Pierre Concialdi

Pierre Concialdi Biografia

Narodziny	1955
Narodowość	Francuski
Czynność	Ekonomista

Inne informacje

Członkiem	Ekonomiści zbulwersowani

Pierre Concialdi jest francuskim ekonomistą urodzonym w 1955 r. , Badaczem w Instytucie Badań Ekonomiczno-Społecznych (IRES) i specjalizującym się w kwestiach społecznych. Jest jednym z liderów sieci ostrzegania o nierównościach .

Działacz antyglobalistyczny , uczestniczy także w wielu innych stowarzyszeniach bojowych, w szczególności w Fundacji Copernic and Attac , której jest członkiem rady naukowej. Obecnie pisze kolumnę w Siné Mensuel .

Biografia

Młodzież i studia

Ukończył HEC .

Kariera zawodowa

Najpierw pracował w La Poste, gdzie zaraz po ukończeniu szkoły dołączył do wydziału studiów i planowania. W 1981 r. Został szybko zatrudniony przez Centrum Badań Dochodów i Kosztów (CERC), w ramach którego zajmował się zagadnieniami wynagrodzeń , kosztów pracy i ochrony socjalnej . CERC, utworzony w 1966 r. I odnowiony w 1976 r. Przez Raymonda Barre , był przede wszystkim odpowiedzialny za przygotowanie okresowego raportu o stanie nierówności dochodowych i ich rozwoju. Miał status gwarantujący mu pewną niezależność, co skończyło się niepokojem rządów prawicowych i lewicowych. Po rozwiązaniu CERC w 1994 r. Przez rząd Balladura , Pierre Concialdi został przydzielony do Instytutu Badań nad Gospodarką Społeczną (IRES), współkierowanego przez główne związki zawodowe i utworzonego w 1982 r. Przez Jean-Pierre'a Chevènementa, kiedy był ministrem badań.

Od tego czasu Pierre Concialdi jest badaczem w Instytucie Badań Ekonomicznych i Społecznych (IRES) Kwiecień 1995i że napisał większość swoich prac o problemach ekonomicznych i społecznych. Chętnie określa siebie jako „ekonomistę empirycznego, który lubi wychodzić od faktów i ludzkich doświadczeń”.

Bojowe zaangażowanie

Członek Alert Network on Inequalities ( RAI ), odgrywa ważną rolę w tworzeniu i animowaniu jej syntetycznego wskaźnika nierówności we Francji, BIP 40 (zmniejszenie odwrotności akronimu PKB i CAC 40 ). Odgrywa istotną rolę w uruchomieniu, a następnie aktualizowaniu kolektywu ACDC (Inne dane o bezrobociu), który podczas ostatniej francuskiej kampanii prezydenckiej regularnie rozpowszechniał dane alternatywne do tych publikowanych przez ANPE i rząd.

Pracuje także dla Fundacji Kopernik oraz w ramach Stowarzyszenia Cerc. Wreszcie, od 2001 r. Jest członkiem rady naukowej stowarzyszenia antyglobalistycznego ATTAC .

W 2017 roku wraz z kolektywem naukowców i artystów podpisał platformę wzywającą do głosowania na kandydata Jeana-Luca Mélenchona w wyborach prezydenckich we Francji.

Publikacje

Pracuje

(2007) Nie dla niepewności! , Mango Edition, 269 stron, ( ISBN 2-9143-53723 )
(2005) Emerytury: okłamujemy was! , Mango Edition, 143 strony, ( ISBN 2-9143-5360X )
(1989) z Yves Chassard, Income in France , La Découverte , 127 stron, ( ISBN 2-7071-17870 )

Składki do czasopism specjalistycznych

(2004) „Wpływ omawianych składek na ubezpieczenia społeczne”, Problemy gospodarcze , nr 2859, s. 46-48; źródło: Informacje społeczne , nr 117
(2003) „Czy polityka przeciwdziałania ubóstwu odniosła sukces? », Problemy ekonomiczne , s. 1-6; źródło: Sociétal , nr 39
(2003) (z Antoine Math) „Reforma emerytur i środków dla osób starszych: kilka lekcji z doświadczeń zagranicznych”, La revue de l'IRES , nr 41, s. 3-40
(2002) „Progi ubóstwa monetarnego: zastosowania i miary”, Przegląd IRES , nr 38, s. 109-136
(2001) „Publiczne fundusze emerytalne: początki międzynarodowej współpracy związkowej? », Międzynarodowa Kronika IRES , nr 69, s. 27-34
(2001) (z Sophie Ponthieux) „Niskie płace: także w bogatych krajach”, w „Dossier o ubóstwie: ta Francja, która pozostaje na nabrzeżu” , Zagadnienia gospodarcze i społeczne , nr 89, s. 12-13
(2000) „Pełne zatrudnienie ze zniżką? », Ekonomia polityczna , nr 8, s. 45-53
(2000) „The poor workers”, w wydaniu specjalnym: „ Minimum socjalne, zarobiony dochód, niepewność”, Droit social , nr 07/2000, s. 708 do 712
(2000) (z Sophie Ponthieux) „Niskopłacowi” pracownicy i biedni pracownicy: porównanie między Francją a Stanami Zjednoczonymi ”, First information and first syntheses , n ° 01, DREES, Paryż
(2000) „Debaty i problemy dotyczące emerytur: spis”, w „Plik: fundusze emerytalne i nowy kapitalizm”, Rok regulacji , tom 4, La Découverte , s. 171-207, ( ISBN 2-7071-32675 )
(2000) „Jak pomóc rodzinom o niskich dochodach? Urządzenia i procesy ”, w„ Plik budżetów niepewnych ”, Informacje społeczne , CNAF, nr 86, .pp. 88-93.
(1999) „Nowe formy nierówności płac”, w wydaniu specjalnym „Euro i krajowe debaty na temat płac”, International Chronicle of IRES , nr 60, s. 98-107
(1999) „Wpływ euro na płace”, w wydaniu specjalnym „Euro i krajowe debaty na temat płac”, International Chronicle of IRES , nr 60, s. 5-11
(1999) „O ekonomii politycznej ochrony socjalnej”, w numerze specjalnym: „Assurance, assistance, solidarité”, La revue de l'IRES , s. 177-218
(1998) „Rynki pracy i nisko wykwalifikowani pracownicy”, International Chronicle of IRES , nr 55, s. 29-35
(1998) „Czy powinniśmy poczekać do końca bezrobocia, aby podnieść minimum społeczne? », Prawo socjalne , s. 261-272
(1998) (z Isabelle Amrouni i Antoine Math) „Minima społeczne: 25 lat transformacji”, Problemy ekonomiczne , s. 29-32; źródło: notatka stowarzyszenia CERC
(1997) (z Sophie Ponthieux) „Niskie płace: co się zmieniło w ciągu ostatnich 15 lat? », Problemy ekonomiczne , nr 2555, s. 1-7; źródło: Pierwsze informacje i pierwsze syntezy
(1997) „Debata na temat emerytur: alibi demografii”, La revue de l'IRES , nr 23, s. 37-57

Uwagi i odniesienia

Por. W szczególności list IRES ze stycznia 2003 r. W sprawie „20 lat IRES” .
Gospodarka światowa na dzień 11 września 2001 r
prezentacja „Inne dane liczbowe dotyczące bezrobocia”
„ Aby uzyskać poważną politykę gospodarczą, która sprosta wyzwaniom, głosujmy Mélenchon ” , na Liberation.fr ,18 kwietnia 2017(dostęp 30 kwietnia 2019 )