Instytucjonalna Partia Rewolucyjna
| Instytucjonalna Partia Rewolucyjna (es) Partido Revolucionario Institucional | |
|
Oficjalny logotyp. | |
| Prezentacja | |
|---|---|
| Prezydent | Alejandro Moreno Cárdenas |
| Fundacja |
4 marca 1929 : Partido Nacional Revolucionario 30 marca 1938 r. : ponownie założona przez Lázaro Cárdenasa pod nazwą Partido de la Revolución Mexicana 18 stycznia 1946 : ponownie założony jako PRI przez Manuela Ávilę Camacho |
| Siedzenie | Av. Insurgentes Norte 59 płk. Buenavista Meksyk , Meksyk |
| Sekretarz generalny | Karolina Viggiano Austria |
| Organizacja młodzieżowa | Frente Juvenil Revolucionario |
| Pozycjonowanie |
Od środka do prawej Historycznie (przed 1980 r.) : Lewo |
| Ideologia |
Społeczno-liberalizm Neoliberalizm Technocracy Historycznie : Nacjonalizm socjaldemokracja |
| Przynależność międzynarodowa |
Socjalistyczna międzynarodowa COPPPAL |
| Zabarwienie | Zielony , biały i czerwony |
| Stronie internetowej | http://pri.org.mx |
| Reprezentacja | |
| Posłowie | 47 / 500 |
| Senatorowie | 14 / 128 |
| Gubernatorzy | 11 / 32 |
Institutional Revolutionary Party lub PRI ( hiszpański Partido Revolucionario Institucional ) jest jedną z głównych sił politycznych w Meksyku . Urodził się w 1929 roku za namową generała Callesa . Jest członkiem Międzynarodówki Socjalistycznej i członkiem założycielem COPPPAL .
Pierwotnie nacjonalistyczna i lewicowa , PRI zwróciła się w latach 80. do centroprawicy .
Historia
Narodowa Partia Rewolucyjna
4 marca 1929z inicjatywy generała Plutarco Elíasa Callesa kilka organizacji krajowych, państwowych i lokalnych powstałych w wyniku rewolucji 1910 r. (w tym komuniści z CGT ) połączyło się, tworząc Narodową Partię Rewolucyjną (PNR). Dekret zobowiązywał wówczas wszystkich urzędników państwowych do wpłacania składek na tę partię, co dawało jej komfort finansowy i półoficjalny status.
Meksykańska Partia Rewolucji
30 marca 1938 r., prezydent Lázaro Cárdenas formalnie ogłasza utworzenie Zgromadzenia Narodowego stanowiącego Partię Rewolucji Meksykańskiej ( Partido de la Revolución Mexicana – PRM), która zastąpi PNR. Najbardziej dynamicznym z sektorów był sektor robotniczy zintegrowany przez CTM założony przez Lázaro Cárdenasa, CROM ( Confederación Regional Obrera Mexicana ), komunistów z CGT, a także przez związki górników, metalurgów i elektryków. Narodowa Konfederacja Chłopska ( Confederación Nacional Campesina - CNC), utworzona w sierpniu 1938 r., reprezentowała sektor rolniczy. Siły zbrojne są również włączone do PRM. Wyjdą w 1940 roku .
Prezydent Lazaro Cardenas, którzy przemawiają w lewym skrzydle PRI, otrzymał na Pokojową Nagrodę Stalina w 1955 roku .
Jej prezesem w latach 1939 - 1940 , General Heriberto Jara Corona , otrzymał Nagrodę Stalina dla Pokoju w 1950 roku .
Manifest z dnia 18 grudnia 1937 prezydenta Lázaro Cárdenasa podczas przekształcania PNR w PRM stwierdza:
„ Es preciso rectificar […] para tranquilidad de nuestras masas y para fortalecimiento de nuestra vida politica, haciendo que el PNR przekształcone w partido de trabajadores en que el derecho y la opinión de las mayorías sean fundamentalną formę su propósito, y bienestar general y el engrandecimiento de la Patria la liga que los una al poder público, haciendo de éste una prolongación de las determinaciones de la colectividad organizada . "
„Musimy naprawić [partię] dla spokoju naszych mas i wzmocnienia naszego życia politycznego, zapewniając, że PNR zostanie przekształcony w partię robotniczą, gdzie prawa i opinia większości są podstawową formą jej projektu, a ogólny dobrobyt i wywyższenie Ojczyzny [będą] ogniwem, które jednoczy ich z władzą publiczną, czyniąc ją rozszerzeniem determinacji zorganizowanej zbiorowości. "
Utworzenie PRI
W końcu w styczniu 1946 r. na drugim głównym zjeździe Meksykańskiej Partii Rewolucyjnej powstała Partia Rewolucyjno-Instytucjonalna (PRI).
W latach 60. raport tajnej policji (której archiwa zostały częściowo otwarte w 2000 r.) opisywał doktrynę, którą PRI musi kierować się w relacjach z mediami: „Propaganda polityczna musi używać wszelkich środków komunikacji – słów pisanych dla piśmiennych, graficzne obrazy, audiowizualne zastosowania radia, telewizji i filmu dla mniej wykształconych – [w ten sposób] możemy wyobrazić sobie świat zdominowany przez niewidzialną tyranię, która przybierze zewnętrzną formę rządu demokratycznego. ” .
Dla Mario Vargasa Llosy niemal absolutna hegemonia PRI nad meksykańskimi instytucjami stanowi „dyktaturę idealną (...), ponieważ jest to dyktatura tak zakamuflowana, że nie wydaje się, by nią była” .
W 1988 r. Cuauhtémoc Cárdenas , kwestionując prawicową orientację kierownictwa partii, kandydował na prezydenta. W wieczór wyborczy, kiedy cieszył się wygodną przewagą zarówno w sondażach przedwyborczych, jak i poza sondażami, system liczenia "załamał się". Kiedy wyniki zostaną ostatecznie opublikowane, jego przeciwnik Carlos Salinas de Gortari , oficjalny kandydat PRI, zostaje ogłoszony zwycięzcą. W 1994 roku kandydat PRI Luis Donaldo Colosio zagroził zerwaniem z linią swojego poprzednika, ale został zamordowany.
Nawias między 2000 a 2012 r.Po 70 latach na czele państwa PRI przegrywa wybory prezydenckie 2 lipca 2000na rzecz kandydata Partii Akcji Narodowej (PAN) Vicente Foxa . Nowa władza, która obiecała w czasie kampanii otwarcie archiwów państwowych w sprawie pewnych czynów kryminalnych przypisywanych PRI, wreszcie pogodziła się z tą ostatnią. PRI negocjuje swoje poparcie dla niektórych reform w zamian za bezkarność.
W 2012 roku PRI wygrała wybory prezydenckie ze swoim kandydatem Enrique Peña Nieto , wykorzystując porażkę PAN w walce z przestępczością i słabe wyniki gospodarcze kraju pod jego prezydenturą.
PRI załamała się w wyborach w 2018 r. Jej wynik prezydencki spadł do 17% z 39% sześć lat wcześniej. Zachowuje tylko 8% miejsc w izbie niższej i 17% w Senacie (wobec 40% w dwóch izbach poprzednio). Rosnąca liczba skandali korupcyjnych przyczyniła się do spadku jego popularności.
Rozłamy wewnętrzne u źródeł nowych partii
Ostatnie sprawy sądowe dotyczące osób należących do PRIPomimo wysiłków „odrodzenia”, które PRI zamierzała wspierać po okresie pozostawania w opozycji, w latach 2000-2012, w administracji prezydenta Peñy Nieto rozprzestrzeniła się seria skandali .
W kwiecień 2017, były gubernator Veracruz Javier Duarte , niegdyś określany jako ucieleśnienie tego odrodzenia, zostaje aresztowany w Gwatemali po sześciu miesiącach ucieczki, oskarżony o defraudację setek milionów dolarów za pośrednictwem firm-widm, które skorzystały z zamówień publicznych. Prokuratura ma trudności z zebraniem dowodów, które można wykorzystać w sądzie.
Były gubernator stanu Chihuahua César Duarte Jáquez jest w biegu odmaj 2017 ; jeśli chodzi o gubernatora Quintana Roo, Roberto Borge Angulo , został on również oskarżony o korupcję w czerwcu 2017 r. po schwytaniu w Panamie.
Były gubernator stanu Tamaulipas Tomás Yarrington (es) (który uciekał od 2012 roku) został schwytany9 kwietnia 2017 r.we Florencji i uwięziony w Meksyku, a następnie w dniu ekstradycji do Stanów Zjednoczonych20 kwietnia 2018, oskarżony o korupcję, wymuszenia, oszustwa, pranie brudnych pieniędzy i powiązania z przestępczością zorganizowaną (jego proces zaplanowano na 2020 r. i ma się odbyć w Brownsville ).
Mercedes del Carmen Guillén Vicente (ES) , i była sekretarz generalny rządu Tamaulipas ( n o 2 państwa) podczas rządów Yarrington następnie prokurator generalny państwa była przedmiotem sankcji przez siły federalne sądowej21 lutego 2017 r.za utrudnianie wymiaru sprawiedliwości w sprawach dotyczących byłego gubernatora stanu Chiapas Juana Sabinesa Guerrero oraz byłego prokuratora generalnego PGR (es) Jesúsa Murillo Karama (es) podczas pełnienia funkcji prezydenta rządu federalnego komisja.
Kartel kierowany przez handlarza narkotykami Joaquína Guzmána podobno zapłacił łapówki wszystkim szczeblom rządu w ramach PRI, w tym 100 milionów dolarów prezydentowi Pena Nieto.
Ideologia
Drugi artykuł deklaracji zasad PRI czyni ją partią nacjonalistyczną, demokratyczną i ludową.
PRI jest pełnoprawnym członkiem Międzynarodówki Socjalistycznej .
Liderzy
Prezydenci Meksyku z PRI
- 1928 - 1930 : Emilio Portes Gil (PNR)
- 1930 - 1932 : Pascual Ortiz Rubio (PNR)
- 1932 - 1934 : Abelardo L. Rodríguez (PNR)
- 1934 - 1940 : Lázaro Cárdenas (PRM)
- 1940 - 1946 : Manuel vila Camacho
- 1946 - 1952 : Miguel Alemán Valdés
- 1952 - 1958 : Adolfo Ruiz Cortines
- 1958 - 1964 : Adolfo López Mateos
- 1964 - 1970 : Gustavo Díaz Ordaz
- 1970 - 1976 : Luis Echevarría Álvarez
- 1976 - 1982 : José López Portillo y Pacheco
- 1982 - 1988 : Miguel de la Madrid Hurtado
- 1988 - 1994 : Carlos Salinas de Gortari
- 1994 - 2000 : Ernesto Zedillo Ponce de León
- 2012 - 2018 : Enrique Peña Nieto
Prezesi PNR, PRM i PRI
| Nie. | Portret | Prezydent | Trwanie |
|---|---|---|---|
| 1 |
|
Manuel Pérez Treviño | 4 marca 1929 - 11 lutego 1930 |
| 2 |
|
Basilio Vadillo | 11 lutego 1930 - 22 kwietnia 1930 |
| 3 |
|
Emilio Portes Gil | 22 kwietnia 1930 - 15 października 1930 |
| 4 |
|
Lázaro Cardenas | 15 października 1930 - 25 sierpnia 1931 |
| 5 |
|
Manuel Pérez Treviño | 28 sierpnia 1931 - 12 maja 1933 |
| 6 |
|
Melchor Ortega Camarena | 12 maja 1933 - 9 czerwca 1933 |
| 7 |
|
Carlos Riva Palacio | 25 sierpnia 1933 - 14 grudnia 1934 |
| 8 |
|
Matías Ramos | 14 grudnia 1934 - 15 czerwca 1935 |
| 9 |
|
Emilio Portes Gil | 15 czerwca 1935 - 26 sierpnia 1936 |
| 10 |
|
Silvano Barba González | 26 sierpnia 1936 - 2 kwietnia 1938 |
| Nie. | Portret | Prezydent | Trwanie |
|---|---|---|---|
| 10 |
|
Silvano Barba González | 26 sierpnia 1936 - 2 kwietnia 1938 |
| 11 |
|
Luis I. Rodríguez | 2 kwietnia 1938 - 19 czerwca 1939 |
| 12 | Heriberto Jara Corona | 19 czerwca 1939 - 2 grudnia 1940 | |
| 13 |
|
Florencio Padilla | 2 grudnia 1940 - 19 stycznia 1946 |
| Nie. | Portret | Prezydent | Trwanie |
|---|---|---|---|
| 14 |
|
Rafael Pascasio Gamboa | 19 stycznia 1946 - 5 grudnia 1946 r. |
| 15 |
.svg){kind=logo}
|
Rodolfo Sanchez Taboada | 4 grudnia 1946 - 4 grudnia 1952 r. |
| 16 |
|
Gabriel Leyva Velázquez | 4 grudnia 1952 r. - 26 kwietnia 1956 |
| 17 |
|
Agustín Olachea | 26 kwietnia 1956 - 3 grudnia 1958 |
| 18 |
|
Alfonso Corona del Rosal | 4 grudnia 1958 - 1 st grudzień +1.964 |
| 19 |
|
Carlos Alberto Madrazo Becerra | 6 grudnia 1964 r. - 22 listopada 1965 |
| 20 |
|
Lauro Ortega Martínez | 22 listopada 1965 - 27 lutego 1968 |
| 21 |
|
Alfonso Martínez Domínguez | 27 lutego 1968 - 7 grudnia 1970 |
| 22 |
|
Manuel Sánchez Quick | 7 grudnia 1970 - 21 lutego 1972 r. |
| 23 |
|
Jezus Reyes Heroles | 21 lutego 1972 r. - 25 września 1975 r. |
| 24 |
|
Porfirio Muñoz Ledo | 25 września 1975 r. - 4 grudnia 1976 |
| 25 |
|
Carlos Sansores Pérez | 4 grudnia 1976 - 8 lutego 1979 |
| 26 |
|
Gustavo Carvajal Moreno | 8 lutego 1979 - 19 marca 1981 |
| 27 |
|
Javier García Paniagua | 19 marca 1981 - 14 października 1981 |
| 28 |
|
Pedro Ojeda Paullada | 14 października 1981 - 2 grudnia 1982 |
| 29 |
|
Adolfo Lugo Verduzco | 2 grudnia 1982 - 8 grudnia 1986 |
| 30 |
|
Jorge de la Vega Domínguez | 8 października 1986 r. - 3 grudnia 1988 |
| 31 |
|
Luis Donaldo Kolosio | 3 grudnia 1988 - 13 kwietnia 1992 r. |
| 32 |
|
Rafael Rodríguez Barrera | 13 kwietnia 1992 r. - 14 maja 1992 r. |
| 33 |
|
Genaro Borrego Estrada | 14 maja 1992 r. - 30 marca 1993 |
| 34 |
|
Fernando Ortiz Arana | 30 marca 1993 - 13 maja 1994 |
| 35 |
|
Ignacio Pichardo Pagaza | 13 maja 1994 - 3 grudnia 1994 |
| 36 |
|
Maria de los Angeles Moreno | 3 grudnia 1994 - 19 sierpnia 1995 |
| 37 | Santiago Oñate Laborde | 19 sierpnia 1995 - 13 grudnia 1996 r. | |
| 38 |
|
Humberto Roque Villanueva | 15 grudnia 1996 r. - 11 września 1997 r. |
| 39 |
|
Mariano Palacios Alcocer | 11 września 1997 r. - 31 marca 1999 r. |
| 40 |
|
José Antonio González Fernández | 1 st April 1999 - 30 listopada 1999 r. |
| 41 |
|
Dulce María Sauri Riancho | 1 st grudzień 1.999 - 4 marca 2002 r. |
| 42 |
|
Roberto Madrazo | 4 marca 2002 r. - 31 sierpnia 2005 r. |
| 43 |
|
Mariano Palacios Alcocer | 31 sierpnia 2005 r. - 3 marca 2007 r. |
| 44 |
|
Beatriz Paredes Rangel | 4 marca 2007 r. - 4 marca 2011 |
| 45 |
|
Humberto Moreira | 4 marca 2011 - 2 grudnia 2011 |
| 46 |
|
Cristina Diaz Salazar | 2 grudnia 2011 - 8 grudnia 2011 |
| 47 |
|
Pedro Joaquín Coldwell | 8 grudnia 2011 - 30 listopada 2012 |
| 48 |
|
Cristina Diaz Salazar | 30 listopada 2012 - 11 grudnia 2012 |
| 49 |
|
Cezar Camacho Quiroz | 11 grudnia 2012 - 20 sierpnia 2015 r. |
| 50 |
|
Manlio Fabio Beltrones | 20 sierpnia 2015 r. - 20 czerwca 2016 |
| 51 |
|
Karolina Monroy del Mazo | 21 czerwca 2016 - 12 lipca 2016 |
| 52 |
|
Enrique Ochoa Reza | 13 lipca 2016 - 2 maja 2018 r. |
| 53 |
|
René Juárez Cisneros | 2 maja 2018 r. - 16 lipca 2018 r. |
| 54 |
|
Claudia Ruiz Massieu | 16 lipca 2018 r. - 18 sierpnia 2019 r. |
| 55 |
|
Alejandro Moreno Cárdenas | 18 sierpnia 2019 r.- w toku |
Bibliografia
- (w) Kathleen Bruhn , Urban Protest w Meksyku i Brazylii , Cambridge University Press ,2008( czytaj online ) , s. 18.
- (w) K. Larry Storrs , Stosunki Meksyk-USA , Stanford University Press ,2005( czytaj online ) , s. 56.
- (w) David J. Samuels i Matthew S. Shugart , Prezydenci, partie i premierzy: Jak rozdział władzy wpływa na organizację i zachowanie partii , Cambridge University Press ,2010( czytaj online ) , s. 141.
- Renaud Lambert, „ W Meksyku, pokusa nadziei ”, Le Monde diplomatique ,1 st czerwiec 2018( Czytaj online , obejrzano 1 st lipca 2018 ).
- (es) „ Nota sobre el nacionalismo claudicante ” , na stronie nexos.com.mx .
- (es) „ Se transforma el PRI en„ socialdemócrata ”por acuerdo de su comisión de deliberación - La Jornada ” , na stronie www.jornada.unam.mx ,2 sierpnia 2008.
- (es) Polityka porównawcza ( czytaj online ).
- (w) Kathleen Bruhn , Urban Protest w Meksyku i Brazylii , Cambridge University Press ,2008( czytaj online ) , s. 18.
- (w) K. Larry Storrs , Stosunki Meksyk-USA , Stanford University Press ,2005( czytaj online ) , s. 56.
- (w) David J. Samuels i Matthew S. Shugart , Prezydenci, partie i premierzy: Jak rozdział władzy wpływa na organizację i zachowanie partii , Cambridge University Press ,2010( czytaj online ) , s. 141.
- (es) Lic. Armando Vázquez, Breve Historia y Hechos del Partido Revolucionario Institucional-Archivo poufne , Hermosillo, Sonora, Redakcja J. Costilla SA de CV,2005.
- Henry B. Parkes ( pref. Jacques Soustelle), Historia Meksyku , Paryż, Payot ,1939, 429 s. ( ISBN 2-228-12790-6 ).
- (es) Lorenzo Meyer, Historia de la Revolución Mexicana , tom. 13: Los conflictos sociales y los gobiernos del Maximato (1928-1934) , México DF, El Colegio de México,1980, 335 s. ( ISBN 968-12-0084-5 ).
- (es) (es) „ Breve Historia del PRI: PRM (1938-1946) ” - Oficjalna strona (patrz archiwum)
- „ W Meksyku prasa w służbie niewidzialnej tyranii ”, Le Monde diplomatique ,1 st listopad 2017( przeczytaj online , konsultacja 15 grudnia 2017 r. ).
- Renaud Lambert , „ W Meksyku, pokusa nadziei ” , o Le Monde diplomatique ,1 st czerwiec 2018
- „ Masakra Meksyku w 1968 roku, symbol bezkarności ”, Le Monde ,2 października 2008( przeczytaj online )
- " Meksyk: PRI w swobodnym spadku " , na perspective.usherbrooke.ca ,29 stycznia 2019
- Frédéric Saliba " w Meksyku, rewolucyjnej partii Institutional wyprzedzony przez skandale ", Le Monde ,17 kwietnia 2017( przeczytaj online ).
- (es) " Javier Duarte es inocente " , na excelsior.com.mx ,20 lipca 2017 r..
- (es) Congelan los procesos penales contra Javier Duarte in Veracruz: [1] .
- [2]
- [3]
- [4]
Zobacz również
Link zewnętrzny
- (es) Oficjalna strona internetowa
- Statut PRI przyjęty w dniu 12 sierpnia 2017 r.[5]