Narodziny |
5 lipca 1853 Nevers |
---|---|
Śmierć |
1 st Wrzesień +1.922(w wieku 69 lat) Gien |
Pogrzeb | Cmentarz Gentilly |
Narodowość | Francuski |
Czynność | filantrop i działacz katolicki |
Różnica | Cena Montyona - cena cnoty (1915) |
---|
Paulin Enfert , urodzona w Nevers dnia5 lipca 1853i zmarł w Gien dnia1 st wrzesień 1922, jest aktywistą katolickim i człowiekiem uczynków. Pierwszy świadomy katechizować pokrzywdzeni młodzież z dzielnicy Biały dom 13 th dzielnicy Paryża , ten laik jest za utworzeniem w dzielnicy obu sponsoringu i kilku organizacji charytatywnych, w tym, że od chleba , który nadal istnieje w XXI th wieku.
Paulin Enfert urodził się w Nevers w Lipiec 1853drugie dziecko ze skromnej rodziny. Cztery lata później jego ojciec, garbarz zawód, wznosi się do Paryża i zamieszkał w przyszłości 13 -tego okręgu , który był w tym czasie jednym z najbiedniejszych w stolicy, zaludnione głównie przez garbarzy i kredensy . Wychowany w religii katolickiej Paulin Enfert uczęszczał do szkoły miejskiej prowadzonej przez braci ze szkół chrześcijańskich .
Paulin Enfert miał zaledwie 17 lat, gdy wybuchła wojna w 1870 roku . Mimo młodego wieku jest zaangażowany w obronę swojej ojczyzny. Dlatego jako żołnierz widział oblężenie Paryża przez armię pruską, bombardowania, racjonowanie żywności i ostatecznie gorzką gorycz porażki.
Wrócił do cywilnego życia po zawieszeniu broni z 28 stycznia 1871 roku , Paulin Enfert został wysłany przez swoich rodziców na spoczynek w Gien wraz z rodziną ze strony matki, w związku z czym nie uczestniczył w wydarzeniach Komuny .
Po powrocie do Paryża 26 maja 1871 r. Szedł ulicami swojej okolicy, gdzie walki między komunardami a armią wersalską spowodowały wiele ofiar, których zwłoki wciąż zaśmiecają bruk. Wśród nich, te pięć mnisi dominikanie od Arcueil, zginął dzień wcześniej przez komunardów w 13 th dzielnicy. Jest prawdopodobne, że spektakl tych masakr w znacznym stopniu przyczyni się do ukształtowania jej powołania i będzie jednym z katalizatorów przyszłych zobowiązań i działań.
Z zawodowego punktu widzenia, po wypróbowaniu różnych zawodów, w 1887 roku, mając 34 lata, rozpoczął pracę w dużej firmie ubezpieczeniowej na stanowisko, które zachował przez całe życie. Jako ekspert uczestniczy w spotkaniach roboczych i kongresach Francuskiej Federacji Gimnastyczno-Sportowej Patronatów (FGSPF).
Całkowicie oddany swemu mecenatowi i pracom, które zajmują, poza pracą, cały wolny czas, Paulin Enfert żyje pokornie. Pozostał singlem, zmarł spokojnie w Gien on1 st wrzesień 1922, w wieku 69 lat. Repatriowany do Paryża, jego ciało zostało pochowane na cmentarzu w Gentilly .
Po odbyciu służby wojskowej Paulin Enfert zaczął występować w katolickich kręgach robotniczych i innych katolickich organizacjach młodzieżowych od czasu, gdy organizował pokazy magiczne . Chrześcijanin zaangażowany w życie swojej parafii, kaplicy Bréa avenue d'Italie , cały swój wolny czas poświęca różnym dziełom charytatywnym. W szczególności prowadzi katechizm dla młodych ludzi i przygotowuje ich do Pierwszej Komunii . Od 1887 r. Zaczął gromadzić kilkudziesięciu nieczynnych młodych ludzi z okolicy w rowach fortyfikacji Paryża, aby okupować ich w czwartkowe popołudnia i niedziele i uczyć ich katechizmu. Ich schronieniem jest przyczepa.
W następnym roku, w osobie znanego z parafii Saint-Roch , Julesa Nollevala, który wynajmuje mu pierwszy kawałek ziemi przy rue Bobillot , znalazł okazję do utrwalenia swojej inicjatywy, tworząc patronat Saint-Joseph de la Maison-Blanche, której zostaje dyrektorem.
Pierwsze budynki patronatu powoli wyłaniają się z ziemi, finansowane z datków i kazań charytatywnych, a liczba młodych ludzi objętych patronatem św. Józefa stale rośnie, osiągając wkrótce kilkaset.
W 1891 r. Zdecydowano o wzniesieniu na części mecenatu nowego kościoła, który miał stać się kościołem Świętej Anny Białego Domu . Jego budowę rozpoczęto w 1894 r., A zakończono w 1912 r. W ramach rekompensaty za część ziemi zajętej przez nowy kościół Paulin Enfert nabył drugą działkę, położoną niedaleko stąd, przy rue Charles-Fourier i rozpoczął w 1900 r. Dalszy rozwój gminy. tam jego patronat.
Najbardziej znane dzieła Paulin Enfert jest okruchy chleba , który nadal pozostaje XXI th century , duże centrum odbioru i awaryjne schronienie w Paryżu.
Pomysł na Okruchy Chleba narodził się w Grudzień 1891. Pewnego wieczoru grupa dzieci z mecenatu żałuje, że nie ma nic do zaoferowania odwiedzanym biednym ludziom do jedzenia. Jedno z tych dzieci, obserwując ptaka jedzącego kawałek bułki tartej rzuconej na ziemię, ma takie odbicie: „Dajemy ptakom mnóstwo chleba, dlaczego nie poprosić o karmienie ludzi?”. ” . Z myślą o stworzeniu czegoś w rodzaju jadłodajni Paulin Enfert wraz z małą grupą wyruszyli na poszukiwanie sprzętu, zorganizowali przejażdżkę z jedzeniem od okolicznych kupców, postawili garnek na terenie mecenatu i powitali pierwszego wieczoru, prawie dwadzieścia osób. Poczta pantoflowa pomaga, zawsze przychodzi więcej, do kilkuset. Narodził się Bread Crumb.
Od tego dnia otwiera się każdej zimy w Boże Narodzenie i szybko staje się prawdziwą instytucją. Widzi wiele osobistości paradujących wśród swoich wolontariuszy, takich jak poeta i pisarz Charles Péguy , Pierre Lhande , bracia Jean i Jérôme Tharaud , a nawet Jean Nohain . Oprócz charytatywnego aspektu inicjatywy Paulin Enfert widzi w Mie de pain także sposób na zainicjowanie młodych patronów do konkretnego działania miłosierdzia. On sam jest tam bardzo często obecny, rozpoczynając nabożeństwo modlitwą .
Oprócz mecenatu, który witał młodych ludzi w wieku od dziewięciu lat do pełnoletności oraz La Mie de Pain, Paulin Enfert przez lata stworzył sekretariat, szatnię i gabinet lekarski dla ubogich. Organizuje dwie małe konferencje Saint-Vincent-de-Paul, odwiedzając ubogie rodziny lub osoby starsze w sąsiedztwie, umieszcza dzieci na stażach, adoptuje sieroty i regularnie organizuje wycieczki na wieś dla dzieci. Zbudował też teatr, w którym dwa razy w roku mecenat przygotowuje i wystawia sztuki teatralne.
W 1897 roku Paulin Enfert powtórzył doświadczenie mecenatu Saint-Joseph, tworząc drugi patronat na rue Gandon w dzielnicy Malmaisons . W 1909 roku z tego patronatu powstała także druga parafia : Saint-Hippolyte .
Wracając regularnie na wakacje do Gien, Paulin Enfert nabył tam kilka pawilonów iw 1903 roku stworzył rodzinną wioskę Gien-Montbricon . Odtąd przyjmował tam rodziny dawnych patronów, niczym lożę, aby mogły tam przebywać i odpoczywać w czasie, gdy jeszcze nie było płatnych wakacji .
Jeśli patronat Saint-Joseph zniknął, nadal istnieje Związek Sportu i Kultury Białego Domu (USCMB), utworzony w 1909 roku z działalności sportowej mecenatu. W 1969 roku dawny teren patronacki rue Bobillot ustąpił miejsca schronisku dla młodych pracowników FJT Paulin Enfert.
Ze swojej strony Mie de Pain, założone w 1920 r. Jako stowarzyszenie prawnicze w 1901 r. I uznane za przedsiębiorstwo użyteczności publicznej od 1984 r., Jest obecnie otwarte przez cały rok. Powyżej schronisko, otwarte w 1932 r., Ze swoimi 440 łóżkami, jest jednym z najważniejszych ośrodków zakwaterowania doraźnego we Francji. W 2011 roku podjęto tam prace nad zastąpieniem najstarszego lokalu z czasów Paulina Enferta nowymi obiektami recepcyjnymi. Pierwsza faza prac została zakończona pod koniec 2013 roku.
Oprócz domu dla młodych pracowników przy rue Bobillot, imiona Paulina Enferta otrzymały dwie ulice, jedna w Paryżu w 1931 r., A druga w Gien w 1938 r.
Podczas zgromadzenia plenarnego konferencji biskupów Francji, które zakończyło się w piątek 23 marca 2018 rbiskupi zaaprobowali w głosowaniu otwarcie procesu w celu ewentualnej beatyfikacji Paulina Enferta.