Patrick proisy
| Patrick proisy | ||||
 Patrick Proisy w 1977 roku. | ||||
| Profesjonalna kariera | ||||
| 1968 - 1981 | ||||
| Narodowość | Francja | |||
|---|---|---|---|---|
| Narodziny |
10 września 1949 Évreux |
|||
| Skaleczenie | 1,80 m (5 ′ 11 ″ ) | |||
| Uchwyt do rakiet śnieżnych | Praworęczny | |||
| Nagrody | ||||
| W singlach | ||||
| Papiery wartościowe | 3 | |||
| Finały przegrane | 4 | |||
| Najlepszy ranking | 23 e (23.08.1973) | |||
| Dwukrotnie | ||||
| Papiery wartościowe | 0 | |||
| Finały przegrane | 1 | |||
| Najlepsze wyniki Wielkiego Szlema | ||||
| Sierpień. | RG. | Wim. | NAS. | |
| Prosty | 1/2 | F (1) | 1/32 | 1/32 |
| Podwójnie | 1/4 | 1/8 | 1/16 | 1/16 |
| Mieszany | - | 1/4 | - | 1/16 |
Patrick Proisy , urodzony dnia10 września 1949w Evreux , jest zawodowym tenisistą francuskim .
Był w szczególności finalistą Rolanda Garrosa w 1972 roku przeciwko Andrésowi Gimeno .
Biografia
Syn notariusza , studiował w Lycée w Évreux . Jego brat Philippe jest architektem centrum treningowego Racing Club de Strasbourg . Po raz pierwszy poślubił Marion Cristiani, siostrę piosenkarza Hervé Cristiani . Razem mieli córkę Daphne. W drugim małżeństwie poślubił Nathalie Noah, jedną z dwóch sióstr Yannick Noah . Razem mieli troje dzieci: Sébastiena, Thomasa i Amandine.
Po karierze tenisisty został dyrektorem francuskiej filii amerykańskiej grupy zarządzającej sportem IMG McCormack . Po wykupieniu klubu piłkarskiego Racing Club de Strasbourg Alsace przez tę firmę w 1997 r. Był również prezesem klubu w Strasburgu do 2003 r. W 2016 r. Został skazany na karę pozbawienia wolności w zawieszeniu za nieprawidłowości w transferach zawodników podczas tej prezydentury. 6 miesięcy zawieszone przez Sąd Apelacyjny w Colmar. Decyzja ta została uchylona przez Sąd Kasacyjny w dniu 10 marca 2021 r., A sprawa przekazana do Sądu Apelacyjnego w Nancy.
W 2004 roku był kandydatem na prezydenta Francuskiej Federacji Tenisowej zrzeszonej z Jean-Paulem Loth .
Kariera
Patrick Proisy został mistrzem Francji kadetów w 1964 r., Junior w 1967 r., A następnie zwycięzcą turnieju juniorów Roland-Garros w tym samym roku. W 1970 roku zdobył złoty medal na Letniej Uniwersjadzie w Turynie . Wygrał National w 1972 i 1973 w deblu z Patrice Dominguez oraz w grze pojedynczej w 1976.
W 1972 roku dotarł do finału Roland-Garros . Rozstawiony n o 9, to leci w kwartale Jan Kodeš , rozstawiony n o 1. W półfinale, stanął przed n o, 4 Orantes Manuel . Hiszpan, wielki specjalista od gliny, jest wtedy całkowicie pewny swoich ostatnich zwycięstw w Rzymie przeciwko Kodešowi iw Brukseli przeciwko Gimeno. To dzięki żywemu i ofensywnemu stylowi Francuzi przepychają go przez cały mecz i pokonują go w trzech setach. W końcowej, Andrés Gimeno n o 6 wygrywa walce. Paryska publiczność szczególnie docenia mistrzostwo netto Francuzów, którzy wygrali pierwszą rundę. Gimeno reaguje na tę piękną grę ofensywną podaniami, które będą miały znaczenie w miarę postępu meczu. Dotarł do 6 th w klasyfikacji generalnej Grand Prix na koniec turnieju.
Na początku 1973 roku doszedł do półfinału Australian Open sześć miesięcy później, przegrywając z ostatecznym zwycięzcą, Johnem Newcombe.
W 1975 roku w Bournemouth pokonał Ilie Năstase , który został zdyskwalifikowany z powodu „uporczywego sporu” z sędzią. W 1980 roku pokonał Jose Higueras , potem 7 th świat, 1 st rundę Monte Carlo .
Ma 14 wyborów Pucharu Davisa od 1971 do 1978 w 22 rozegranych meczach i 13 wygranych.
Nagrody
Tytuły singli mężczyzn
| N O | Przestarzały | Nazwa i miejsce turnieju | Kategoria | Obdarowanie | Powierzchnia | Finalista | Wynik | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 10-12-1972 | Turniej tenisa w Perth , Perth | NC $ | Trawa ( zewn. ) | Wanaro N'Godrella | 7-5, 6-4, 6-3 | ||
| 2 | 07-11-1977 | Holenderski turniej tenisowy , Hilversum | 75 000 $ | Ziemia ( zewn. ) | Lito Álvarez | 6-0, 6-2, 6-0 | ||
| 3 | 15-01-1980 | Hollywood Classic , Guarujá | 75 000 $ | NC | Gianni Ocleppo | 6-4, 6-2 |
Finały gry pojedynczej mężczyzn
| N O | Przestarzały | Nazwa i miejsce turnieju | Kategoria | Obdarowanie | Powierzchnia | Zwycięzca | Wynik | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 22-05-1972 | Roland-Garros , Paryż | G. Slam | 77 500 $ | Ziemia ( zewn. ) | Andres Gimeno | 4-6, 6-3, 6-1, 6-1 | Trasa |
| 2 | 08-01-1973 | Turniej tenisowy w Auckland , Auckland | Nagroda główna | 15 000 $ | Trawa ( zewn. ) | Onny Parun | 4-6, 6-7, 6-2, 6-0, 7-6 | |
| 3 | 12-05-1975 | Coca-Cola British Hard Court , Bournemouth | Nagroda główna | 50 000 $ | Ziemia ( zewn. ) | Manuel Orantes | 6-3, 4-6, 6-2, 7-5 | |
| 4 | 03-05-1976 | Turniej tenisowy we Florencji , Florencja | Nagroda główna | 30 000 $ | Ziemia ( zewn. ) | Paolo Bertolucci | 6-7, 2-6, 6-3, 6-2, 10-8 |
Gra podwójna mężczyzn - finał
| N O | Przestarzały | Nazwa i miejsce turnieju | Kategoria | Obdarowanie | Powierzchnia | Zwycięzcy | Partner | Wynik | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 04-16-1973 |
Turniej tenisowy Monte-Carlo Monte-Carlo |
Nagroda główna | 20000 $ | Ziemia ( zewn. ) | Juan Gisbert Ilie Năstase |
Georges goven | 6-2, 6-2, 6-2 |
Kurs w turniejach Wielkiego Szlema
W singlach
| Rok | Australian Open | Francuzi z zagranicy | Wimbledon | My otwarci | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1968 | - | 2 e wieża (1/32) | H. Fitzgibbon | - | - | |||
| 1969 | - | 1 st okrągły (1/64) | Dennis Ralston | - | 1 st okrągły (1/64) | Ron Holmberg | ||
| 1970 | - | 1 st okrągły (1/64) | Ilie Năstase | 1 st okrągły (1/64) | J.-C. Barclay | - | ||
| 1971 | - | 1/4 finału | Jan Kodeš | 2 e wieża (1/32) | Arthur Ashe | 1 st okrągły (1/64) | B. Seewagen | |
| 1972 | 2 e wieża (1/16) | John Cooper | Finał | Andres Gimeno | 2 e wieża (1/32) | Pat Cramer | 2 e wieża (1/32) | Raúl Ramírez |
| 1973 | 1/2 finału | John newcombe | 1 st okrągły (1/64) | Tom Gorman | - | 1 st okrągły (1/64) | Stan Smith | |
| 1974 | - | Wieża 3 e (1/16) | Raúl Ramírez | 2 e wieża (1/32) | Adriano Panatta | - | ||
| 1975 | - | Wieża 3 e (1/16) | Onny Parun | 1 st okrągły (1/64) | Marty Riessen | 1 st okrągły (1/64) | Andrew Pattison | |
| 1976 | - | 2 e wieża (1/32) | Wojtek Fibak | 1 st okrągły (1/64) | Richard Lewis | 1 st okrągły (1/64) | Raúl Ramírez | |
| 1977 | - | 2 e wieża (1/32) | B. Mottram | - | 2 e wieża (1/32) | Ray Moore | ||
| 1978 | Nie | 2 e wieża (1/32) | Ricardo Cano | - | - | |||
| 1979 | Nie | 1 st okrągły (1/64) | P. Dominguez | - | - | |||
| 1980 | Nie | 1 st okrągły (1/64) | Paul McNamee | - | - | |||
| Dziewiętnaście osiemdziesiąt jeden | Nie | 2 e wieża (1/32) | Ilie Năstase | - | - | |||
Uwaga : po prawej stronie wyniku znajduje się nazwa ostatecznego przeciwnika.
Dwukrotnie
Uwaga : pod wynikiem znajduje się nazwa partnera; nazwa ostatecznych przeciwników znajduje się po prawej stronie.
Powiązany artykuł
Uwagi i odniesienia
- Patrick Proisy, były prezydent Strasburga, skazany na dziesięć miesięcy więzienia w zawieszeniu , w L'Equipe , 13 września 2016 r.
- Transfery graczy: nowa wersja próbna Patricka Proisy, byłego prezesa Racing , w DNA , 10 marca 2021 r
- Patrick Proisy i J.-P. Loth kandydują na szefa FFT na Le Nouvel Obs , 17 marca 2004
- Rosewall, Tanner i Alexander Win , w The New York Times , 17 maja 1975
- Najpierw Mrs Court , w The Canberra Times , 11 grudnia 1972, strona 14
- Proisy valeu esses 15 mil dólares , República Esporte , 21 stycznia 1980
Linki zewnętrzne
- Zasoby związane ze sportem :
- Dokumentacja urzędowa :