| Narodziny |
17 września 1969 Nogent-sur-Marne |
|---|---|
| Narodowość | Francuski |
| Czynność | Pisarz |
Philippe Pichon jest francuskim informatorem , byłym komendantem policji i pisarzem , urodzonym dnia17 września 1969w Nogent-sur-Marne , znanym głównie z ujawnienia nielegalnego funkcjonowania i nieprawidłowości w Systemie Leczenia Zaobserwowanych Naruszeń (STIC), co przyniosło mu automatyczne przejście na emeryturę w wieku 42 lat na podstawie środków dyscyplinarnych.
W wieku 21 lat, Philippe Pichon był najmłodszym studentem oficera pokoju ( 46 e promowanie ENSOP Nicea); w wieku 36 lat został mianowany dowódcą policji, co czyniło go jednym z najmłodszych starszych oficerów we Francji.
Po zdaniu i zdaniu konkursu na oficera pokoju został skierowany w 1991 roku do Rosny-sous-Bois . W 1997 roku został szefem mobilnej jednostki bezpieczeństwa Seine-Saint-Denis , wydziałowej służby mundurowej odpowiedzialnej za walkę z przestępczością. Dołączył do Institute for Advanced Studies in Homeland Security (IHESI) wstyczeń 2000, jako naukowiec i kieruje badaniem nauk społecznych na temat Cyganów i podróżników . Następnie opuścił region paryski i został przydzielony jako lider grupy do jednostki śledczej i badawczej na posterunku policji w Saint-Tropez, gdzie jego kłótnie z komisarzem , którego podejrzewał o „zadowolenie” z kodeksu urbanistycznego, rozprzestrzeniły się po całym pierwsze strony czasopism. Uzyskał DESS z prawa karnego (2004). Wstyczeń 2003, został przydzielony do Centralnego Urzędu ds. Zwalczania Przestępczości Wędrownych (OCLDI) jako oficer łącznikowy, stanowisko pozostawił wwrzesień 2005zostać zastępcą szefa okręgu bezpieczeństwa publicznego w Coulommiers .
Jest autorem eseju Voyage en Tsiganie. Ankieta wśród nomadów we Francji (Éditions de Paris, 2002), trzy powieści, w tym Un Pays vers le ciel (Dualpha, 2006), biografia Saint-Johna Perse (Plein Chant, 2004) oraz zbiór wierszy, Ombre close ( Les Presses Littéraires , 1999) Nagroda Antoine de Saint-Exupéry 1999 przyznana przez Académie française. Jego książka L'Enfance violée (Flammarion, 2008), w której opowiada o dramacie swojego życia, odniosła pewien literacki sukces.
Stał się znany szerokiej publiczności przez: Marzec 2007wraz z publikacją książki Journal d'un cop chez Flammarion, dzieło sprzedało się w prawie 40 000 egzemplarzy. Ta książka przyniosła mu list z ostrzeżeniem od jego hierarchii za naruszenie obowiązku zachowania poufności. Otrzymał poparcie polityków lewicy, takich jak były minister sprawiedliwości Robert Badinter czy senator z Seine-Saint-Denis i burmistrz Neuilly-sur-Marne Jacques Mahéas .
Jako nastolatek Philippe Pichon wystąpił w filmie Conseil de famille (Francja, 1986) Costy-Gavrasa u boku Johnny'ego Hallydaya, Fanny Ardant i Guya Marchanda, częściowo nakręcony w Lycée Georges-Clemenceau w Villemomble (Seine-Saint-Denis ) gdzie był studentem I roku (seria A1).
Ponadto, w napisach końcowych, był konsultantem filmu dokumentalnego Stéphane'a Bentury: Saint-Tropez, tajna historia portu rybackiego (Francja, 2013), wyprodukowanego przez Premier Lines i wyemitowanego na France 2, w części Program „Infra-Rouge”.
W 2008 roku potępił nielegalne funkcjonowanie i nieprawidłowości w systemie przetwarzania wykroczeń, które zauważył , udostępniając na stronie informacyjnej Bakchich akta Johnny'ego Hallydaya i Jamela Debbouze . W 2009 roku przeciwko niemu podjęto decyzję o automatycznym przejściu na emeryturę, ale5 Maja w tym samym roku sąd administracyjny w postępowaniu uproszczonym zawiesił tę decyzję.
Decyzją z 8 grudnia 2011, sąd administracyjny w Melun częściowo podtrzymał wnioski komandora Picchona, w szczególności unieważniając jego arbitralne przeniesienie z Coulommiers do Meaux i nakazując Ministerstwu Spraw Wewnętrznych zapłatę 1500 euro odszkodowania, ale odrzucił jego apelację o przekroczenie władzy: na 9 grudnia 2011, dowódca policji Philippe Pichon został automatycznie, w wieku 42 lat, wycofany z kadry kierowniczej policji krajowej, na mocy środków dyscyplinarnych, za poważne naruszenie dyskrecji zawodowej i obowiązku zachowania poufności, w wyniku jego publicznych doniesień o braku zaktualizować plik historii policji STIC (system przetwarzania zaobserwowanych wykroczeń). Decyzja ta została potwierdzona przez Administracyjny Sąd Apelacyjny w Paryżu w dniu16 czerwca 2013 r.chociaż w swoich rocznych sprawozdaniach z 2009 i 2011 r. CNIL dochodzi do tych samych krytycznych uwag, co ten były funkcjonariusz policji. Na próżno Philippe Pichon wniósł kasację do Rady Stanu. Sprawa nie została dopuszczona przed ETPCz (filtr dopuszczalności).
Również ścigany przed sądem karnym za naruszenie tajemnicy zawodowej, Philippe Pichon został skazany na 22 października 2013 r.otrzymał symboliczną karę 1500 euro w zawieszeniu, przy czym sąd zauważa, że zarzuty przeciwko niemu są częściowo motywowane wyrokami skazującymi interes publiczny i nie ogłasza żadnego dodatkowego kary zakazu wykonywania zawodu.
Po tych wydarzeniach został zakwalifikowany przez prasę jako demaskator , porównywalny z Irène Frachon czy Edwardem Snowdenem .
Od luty 2017, Philippe Pichon jest zastępcą dyrektora zarządzającego, dyrektorem operacyjnym kompleksu sportowo-rekreacyjnego „Les Pyramides” (Port-Marly, Yvelines), ekskluzywnego prywatnego klubu w zachodnim Paryżu.
Studia:
„Saint-John Perse czyli polifoniczna apostrofa nowoczesności”, w Le Coin de table , nr 19, lipiec 2004 i nr 20, październik 2004; Dom Poezji / Pieśń plenerowa. ( ISSN 1299-4022 )
„Pierre-Jean Jouve czyli egzorcyzm czasu”, w Le Coin de table , nr 40, listopad 2009, La Maison de Poésie / Plein Chant. ( ISSN 1299-4022 )
„Pierre Emmanuel lub gorliwy rozum”, w Le Coin de table , nr 42, kwiecień 2010, La Maison de Poésie / Plein Chant. ( ISSN 1299-4022 )