Pontia daplidice • Marmurkowozielona
Pontia daplidice
LC : Najmniejszy niepokój
Mignonette importowane lub marmur do zielonej ( Bielinek Rukiewnik ) jest gatunek Palearktyki z rzędu Lepidoptera (motyle), w tym rodzina z Pieridae i podrodziny Pierinae . Swoją nazwę zawdzięcza jednej z roślin pokarmowych gąsienic , żółtej Reseda .
Imago z Bielinek Rukiewnik jest motyl o średniej wielkości, długości skrzydła przedniej zmienia się pomiędzy 19 i 24 mm . Skrzydełko jest przeważnie białe, z wierzchołkiem przednich skrzydeł zabarwionym na czarno, czarną plamką na przednim, a później szaro-czarną plamą na skrzydle.
Pokolenie wiosenne ma ciemnozielony spód tylnych skrzydeł, a tarczowata łata sięga krawędzi górnego przedniego skrzydła, podczas gdy pokolenie letnie ma żółto-zielony spód przedniego skrzydła, a tarczowata łata nie dotyka już krawędzi skrzydła. Samice są bardziej naładowane czarnymi osobnikami niż samce.
Gatunek ten i pokrewny gatunek Pontia edusa są nie do odróżnienia ze względu na ich cechy zewnętrzne, ale zwykle zamieszkują różne regiony.
Góra mężczyzny.
Szczyt kobiety.
Sprzęganie.
Główny kolor gąsienicy jest niebiesko-zielony, z żółtym paskiem po bokach. Na niebieskich obszarach zwykle występuje wiele czarnych plam.
Gatunek ten jest wielowoltynowy , produkując od dwóch do czterech pokoleń w zależności od szerokości geograficznej, a dorosłe osobniki latają od marca do października. Na Lazurowym Wybrzeżu motyl jest widoczny już w styczniu i tworzy częściowe piąte pokolenie. Gatunek zimuje w poczwarki etapie .
Te jajka , pomarańczowy kolor, są układane pojedynczo i mają czas inkubacji 7 dni. Te gąsienice są obecne od maja do października. W zależności od pory roku poczwarka może wydać motyla w ciągu około 15 dni (latem) lub po raz pierwszy zimować.
Roślinami żywicielskimi gąsienicy są żółta Réseda ( Reseda lutea ) i inne rośliny kapustowate, takie jak wąskolistna Diplotaxis ( Diplotaxis tenuifolia ), Tabouret perfolié ( Thlaspi perfoliatum ) i rukola francuska ( Erucastrum gallicum ).
Pontia daplidice pochodzi z Afryki Północnej , na południowym zachodzie Europy (na Półwyspie Iberyjskim , w południowej części Francji , na Wyspach Kanaryjskich , na Korsyce i Sardynii ), na Bliskim Wschodzie i w Azji, a także w Japonii .
Podczas gdy przed 1980 r. Uważano go za rezydenta na północy Francji , Belgii i Luksemburga , nie ma tam już rdzennych populacji i obecnie jest tylko rzadkim migrantem na tych obszarach. Jego migracje mogą czasami docierać do północy Europy, w szczególności na Wyspy Brytyjskie , czasami w dużych ilościach, jak w 1945 r. .
Pontia daplidice zostaje zastąpiona pokrewnym gatunkiem Pontia edusa w Europie Wschodniej i Środkowej oraz w części Bliskiego Wschodu .
Motyl ten często bywa w miejscach kwitnienia, a szczególnie ceni lucernę, krzyżówki i dziką rzepę .
Do gatunków obecnie znany jako Bielinek Rukiewnik został opisany przez Szwedzki naturalistę Carl von Linne w 1758 roku , pod oryginalnej nazwie z Papilio daplidice .
Opisano kilka podgatunków, które są mniej lub bardziej rozpoznawane w zależności od autorów, niektóre są czasami przypisywane sąsiednim gatunkom Pontia edusa :
Gatunek ten nie ma określonego statusu ochronnego we Francji .