Narodziny |
1936 Biarritz |
---|---|
Okres aktywności | 1967 |
Narodowość | Francuski |
Zajęcia | Fotograf , fotograf architektoniczny , fotograf mody |
Trening | Szkoła Narodowa Louis-Lumière |
Małżonka | Dorine Berdoy |
Różnica | Nagroda Niépce (1967) |
Stronie internetowej | www.pierreberdoy.net |
Pierre Berdoy , urodzony w Biarritz w 1936 roku, jest francuskim fotografem architektury, designu, martwej natury i piękna. Zdobywca Prix Niépce w 1967 r., Współpracował z francuskimi magazynami L'Œil (lata 60.), Elle (lata 70. i 80.), Madame Figaro (lata 80.) i innymi publikacjami.
W 1967 roku Pierre Berdoy zdobył pierwsze profesjonalne uznanie dzięki serii zdjęć zatytułowanej Życie walczącego byka . Jego martwe natury dla czasopism uczyniły następnie szkołę w ruchu powrotu do natury czasu. Później do portretów i kobiecych ciał zastosował graficzny rygor, który sprawił, że odniósł sukces na łamach magazynów poświęconych urodzie.
W 1959 roku Pierre Berdoy ukończył Technikum Fotografii i Kinematografii (ETPC) przy rue de Vaugirard w Paryżu, dziś École nationale supérieure Louis-Lumière , sekcja fotografii.
W 1960 roku ożenił się z Dorine Bertrand, absolwentką tej samej promocji. Następnie mają syna, Manuela Berdoya, obecnie specjalisty w dziedzinie zachowań zwierząt na Uniwersytecie Oksfordzkim . Dwanaście lat małżeństwa Pierre'a i Dorine Berdoyów będzie również owocnym związkiem zawodowym.
Pierre Berdoy rozpoczął swoją karierę, odpowiadając na zamówienia architektów. Od 1962 do 1967 roku Pierre Berdoy napisał wiele raportów architektonicznych i dekoracyjnych, głównie w całej Europie dla magazynu L'Œil, kierowanego następnie przez jego twórców Rosamond Bernier i Georges Bernier. Dyrektorem artystycznym był Robert Delpire . Misje obejmują w szczególności dom Petera Harnden i jego żony Marie Vassiltchikov w Cadaques , apartamentu przez André Monpoix w Paryżu, Villa Mairea stworzony przez Alvara Aalto w 1937 roku w Finlandii, dom-muzeum pary Urvater przez André Jacqmain w Belgia, York Castle at Yves Vidal w Tangerze, dom architekta André Wogenscky w Saint-Brevin-les-Pins , inne zdobione przez Davida Nightingale Hicksa w Londynie, Mario Praz w Palais Ricci w Rzymie itp.
Oprócz architektury Pierre Berdoy fotografuje prace młodych projektantów: przykładami są krzesła Djinn autorstwa Oliviera Mourgue , stół do brydża Terence'a Conrana czy tkaniny Placide Joliet. Uwiecznia nowe salony Elysée zaprojektowane przez Pierre'a Paulina i Mobilier National dla prezydenta Georgesa Pompidou .
W Marzec 1967, Pierre i Dorine Berdoy otrzymali Nagrodę Niépce z następującymi dwoma raportami:
Następnie odbyły się dwie wystawy: Trendy w młodej francuskiej fotografii w Bibliotece Narodowej i designie oraz Taureaux w przestrzeni Asko-Roche Bobois w Paryżu. Dla tego ostatniego, zainaugurowany wPaździernik 1967Pierre Berdoy wykonał serię fotografii wokół Ball Chair stworzoną dwa lata wcześniej przez fińskiego projektanta Eero Aarnio . Dzięki wsparciu japońskiego producenta Nikon wystawa Bulls staje się wędrowna.
Od 1967 do 1974 roku Pierre Berdoy regularnie pracował dla magazynu Elle . Dzięki Jacqueline Chaumont, która kieruje stronami z dekoracjami, znajduje dużą swobodę twórczą. Kilka przykładów :
Konsekwencją spotkania z Hunzingerami będzie zorganizowanie w 1983 r. Przez stowarzyszenie Image et Création zbiorowej i objazdowej wystawy, na której Pierre Berdoy zaprezentuje duże czarno-białe odbitki Ślady stóp na śniegu przed zwęglonymi pismami Claudie Hunzinger.
W 1971 roku rząd Wybrzeża Kości Słoniowej rozpoczął ekspedycję naukową w lesie Taï w celu inwentaryzacji flory i fauny. Fotografem jest Pierre Berdoy. Park Narodowy Tai zostanie utworzony w roku następnym.
W magazynie Elle Pierre Berdoy zostawił strony „Deco” na stronach „Beauty”.
W 1984 roku Pierre Berdoy dołączył do magazynu Madame Figaro, którym Martin Schmollgrüber właśnie objął kierownictwo artystyczne. Studio Pin-Up staje się jego siedzibą. Pierre Berdoy tworzy okładki i setki stron dla magazynu, zwarte portrety, fragmentaryczne twarze i ciała, a także biżuterię i produkty kosmetyczne z taką samą obsesją na punkcie szczegółów. Ta technika jest jego znakiem rozpoznawczym. Współpraca z Madame Figaro zakończyła się nagłą śmiercią Martina Schmollgrübera w wieku 44 lat w 1991 roku.
W 1988 roku Pierre Berdoy dołączył do agencji fotograficznej Trademarc, zarządzanej przez Marca Pussemiera. Wyprodukował liczne fotografie reklamowe, w tym kampanię Yves Saint Laurent Beauté Ubierz usta dla jego szminki, Grand Prix de l'Affiche Française w 1992 roku.
W 1990, jej piękno i martwa natura zdjęcia ukazały się w Elle , Jardin des Modes i Votre Beauté magazynów .
Narodowe Muzeum Archeologiczne w Saint-Germain-en-Laye obchodzi w 1992 roku w stulecie odkrycia Bożej Brassempouy przez Edouarda Piette . Pierre Berdoy wystawia tam swoje portrety gigantycznej statuetki z kości słoniowej, oddając hołd pięknu górnego paleolitu.
W 1998 roku Pierre Berdoy i fotograf Patrice A. Quillet stworzyli Atelier B&A, podpisując wspólnie zdjęcia pod nazwą Atelier Berdoy & Arcadius. Są regularnie publikowane przez magazyn Your Beauty .
Od 2002 roku Pierre Berdoy wyprowadził się z Paryża, zakończył swoją zleconą pracę i w porozumieniu z Patrice Quilletem w Atelier B&A. Wraca do Biarritz , miasta swojego dzieciństwa, gdzie nadal mieszka jego matka. Tam założył swoje archiwa i studio, aby poświęcić się osobistym projektom fotograficznym.