Peter Mieg
Peter Mieg
Petera Miega w 1927 roku
| Narodziny |
5 września 1906 Lenzburg , Szwajcaria |
|---|---|
| Śmierć |
7 grudnia 1990 Aarau , Szwajcaria |
| Podstawowa działalność | Kompozytor |
| Styl | neoklasyczny |
| Dodatkowe zajęcia | Malarz , dziennikarz , pisarz |
| Lata działalności | 1921-1990 |
| Stronie internetowej | http://www.petermieg.ch |
Peter Mieg , urodzony dnia5 września 1906w Lenzburgu i zmarł dalej7 grudnia 1990w Aarau jest szwajcarskim kompozytorem, malarzem i dziennikarzem.
Biografia
Peter Mieg dorastał w środowisku rodzinnym, w którym wszystko, co dotyczyło sztuki, było naturalne. Jego przodkowie ze strony matki należeli do starej burżuazyjnej rodziny z Lenzburga - był kuzynem historyka Jean-Rodolphe de Salis - podczas gdy jego przodkowie ze strony ojca, którzy przez długi czas mieszkali w Bazylei, pochodzili z Alzacji.
Kompozycja
Podczas swojej edukacji Mieg pobierał lekcje gry na fortepianie u Carla Arthura Richtera, niemieckiego dyrektora muzycznego i kompozytora mieszkającego w Lenzburgu; jego pierwsze kompozycje pochodzą z 1918 roku. Po uzyskaniu dojrzałości w 1927 roku w Aarau, Mieg studiował historię sztuki , archeologię , historię muzyki oraz literaturę niemiecką i francuską w Zurychu, Bazylei i Paryżu.
W 1933 r. Peter Mieg obronił pracę doktorską zatytułowaną Morgenthaler, Moillet, Eppler - Studien zur modernen Aquarellmalerei in der Schweiz . Potem zwrócił się do dziennikarstwa, pracuje w dziedzinie krytyki artystycznej , na krytyk muzyczny i literacki z Basler Nachrichten , w Weltwoche , w Badener Tagblatt i do różnych czasopism.
W latach 1933-1939 poznał Paula Sachera - dla którego napisał Combray (1977) - oraz kompozytorów Bartoka , Strawińskiego , Honeggera i Martinů . W 1939 roku wrócił do Lenzburga, do domu ojca.
Od 1942 roku Peter Mieg poprosił Franka Martina o radę w sprawie kompozycji. Na początku lat pięćdziesiątych Mieg odniósł swój pierwszy wielki sukces wśród publiczności i teraz skomponował tylko na zamówienie: Orkiestrę Tonhalle w Zurychu , Lucerne Festival Strings i wiele innych. Potem zaczęła się przyjaźń na całe życie z dyrygentem Edmondem de Stoutz, na którego orkiestrę ( Zurich Chamber Orchestra ) napisał kilka utworów, w tym Concerto per clavicembalo e orchestra da camera (1953), Concerto Veneziano. (1955), Konzert für Oboe und Orchester (1957) oraz Koncert na fortepian na cztery ręce i orkiestrę smyczkową (1980).
Twórczość muzyczna znajduje się w centrum działań artystycznych Petera Miega. Jego twórczość obejmuje około 135 kompozycji, w których rozwinął bardzo osobisty neoklasycyzm . Napisał liczne koncerty (na fortepian, na 2 fortepiany, na skrzypce, na wiolonczelę, na obój, harfę, flet, na dwa flety, na fortepian i wiolonczelę ...) oraz muzykę kameralną i fortepianową ( 5 sonat fortepianowych).
Obraz
Jako malarz Peter Mieg miał swoją pierwszą wystawę dopiero w 1961 roku, mimo że robił to od kilkunastu lat. Jest autorem setek akwareli , gwaszów przedstawiających martwe natury i pejzaże .
Bibliografia
- Silvia Kind: Peter Mieg . w: Monologe . Waszyngton, 2001, s. 226-235.
- Michael Schneider: Der Komponist Peter Mieg: Leben - Werk - Rezeption (Kompozytor Peter Mieg: Życie - praca - recepcja). Amadeus, Winterthur 1995, ( ISBN 3-905049-64-3 ) .
- Brigitte Morach-Müller (redaktor): Peter Mieg als Maler (Peter Mieg jako malarz). Z udziałem Emila Maurera, Petera Miega, Jean-Rodolphe de Salis i Edmonda de Stoutza. Kromer, Lenzburg, 1984.
- Reni Mertens & Walter Marti: Der Komponist, Maler, Schriftsteller und Journalist Peter Mieg (kompozytor, malarz i dziennikarz Peter Mieg). Film o Peterze Miegu, 1980
- Uli Däster, Walter Kläy und Walter Labhart (redaktorzy): Peter Mieg. Eine Monograph (Peter Mieg. Monograph). Sauerländer, Aarau i Frankfurt 1976, ( ISBN 3-7941-1529-5 ) .
Dyskografia
Płyta CD
- Peter Mieg: Ausgewählte Werke : Streichtrio (1937), Streichquartett nr 1 (1938), Konzert für Oboe und Orchester (1957), Toccata-Arioso-Gigue für Streichorchester (1959). Wykonawcy Trio Streiff, Quartet Carmina , Camerata Zürich , Marc Kissóczy (reż.), Südwestdeutsches Kammerorchester Pforzheim, Sebastian Tewinkel (reż.), Musiques Suisses CD 6239, 2006
- Eric Gaudibert - Jost Meier - Peter Mieg Konzerte : ua Peter Mieg: Konzert für zwei Klaviere und Orchester (1939-42) , Bruno Schneider (Horn), Felix Renggli (Flöte), Adrienne Soos und Ivo Haag, (Klavier), Orchester de Chambre de Neuchâtel unter Jan Schultsz, Musiques Suisses MGB CD 6234, 2005
- Schweizer Musik für Flöte und Klavier: entre austerres: Peter Mieg: Sonata (1963), Musiques Suisses MGB CD 6222, 2004
- Peter Mieg: Triple Concerto we włoskim guście na skrzypce, altówkę, wiolonczelę i orkiestrę smyczkową (1978), Mit Nacht und Nacht für Tenor und Orchestre (1962), Elegancki utwór na flet i harfę (1969), Musik für Cembalo, zwei Bläser und vier Streicher (1954), Sonate für Violoncello und Klavier (1986). Tłumacze Radio-Orchester Beromünster , Erich Schmid (reż.), Tenor Ernst Haefliger ; Festival Strings Lucerne, Mario Venzago (reż.); Primož Novšak, między innymi Karl-Andreas Kolly, Jecklin Edition JS 314–2, 1996
- Peter Mieg: Sinfonie (1958), Rondeau symphonique (1964), Combray (1977). Wykonawcy Orkiestra Symfoniczna, Polskie Radio i Telewizja (Warszawa), André Froelicher (reż.), Gallo CD-681, 1991
- Streichtrio (1984). Wykonawcy Novšak-Trio: Primož Novšak (skrzypce), Michel Rouilly (altówka), Susanne Basler (wiolonczela). Pro Arte Musicae PAM-CD-PT1008, 1990
Winyle
- Peter Mieg: Triple Concerto we włoskim guście na skrzypce, altówkę, wiolonczelę i smyczki (1978), skrzypce Gunars Larsens, altówkę Wilhelm Gerlach, wiolonczelę Curdin Coray, Festival Strings Lucerne, dyrygent Mario Venzago , Concerto per clavicembalo e orchestra da camera (1954 ), Klawesyn Ernsta Gerbera, flety Anna-Katharina Graf i Sunna Bircher, Festival Strings Lucerne pod dyrekcją Rudolfa Baumgartnera , EX LIBRIS 1981
- Peter Mieg: Sonata IV na fortepian (1975), fortepian Jean-Jacques Dünki (de) , "Doris" na altówkę (1977), altówka András von Tószeghi, Duet na flet i altówkę (1977), flet Günter Rumpel, altówka András von Tószeghi, sonata na flet i fortepian (1963), flet Günter Rumpel, fortepian Stefi Andres, ALOIV 1978
- Peter Mieg, muzyka kameralna Elegancki utwór (1969) na flet i harfę, flet Petera-Lukasa Grafa , harfę Ursuli Holliger, Les Plaisirs de Rued (1971) na flet solo, flet Peter-Lukas Grafa , Kwintet (1969) na flet, 2 skrzypce, wiolonczela i klawesyn, flet Peter-Lukas Graf , skrzypce Alexander von Wijnkoop, Eva Zürbrügg, wiolonczela Walter Grimmer, klawesyn Ernst Gerber, Lettres à Goldoni (1963-1971) na fortepian, fortepian Dinorah Varsi , Les Charmes de Lostorf (1971) na 2 flety solo, flety Anne Utagawa i Dominique Hunziker, Sur les Rives du Lac Léman (1968) na skrzypce i fortepian, skrzypce Thomas Füri, fortepian Urs Voegelin, Les Jouissances de Mauensee (1971) na 3 flety solo, Peter- flety Lukas Graf , Anne Utagawa i Dominique Hunziker, Claves Records 1976
- Koncert na dwa flety i orkiestrę smyczkową (1974), flet Dominique Hunziker i Anne Utagawa, Festival Strings Lucerne pod dyrekcją Rudolfa Baumgartnera, Ariola Eurodisc 1975
- Peter Mieg Konzert für Klavier und Orchester Nr. 2 (1962), pîano Annette Weisbrod, Mit Nacht und Nacht (1962), wokal na tenor i orkiestrę do tekstów Cyrusa Atabay, tenora Ernsta Haefligera , Basel Symphony Orchestra , dyrygent Armin Jordan
- Toccata - Arioso - Gigue na orkiestrę smyczkową (1959), Stadtorchester Winterthur pod dyrekcją Clemensa Dahindena, Arbeitsgemeinschaft zur Förderung schweizerischer Musik, oD
- Kammerkonzerte . Vanguard, 1959. Serial of Swiss Composer's League, no. 42–43. Kassation für 9 Instrumente , 4 kwartety wokalne , Concerto da Camera per archi, pianoforte e timpani . Wykonawcy Rudolf am Bach (de) (fortepian); Orkiestra kameralna w Zurychu , Edmond de Stoutz (reż.), Zespół instrumentalny, Räto Tschupp (de) (reż.), Pamela Ricci, Marie Lise de Montmollin, Eric Tappy , Gaston Presset, Maroussia Le Marc'Hadour.
Źródła
- Silvia Kind: Peter Mieg . Monolog . Washington, 2001, S. 226-235.
- Michael Schneider (kompozytor): Der Komponist Peter Mieg: Leben - Werk - Rezeption . Amadeus, Winterthur 1995, ( ISBN 3-905049-64-3 ) .
- Brigitte Morach-Müller: Peter Mieg als Maler . Z udziałem Emila Maurera, Petera Miega, Jean-Rodolphe de Salis i Edmonda de Stoutza. Kromer, Lenzburg, 1984.
- Reni Mertens i Walter Marti: Der Komponist, Maler, Schriftsteller und dziennikarz Peter Mieg . Portret filmowy, muzyka Petera Miega, 1980
- Uli Däster, Walter Kläy i Walter Labhart: Peter Mieg. Monografia Eine . Sauerländer, Aarau und Frankfurt am Main 1976, ( ISBN 3-7941-1529-5 ) .
- Peter Mieg - Komponist-Maler-Publizist: reżyseria: Klossner Franticek
Linki zewnętrzne
- Dokumentacja urzędowa :
- Oficjalna strona
- Michael Schneider, „ Mieg, Peter ” w internetowym słowniku historycznym Szwajcarii , wersja29 maja 2008.
- Peter Mieg na stronie musinfo.ch
Źródło tłumaczenia
- (de) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu Wikipedii w języku niemieckim zatytułowanego „ Peter Mieg ” ( zobacz listę autorów ) .