Narodziny |
1826 Mohylew |
---|---|
Śmierć |
12 sierpnia 1900 Ryga |
Pogrzeb | Ryga |
Narodowość | Rosyjski |
Zajęcia | Lingwista , zbieracz bajek |
Pracował dla | Gimnazjum w Witebsku ( d ) |
---|---|
Obszary | Etnografia , folklorystyka , językoznawstwo , białorusoznawstwo ( d ) |
Pavel Vasilyevich Chein (lub: Shein , Sheyn , Szejn ; w języku rosyjskim : Павел Васильевич Шейн w języku białoruskim : Павел Васільевіч Шэйн ), urodzony w 1826 roku w Mohylewie (obecnie na Białorusi , to w imperium rosyjskiego ), zmarł w dniu 14 sierpnia 1900 (27 sierpnia 1900w kalendarzu gregoriańskim ) w Rydze ( Łotwa ), etnograf , językoznawca , folklorysta , specjalista w zakresie tradycji i dialektów północno-zachodniego regionu Rosji.
Urodzony w Mohylewie w rodzinie żydowskiego kupca Mofita Cheïna, Pavel ma delikatną budowę i od dzieciństwa nabawił się kilku poważnych chorób, których konsekwencje będzie miał przez całe życie. Stan zdrowia nie pozwoli mu skończyć żydowskiej szkoły i zmusi go do samodzielnej nauki. Interesuje się językiem starohebrajskim . W 1843 roku jego ojciec umieścił go na leczeniu w moskiewskim szpitalu i został przy nim, aby przygotowywać dla niego koszerne jedzenie . W ciągu trzech lat, które tam spędził, przy pomocy personelu nauczył się rosyjskiego i niemieckiego, a swoje pierwsze wiersze napisał w języku jidysz . Zwraca się ku luteranizmowi , który na zawsze odłączy go od rodziny i otoczenia; został ochrzczony w wieku 22 lat. Wchodząc do sekcji dla sierot luterańskiej szkoły św. Michała, odniósł taki sukces, że mógł później sam uczyć rosyjskiego.
Spotkanie z profesorem FB Millerem nadaje nowy impuls jego zainteresowaniom kulturą. Dołączył do moskiewskiego grona pisarzy i artystów ( Fiodor Glinka i jego żona Awdotia , mgr Dmitriev, Semion Raïtch , NA Ramazanov, MV Avdeev ...; a także hrabina Ievdokia Rostoptchina , której twórczość zrobi na nim duże wrażenie) następnie nawiązuje kontakt ze Stepanem Chevyriovem , Constantinem Aksakovem i Alexeïem Khomiakovem , którzy uczą go doceniać popularne dzieła. Relacje te zostały przerwane od 1851 do 1860 z powodu podróży Cheïna do centralnej Rosji. Pracował tam jako wychowawca (co pozwoliłoby mu również odwiedzić Berlin , gdzie poznałby Jacoba Grimma ), nawiązał kontakt z chłopami i sam zaczął zbierać piosenki, najpierw w rządzie Simbirska . Jego pierwsze dzieło, opublikowane w 1859 roku, nosiło tytuł Bylines and Folk Russian Songs i zyskało aprobatę Aleksandra Afanassiewa .
Następuje okres wędrówki, podczas którego napotyka wiele trudności materialnych i rodzinnych. Uczy w różnych szkołach powiatowych, a następnie w liceach, w Moskwie i okolicach. Jednocześnie gromadzi materiały etnograficzne; pracował prawie sam, otrzymując jedynie niewielkie stypendia Akademii Nauk (od 1871 współpracował z Rosyjskim Towarzystwem Geograficznym ), a później emeryturę z Ministerstwa Finansów. W latach dziewięćdziesiątych XIX w. W zbiórkach pomagali mu korespondenci, zwłaszcza nauczyciele, tacy jak A. Bogdanovitch, E. Karsky, Iou. Kratchkovsky, Ia. Luchina. Od 1876 do 1900 publikował notatki i artykuły w Revue ethnographique de V. Miller.
W 1874 r. Otrzymał Nagrodę Ouvarova za zbiór Białoruskich pieśni ludowych , za który otrzymał już w poprzednim roku mały złoty medal Towarzystwa Geograficznego, podczas gdy zbiór był jeszcze w stanie rękopisu.
W 1881 przeszedł na emeryturę i przeniósł się do Sankt Petersburga . Od 1886 r. Brał udział w tworzeniu Akademickiego Słownika Literackiego Języka Rosyjskiego z zakresu popularnej frazeologii. Na starość poznał rosyjską krawcową Praskovię Antipovna Vinogradovą, młodszą o 30 lat, która urodziła mu córkę, ale zmarła na raka w 1897 roku.
Umarł w Sierpień 1900w szpitalu w Rydze, gdzie leczył się nad brzegiem Bałtyku , został pochowany na niemieckim cmentarzu w tym mieście.
Wsiewołod Miller opublikował w „ Ethnographic Review” szczegółową biografię Cheïna, wraz z portretem i sporządzoną przez A. Grouzinsky'ego listą jego prac.
Według Berdnikowa, Sheïn jest odpowiedzialny za transkrypcję ponad 2500 białoruskich pieśni ludowych, 3000 pieśni rosyjskich, około 300 opowieści i legend, a także dużą liczbę przysłów, uroków i innych elementów folkloru wschodniosłowiańskiego.
Kolekcje Cheïn wyróżniają się przejrzystością i systematycznością. Używali ich różni pisarze i artyści, jak Nikołaj Niekrassow , Aleksandre Ostrovski , Paweł Mielnikow, a nawet kompozytorzy Modeste Moussorgsky i Igor Strawinsky .