Jean-Baptiste Chanfreau
| Jean-Baptiste Chanfreau | ||||
 Jean-Baptiste Chanfreau w 1973 roku. | ||||
| Profesjonalna kariera | ||||
| 1966 - 1975 | ||||
| Narodowość | Francja | |||
|---|---|---|---|---|
| Narodziny |
17 stycznia 1947 Chanzy ( Algieria ) |
|||
| Śmierć |
9 maja 2021(w wieku 74 lat) Marsylia 5 tys |
|||
| Skaleczenie | 1,86 m (6 ′ 1 ″ ) | |||
| Uchwyt na rakiety śnieżne | Praworęczny, jednoręczny bekhend | |||
| Nagrody | ||||
| W singlach | ||||
| Papiery wartościowe | 0 | |||
| Przegrane finały | 0 | |||
| Najlepszy ranking | 80 th (15.10.1973) | |||
| Dwa razy | ||||
| Papiery wartościowe | 0 | |||
| Przegrane finały | 2 | |||
| Najlepsze wyniki Wielkiego Szlema | ||||
| Sierpień. | RG. | Wim. | NAS. | |
| Prosty | 1/32 | 1/16 | 1/16 | 1/8 |
| Podwójnie | 1/16 | 1/8 | 1/16 | 1/8 |
| Mieszany | 1/8 | 1/4 | 1/16 | 1/8 |
Jean-Baptiste Chanfreau , ur.17 stycznia 1947w Chanzy w Algierii i zmarł dnia9 maja 2021w Marsylii , to francuska tenis gracz .
Biografia
Jean-Baptiste Chanfreau wygrał Galéa Cup (drużynowe mistrzostwa Europy juniorów) w 1967, a także Puchar Króla z drużyną francuską w 1970. Utalentowany zawodnik o kapryśnym, ale niestałym stylu, odniósł swoje najlepsze indywidualne zwycięstwo w National w Bordeaux , pokonując w finale francuski numer jeden Georgesa Govena w czterech setach.
Na arenie międzynarodowej dotarł do finału Pucharu Alberta Caneta w 1969 roku, przegrywając ze Stanem Smithem po pokonaniu Arthura Ashe w półfinale. W 1971 był półfinalistą w Newport przeciwko Rogerowi Taylorowi . Swój najlepszy sezon osiągnął w 1973 roku, kiedy dotarł do ćwierćfinału w Cleveland , Haverford i Jean Becker Open w Paryżu, gdzie pokonał Nikolę Pilicia i Toma Gormana .
Ma cztery selekcje do francuskiego zespołu Pucharu Davisa . Zagrał trzy mecze deblowe z Jean-Loup Rouyerem w 1970 roku (dwa zwycięstwa i jedną porażkę) oraz jeden z Wanaro N'Godrella w 1973 roku.
Jean-Baptiste Chanfreau był żonaty z australijską tenisistką Gail Sherriff w latach 70. Miał córkę Carol Ann, urodzoną w 1973 roku.
Zmarł 9 maja 2021 r. w Marsylii . Ceremonia organizowana przez Francuską Federację Tenisową w jego hołdzie 11 czerwca na korcie Philippe-Chatrier pomiędzy dwoma półfinałami French Open.
Nagrody
Debel mężczyzn – finały
| N O | Przestarzały | Nazwa i miejsce turnieju | Kategoria | Obdarowanie | Powierzchnia | Zwycięzcy | Partner | Wynik | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 11-09-1972 |
Rainier Classic Seattle |
25 000 $ $ | Dywan ( wewn. ) | Ross Case Geoff Masters |
Wanaro N'Godrella | 6-3, 6-2 | ||
| 2 | 21-01-1974 |
Filadelfia w pomieszczeniach Filadelfia |
100 000 $ | Dywan ( wewn. ) | Pat Cramer Mike Estep |
Georges rządzi | 6-1, 6-1 |
Debel mieszany finał Mix
| N O | Przestarzały | Nazwa i miejsce turnieju | Kategoria | Obdarowanie | Powierzchnia | Zwycięzcy | Partner | Wynik | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 06-11-1973 |
Mistrzostwa Zielonej Tarczy Kent w Beckenham |
NC $ | Trawa ( zewn. ) | Olga Morozova Alex Metreveli |
Marita Redondo | 6-3, 6-1 | Trasa |
Kurs w turniejach wielkoszlemowych
W singlach
| Rok | Australian Open | Francuzi międzynarodowi | Wimbledon | My otwarci | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1966 | - | 1 st okrągły (1/64) | Ron Barnes | 1 st okrągły (1/64) | I Mandarino | - | ||
| 1967 | - | 2 e wieży (1/32) | Bob Hewitt | 2 e wieży (1/32) | Siergiej Lichaczow | 1 st okrągły (1/64) | Ale Ralph | |
| 1968 | - | 1 st okrągły (1/64) | I Mandarino | - | - | |||
| 1969 | 1 st okrągły (1/32) | Rod Brent | - | - | 1 st okrągły (1/64) | J. Loyo Mayo | ||
| 1970 | - | 1 st okrągły (1/64) | Jan Kodesz | 1 st okrągły (1/64) | Tom Gorman | 2 e wieży (1/32) | Tom Gorman | |
| 1971 | - | Wieża 3 e (1/16) | Francois Jauffret | 2 e wieży (1/32) | Jaime Fillol | 1 st okrągły (1/64) | Phil Dent | |
| 1972 | - | - | 1 st okrągły (1/64) | Pierre Barthes | 1 st okrągły (1/64) | Sandy Mayer | ||
| 1973 | - | 2 e wieży (1/32) | Dick stockton | - | 2 e wieży (1/32) | Björnborg | ||
| 1974 | - | 2 e wieży (1/32) | Jan Kodesz | Wieża 3 e (1/16) | Patrice Dominguez | 2 e wieży (1/32) | Alex Metreveli | |
| 1975 | - | 1 st okrągły (1/64) | Jan Aleksander | - | - | |||
Uwaga : po prawej stronie wyniku znajduje się nazwa ostatecznego przeciwnika.
Dwa razy
| Rok | Australian Open | Francuzi międzynarodowi | Wimbledon | My otwarci | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1968 | - |
2 p okrągły (1/16) W. N'Godrella |
I. Năstase Ion Țiriac |
1 st okrągły (1/32) O. Parun |
K. Rosewall Fred Stolle |
- | ||
| 1969 |
1 st okrągły (1/16) Piero Toci |
Dick Crealy Allan Stone |
- |
1 st okrągły (1/32) P. Beust |
O. Davisdon D. Ralston |
2 e wieży (1/16) Jl. Rouyer |
R. McKinley D. Stockton |
|
| 1970 | - |
2 e wieży (1/16) Jl. Rouyer |
W. Gąsiorek N. Špear |
1 st okrągły (1/32) Jl. Rouyer |
Kalogeropoulos Ray Keldie |
1/8 finału J-L. Rouyer |
P. Cornejo J. Fillol |
|
| 1971 | - | 1/8 finału P. Barthes |
T. Gorman Stan Smith |
2 p okrągły (1/16) P. BARTHES |
R. Emerson Rod Laver |
- | ||
| 1974 | - | 1/8 finału G. Goven |
K. Hirai T. Sakai |
1 st okrągły (1/32) G. Goven |
C. Pasarell E. van Dillen |
- | ||
NB : nazwa partnera znajduje się pod wynikiem; po prawej stronie znajduje się nazwa ostatnich przeciwników.
Uwagi i referencje
- Jean-Baptiste Chanfreau, wyjątkowy talent , na fft.fr , 14 maja 2021 r.
- PUCHAR GALÉA Agresywny Chanfreau, rozczarowujący Goven , Le Monde , 5 sierpnia 1967
- Utalentowana niestałość JB CHANFREAU , w Le Monde , 30 sierpnia 1969
- Oficjalne konto Francuskiej Federacji Tenisa na Twitterze , 11 czerwca 2021 r
Linki zewnętrzne
- Zasoby związane ze sportem :