Parlament Dole
Parlament Dole był parlament z Franche-Comté , położony w miejscowości Dole . Utworzony w końcu XIV th wieku , był aktywny aż do końca XVII th wieku , kiedy to został przeniesiony do Besançon .
Historia
Od 1377 The Duchess Burgundii Margaret ja re (1309/82) i jego syn hrabiego Ludwig II (1330/84), spełniają parlamentu z hrabstwa Burgundii , aż do podróży do Dole .
W 1386 roku książę Burgundii Philippe le Hardi (1342-1404), na czele hrabstwa Burgundii, od śmierci swojego teścia Ludwika II Flandrii dwa lata wcześniej, ustalił siedzibę parlamentu w Dole i uczynił z tego miasta stolicę powiatu.
W 1408 r. jego syn Jean sans Peur (1371-1419), za radą Guy Arméniera , komornika Aval , postanowił przenieść, w drodze rozporządzenia, parlament do Besançon . Jednak pomimo odrodzenia się Bisontinów potężna opozycja kierowana przez prezydenta Richarda de Chancey zmusiła księcia hrabiego do odwołania transferu.
W 1420 r. jego syn, Philippe le Bon , zlecił wybudowanie budynku o tej samej nazwie, aby pomieścić parlament na obecnym Place Nationale, a dwa lata później przyjechał go uroczyście zainaugurować z 1200 gośćmi.
W skład instytucji wchodzą wówczas kanclerz , prezes , dwóch rycerzy , jedenastu radnych , dwóch prawników , prokurator generalny i zastępca , urzędnik , czterech komorników i dwóch mistrzów wniosków .
W 1490 r. król Francji Karol VIII ponownie ustanowił parlament, przeniesiony w 1479 r. do Salins , po zdobyciu Dole z rozkazu jego ojca Ludwika XI , w odpowiedzi na klęskę zadaną przez Dolois dwa lata wcześniej.
W 1668 Hiszpanie, niezadowoleni ze słabego oporu Comtois podczas pierwszego podboju Franche-Comté przez króla Ludwika XIV, zlikwidowali parlament Dole, a następnie wyznaczyli i zainstalowali gubernatorów w Besançon.
W 1674, po swoim drugim podboju Franche-Comté , Ludwik XIV ponownie ustanowił parlament Dole, zanim przeniósł go definitywnie, dwa lata później, do Besançon, nowej stolicy Franche-Comté.
Od 1883 r. miejsce sejmu zajmuje kryty targ miejski .
Rodziny parlamentarzystów Dolois
Od 1386 do 1676 roku, następujące wielodzietna zajęły biura z doradcą i prezydenta w parlamencie Dole:
- Achey (od)
- Amondany (od)
- Arborio de Gattinara (olim Arbois)
- Barangier
- Słupy
- Bauffremont (z)
- Baulme-Montrevel (z LA)
- Belin Chasnee
- Benedykt
- Bereur
- Bernard (d'Authume)
- Bigot
- Boisset (z)
- Boitouset
- Bonvalot de l'Etoile
- Bouhelier
- Rymarz z Malpas
- Boutechoux de Chavanes
- Guzik (de Chamilly)
- Boyvin
- Briot
- Brosz Hotelans
- brązowy
- Buffot
- Buzon (z Champdivers)
- Camus (z Dole)
- Cecile
- Cervé
- Chaillot (od)
- Chalon
- Champ (du) (z Parthey & Assault)
- Rozdział (p) uis (olim Chapuis, w Mesmay)
- Chaumont
- Chifflet
- Chupine
- Cise (z)
- Klemens (z Antorpe)
- Kleryk (Le) (z Besançon)
- Clerc (de Neurey i de Francalmont)
- Clermont (de) (-Tonnerre)
- Colard
- Colin (z Valloreille)
- Courvoisier
- Dagay
- Denis
- Drouhot
- Duzin
- Emskerque (od)
- Fabry
- Faletany (od)
- Koszenie Domprelu
- Florimond (od)
- Froissard de Bersaillin
- Froissard de Broissia
- Pszenica
- Gaillard
- Galiota
- Garnier de Faletans
- Gautiot (d'Ancier)
- Gillebert
- Girardot de Nozeroy
- Gollut
- Grammont (de)
- Grandjean
- Grivel (de)
- Grivelet
- Grusset
- Guillamiera
- Guillet
- Hugon (d'Augicourt)
- Huot (z bursztynu)
- Żakard (z Annoires)
- Jacques
- Jaillon
- Jaquinot
- Jaquot d'Andelarre
- Jault
- Młody
- Jobelot (z Montureux-les-Gray)
- Jouelle
- Laborey
- Lampinet
- Drzwi (do)
- Lesmes (od)
- Loys
- Lulier
- Burmistrz (The) (Poligny)
- Mantoche (de)
- Marche (od)
- Mareschal (de Vezet, de Charentenay & de Sauvagney) (różn. Mesmay)
- Marmier (z)
- Matherot (z)
- Mathon
- Mayrot (z Mutigneya)
- Menu (od)
- Merceret (de Mont)
- Mercey, patrz Raclet (baronowie Mercey)
- Mercier
- Mesmay (od)
- Meurgey
- Michotey
- Mnich
- Monnier (de)
- Montfort-Taillant (de) (patrz także Taillant de Montfort w Mesmay)
- Montfort-Ternier (z)
- Moreal
- Morel ((de))
- Laubespin Battefort Mouchet
- Moulin (du) (lub Dumoulin)
- Musy
- Oiselay (od)
- Patornay
- Pautelleret (Potelleret, AC de Grey)
- Perrenot ( de Dole , w Mesmay ) (patrz także Pernot , de Vercel , w Mesmay )
- Perrenot de Grandvelle
- Perrin (z Saux)
- Petremant
- Petrey
- Philippe: Claude-Ambtroise Philippe (1614-1698) został mianowany pierwszym przewodniczącym parlamentu Dole przez króla Karola II w nagrodę za jego zasługi.
- Pierre
- Poitier (od)
- Poligny (od)
- Kumple
- Poutier de Saône
- Precipiano (od)
- Prevost (z Pelousey)
- Quingey (od)
- Raclet (baronowie Miłosierdzia)
- Odebrać
- Reud
- Richard de Villersvaudey
- Richardot de Choisey
- Rosaret
- Sachault
- Saint-Maurice (de) (Montbarrey)
- Ślina (z)
- Santans (de), patrz także Terrier (-Santans)
- Seguin (z Jallerange)
- Sonet (de)
- Terier (-Santans)
- Thiard de Bissy
- Thiébaud
- Thomassin (de)
- Dach (z)
- Tornand (lub Tornond)
- Tour-Jusseau (z LA)
- Tour-Saint-Quentin (Bourgeois de La)
- Trikornot (od)
- Valimbert (od)
- Vauchard
- Vaulchier (od)
- Cielęcina
- Wiedeń (od)
- Stary
Uwagi i referencje
-
Sylvain Pidoux de la Maluere, Funkcjonariusze suwerennego parlamentu Dole i ich rodzina , Paryż, 1961.
Bibliografia
- George Bidalot, Jak Francs-Comtois stał się francuskim , Éditions du Belvédère, Pontarlier, 2011.
- François Pernot, hiszpański Franche-Comté. Z archiwów Simancas, inna historia Franc-Comtois i ich stosunków z Hiszpanią, od 1493 do 1678 , Presses Universitaires de Franche-Comté, Besançon, 2003.
- Sylvain Pidoux de la Maluere, Urzędnicy suwerennego parlamentu Dole i ich rodziny , Paryż, 1961.
- Jacky Theurot, Le Parlement de Dole i jego wpływ na życie miejskie (XIV-XV w.) w Mémoires de la Société pour l'Histoire du Droit et des Institutions des starożytnej Burgundii, Comtois i krajów romańskich , Éditions Universitaires, Dijon, 1982, 39.
Zobacz również