Narodziny |
26 kwietnia 1921 Dzielnica Paryża |
---|---|
Śmierć |
9 stycznia 2007(85) 16. dzielnica Paryża |
Imię urodzenia | Pierre Albert Pierlot |
Narodowość | Francuski |
Trening | Państwowe Wyższe Konserwatorium Muzyki i Tańca ( d ) |
Czynność | Oboista |
Pracował dla | Państwowe Wyższe Konserwatorium Muzyki i Tańca ( d ) |
---|---|
Instrument | Obój |
Gatunek artystyczny | Muzyka klasyczna |
Pierre Pierlot, urodzony dnia26 kwietnia 1921w Paryżu i zmarł dalej9 stycznia 2007w Paryżu, jest oboista z klasycznym francuskim . Jego wirtuozeria , zakres jego repertuaru i jego liczne kolaboracje muzyczne czynią go jednym z mistrzów francuskiego obój w XX th wieku.
Po studiach muzycznych w Konserwatorium w Valenciennes u Gastona Longatte, Pierre Pierlot wstąpił do konserwatorium paryskiego w klasie Louisa Bleuzeta, aw 1941 roku uzyskał I nagrodę z oboju i muzyki kameralnej w klasie Fernanda Oubradousa . Ledwie uniknął deportacji do Niemiec. W 1949 roku zdobył I nagrodę na międzynarodowym konkursie w Genewie, gdzie był kilkakrotnie jurorem, a także w Monachium i Budapeszcie.
W 1946 roku, z przyjaźni z flecistą Jean-Pierrem Rampalem, narodził się Francuski Kwintet Dęty z Jacquesem Lancelotem na klarnecie, Gilbertem Coursierem na waltorni i Paulem Hongne na fagocie. W 1951 roku Pierre Pierlot wraz z Robertem Veyron-Lacroix i Robertem Gendre założył Ensemble baroque de Paris .
Po koncertach Lamoureux, na których stworzył "Symphonie concertante" Jacquesa Iberta, w 1947 r. Dołączył do orkiestry Opéra-comique, aż do jej zamknięcia w 1972 r., Stając się solowym obojem orkiestry opery paryskiej. Mianowany profesorem kameralistyki w 1969 r. W Narodowym Konserwatorium w Paryżu, w 1974 r. Objął klasę oboju Etienne Baudo do 1986 r . W tym okresie 47 jego uczniów otrzymało I nagrodę.
Obdarzony wirtuozerią, która szybko stała się legendą, Pierre Pierlot szybko zwrócił uwagę Michela Garcina, dyrektora artystycznego Maison Erato . Z tą wytwórnią weźmie udział w ponad 200 nagraniach jako koncertujący z dyrygentami Jean-François Paillardem i Claudio Scimone lub z jego przyjacielem Jacques Chambonem grającym na drugim oboju. Jako muzyk orkiestrowy brał udział w nagraniu wielu utworów religijnych z Fritzem Wernerem , Karlem Ristenpartem i Stéphane Caillatem . Działalność kameralisty umożliwiła mu także nagranie kilkudziesięciu płyt z Paris Wind Quintet , z Baroque Ensemble of Paris oraz w duecie z Robertem Veyron-Lacroix . W około czterdziestu nagraniach występuje także w towarzystwie trębacza Maurice'a André .
Uznany na całym świecie za swoje interpretacje, będzie dedykacją koncertu Milhauda (1958) i koncertu Martellego (1972). Dziś jego nagrania koncertów Antonia Vivaldiego , Tomasa Albinoniego i innych Johanna Sebastiana Bacha są nadal wzorcowe.
Jego syn Philippe jest flecistą Orchestre National de France .
W sumie Pierre Pierlot dokonał 241 nagrań: rekord dla oboisty.