . Postać Klauxa Sixa, oficera Abwehry, który udaje antynazistowskiego pułkownika Wehrmachtu, aby włamać się do siatki ruchu oporu, jest inspirowana przez Bleichera. To Claude Vernier interpretuje postać.
Bibliografia
Źródło
-
Dominique Venner , Critical History of the Resistance , Paryż, Pygmalion / G. Watelet, pot. "Czerwony i biały",1995, 500 pkt. ( ISBN 978-2-85704-444-4 , OCLC 246267091 ).
-
Patrice Miannay , Słownik podwójnych agentów ruchu oporu , Paryż, Recherches midi, pot. "Dokumenty",2005( przedruk 352), 352 str. ( ISBN 978-2-7491-0456-0 , OCLC 62418213 ).
Inne referencje
- Major Erich Borchers, Abwehr przeciwko Resistance , przetłumaczone z języka niemieckiego przez René Breiza, prawa autorskie: „ Le Livre Contemporain ”, Amiot-Dumont, 1949; trzcina. coll. „Czytam ich przygodę”, nr A189, teksty prezentacji Rémy i Félix Debyser, Éditions J'ai lu , 1968.W tej pracy większość imion została zmieniona: Hugo Bleicher staje się Bastianem; Erich Borchers staje się Bernhardi; itp.
-
(de) Erich Borchers, Monsieur Jean, die Geheimmission eines Deutschen , Adolf Sponholtz Verlag, 1951; tłumaczenie na język francuski można znaleźć w Service historique de la Défense w Vincennes pod numerem referencyjnym 4 ° / 30330.
- Gordon Young, Szpieg n o 1: To był nazywany Kot , Arthème Fayard, 1957; trzcina. „ Czytam ich przygodę ”, zbiór nr A60, czytam Editions , 1964.
-
Janusz Piekałkiewicz , Wielkie sukcesy szpiegostwa. , Fayard i Paris-Match,1971.
Uwagi
-
Dłuższą listę dostarcza Patrice Miannay:
- Biznes:
- Sprawa Seraphinsky'ego lub Rudona w Marsylii
- Sprawa Oppinady w Brukseli z van de Casteele
- Afera Polen Club lub Gologourski w Marsylii z Linck
- Romans z wąsami z VM (zaufanym człowiekiem) Filoche w Brukseli
- Sprawa Édouard (Étasse))
- Sprawa Grossfürst
- Sprawa Lysiana
- itp.
- Aresztowania, w których uczestniczy:
- pułkownik Verneau, szef organizacji RESISTANCE
- doktor Renet, znany jako Jacques Destréees.
- Biznes, w którym uczestniczy:
- Przypadek Mutter
- Romans Landy, z Grafem Kreutzem i komisarzem Raymondem Richardem.
- Sieci: „Pod jego kontrolą Bernard Fallot pustoszy sieci:
-
TURMA-VENGEANCE (w tym ARC-EN-CIEL),
-
OBRONA FRANCJI ,
- PRĘDKOŚĆ,
-
AJAX ,
- NOAH,
- KAMIEŃ II,
- WOLNY,
-
JADE-FITZROY ,
-
Dyrektor marketingu ,
-
CND ,
- oraz pod nazwą Bernard Schmidt sieć MITHRIDATE. "
-
Oscar Reile, The Abwehr. Niemiecki szpiegostwo przeciwko we Francji od 1935 do 1945 roku , Francja Imperium ( 1 st stycznia 1970)
-
John Vader, Nie graliśmy, Upadek sieci prosperującej 1943 , str. 200
Linki zewnętrzne