| Członek Rady Gospodarczej, Społecznej i Środowiskowej |
|---|
| Narodziny |
28 października 1906 Saint-Claude |
|---|---|
| Śmierć |
20 listopada 1970(w wieku 64 lat) Louveciennes |
| Narodowość | Francuski |
| Zajęcia | Związkowiec, odporny |
| Różnica | Kawaler Legii Honorowej |
|---|
Pierre Le Brun , urodzony dnia28 października 1906w Saint-Claude , zmarł dnia20 listopada 1970à Louveciennes jest francuskim związkowcem i bojownikiem ruchu oporu. Był członkiem Prezydium Konfederacji CGT od 1945 do 1966 roku.
Syn naukowców, był uczniem Wolnej Szkoły Nauk Politycznych oraz szkoły Ponts et Chaussées. Uzyskał tytuł inżyniera budownictwa lądowego, pracował w przemyśle (w szczególności w Schneider), a następnie był kierownikiem działu badawczego w Société hydroelectric de France. W czasach Frontu Ludowego był częścią ruchu radykalno-socjalistycznej lewicy i stał się jednym z kolaborantów Léona Jouhaux na polu gospodarczym. W 1937 roku CGT powołał go do Rady Gospodarczej ds. Pracy, gdzie stworzył projekt nacjonalizacji energii elektrycznej.
Członek ruchu oporu , jeden z założycieli Frontu Narodowego obok komunistycznego ruchu oporu. WLipiec 1943Krajowa Rada Oporu wyznacza mu Sekretarz Generalny Związku kadry przemysłowych kombatanta Francji. Jest delegatem tej organizacji na Tymczasowe Zgromadzenie Konsultacyjne (Listopad 1944-Sierpień 1945). Za swoją działalność w tym okresie został awansowany na rycerza Legii Honorowej w służbie wojskowej i medalistę Ruchu Oporu.
W wyzwoleniu został wybrany wMarzec 1945członek Biura Konfederacji CGT , gdzie jest uważany za jednego z krewnych Léona Jouhaux. Uczestniczy również w świcie ministra ds. Produkcji przemysłowej Roberta Lacoste , socjalistycznego w projektach nacjonalizacji gazu i energii elektrycznej. Kiedy z kolei Marcel Paul został ministrem produkcji przemysłowej, naturalnie brał udział w tworzeniu EDF, której został mianowany administratorem10 maja 1946jako przedstawiciel kierownictwa technicznego i administracyjnego CGT. Zostaje zwolniony z tej funkcji wMaj 1950w czasie zimnej wojny we Francji. Podczas rozłamu związkowego prowadzonego przez Léona Jouhaux i trendu Force Ouvrière ofGrudzień 1947wybrał, podobnie jak Lucien Jayat , Louis Saillant , Alain Le Léap i inni niekomuniści, aby pozostać obok komunistycznej tendencji większości kierowanej przez Benoît Frachon . Choć uważany za bliskiego Pierre'a Mendèsa France'a , pozostał w Biurze Konfederacji CGT przez 20 lat, w szczególności animując działalność sekcji gospodarczej, nawet jeśli oznaczało to wyrażanie tam społecznych różnic, jak na Kongresach Konfederacji w 1955 i 1957 roku. i to specyficzne dla nadzoru. Ale powrót do władzy generała de Gaulle'a , dla którego żywi współczucie, pogłębia nieporozumienia. Podczas wyborów prezydenckich w 1965 r. Wezwał wraz z kilkoma innymi „lewicowymi gaullistami” do głosowania na ustępującego prezydenta, wbrew opinii większości CGT. Plik12 stycznia 1966 rezygnuje z Biura Konfederacji.
Pierre Le Brun był członkiem Rady Gospodarczej i Społecznej od 1947 do 1964 roku, w czasie którego przewodniczył grupie CGT, a następnie od 1964 roku jako „osoby wykwalifikowane”. Był także członkiem Komisji rachunki i budżety gospodarcze narodu i członek Komisji ogólnej gospodarki VI -tego planu.