Pergamin z Chinon jest historycznym dokumentem, który ma tendencję do udowodnienia, że w 1308 roku papież Klemens V potajemnie zwolniony ostatniego Wielkiego Mistrza z Templariuszy , Jacques de Molay i innych funkcjonariuszy Zakonu Świątyni, z grzechów, które w Inkwizycji zarzucał im. Ten dokument, a dokładniej jego kopie lub wyciągi, były od dawna znane specjalistom; odkrycie w 2002 roku i badanie oryginału zachowanego w tajnych archiwach Watykanu przez włoską historyk Barbarę Frale , a następnie jego opublikowanie przez Watykan w 2007 roku, ujawniło jego istnienie opinii publicznej.
Pergamin Chinon był datowany na 17 t 20 sierpnia 1308. Został przygotowany przez Roberta de Condeta, duchownego z diecezji Soissons, który pełnił funkcję notariusza apostolskiego. Apostolskimi notariuszami publicznymi byli Umberto Vercellani, Nicolo Nicolai de Benvenuto, Robert de Condet i Master Amise d' Orléans le Ratif. Świadkowie postępowania były brat Raymond, opat benedyktyńskiego klasztoru Saint-Théofred (diecezja Annecy ), mistrz Berarda (lub Bernard) de Boiano, archidiakon z Troyes , Raoul de Boset, spowiednik i kanonu w Paryżu , a Pierre de Wieczór, opiekun Saint-Gaugery du Cambrésis . Ponadto, zgodnie z dokumentem, pozostali notariusze sporządzili trzy inne, bardziej szczegółowe kopie. Uczestnicy podpisali wszystkie dokumenty i opatrzyli pieczęciami. Według pergaminu „ich słowa i wyznania zostały spisane dokładnie tak, jak zostały tutaj wprowadzone przez notariuszy wymienionych poniżej, w obecności poniższych świadków. Nakazaliśmy również, aby te rzeczy zostały sformułowane w ten oficjalny sposób i potwierdzone przez ochronę naszych pieczęci. "
Pergamin Chinon jest wspomniany w kilku książkach o templariuszach. Na przykład, pergamin został opublikowany w XVII -tego wieku przez BALUZE w książce zatytułowanej „Curriculum Paparum Avenionensis” (Żywoty Papieży w Awinionie ).
W 2001 roku Barbara Frale znalazła kopię pergaminu w Watykańskim Tajnym Archiwum . Dwa lata później opublikowała artykuł o swoim odkryciu w Journal of Medieval History , a także poświęciła temu zagadnieniu książkę w języku włoskim. Pergamin Chinon jest również częścią dokumentów dotyczących procesu Zakonu Świątyni, które odbyły się w Tajnych Archiwach Watykanu i zostały opublikowane w 2007 roku.
Chinon to francuskie miasto, w którym przeprowadzono wywiady z Jacques de Molay i innymi templariuszami.
Papieża środki zostały rzeczywiście przeprowadzone dochodzenia w Chateau de Chinon ( diecezja z Tours ) w celu zweryfikowania zarzutów przeciwko oskarżonemu. Zgodnie z tym dokumentem papież Klemens V nakazuje Bérangerowi Frédolowi , kardynałowi- kapłanowi Saints-Nérée-et-Achilée , Étienne de Suisy , kardynałowi-kapłanowi Saint-Cyriaque-des-Thermes i Landolfo Brancaccio , kardynałowi-diakonowi św. -Ange-de-la-Pêcherie w celu zbadania oskarżonych Templariuszy . Kardynałowie oświadczają następnie „… tą oficjalną deklaracją przeznaczoną dla każdego, kto ją czyta… (że) Jego Świątobliwość Papież pragnie i poszukuje czystej, pełnej i bezkompromisowej prawdy ze strony odpowiedzialnych za wspomniany Zakon, a mianowicie brat Jacques de Molay , mistrz zakonu templariuszy, brat Raimbaud de Caromb , opiekun commanderies templariuszy w Outremer, brat Hugues de Pairaud , opiekun Francji, brat Geoffroy de Gonneville, opiekun Akwitanii i Poitou i Geoffroy de Charnay , preceptor Normandii , wyświęcił i wezwał nas, konkretnie i na podstawie swojej woli wyrażonej w mowie, abyśmy pilnie zbadali prawdę, wypytując wspomnianego mistrza i nauczycieli - jednego po drugim i indywidualnie, po wezwaniu notariuszy i wiarygodni świadkowie. "
Jako pierwszy przesłuchiwany 17 sierpnia 1308, był Raimbaud de Caromb. Na koniec przesłuchania kardynałowie udzielili mu rozgrzeszenia (to znaczy przebaczenia za popełnione i uznane winy): „... Po tej przysiędze, z upoważnienia Jego Świątobliwości, Papież, który nas udzielił , został specjalnie za to udzielony. cel, rozszerzyliśmy na brata Raimbauda, który pokornie o to poprosił i zgodnie ze zwyczajem przyjętym przez Kościół , miłosierdzie rozgrzeszenia kary ekskomuniki , które spowodowały wyżej wymienione czyny, a tym samym zjednoczenie się z jednością z Kościołem i ponowne włączenie go w komunia wiernych i sakramenty Kościoła. "
Plik 17 sierpnia również śledczy Papieża przesłuchali wtedy Geoffroya de Charnaya, który również został zwolniony.
Wtedy zawsze 17 sierpniaprzyszła kolej na Geoffroy de Gonneville, który również otrzymał rozgrzeszenie .
Plik 19 sierpnia 1308, Hugues de Pairaud był czwartym być kwestionowane i był również zwolniony.
Wreszcie, ostatni z Wielkim Mistrzem był przesłuchiwany 20 sierpnia 1308. Przesłuchujący kardynałowie również udzielili mu rozgrzeszenia.
Z dokumentu wynika, że wszystkie przesłuchania oskarżonego, które miały miejsce od 17 do 20 sierpnia 1308odbywały się przy systematycznej obecności notariuszy i świadków zgromadzonych na tę okazję. Zarzuty obejmowały sodomię , potępienie Boga, niedozwolone całowanie, plucie na krzyż i oddawanie czci „bożkowi” .
Treść tekstu opisuje wygląd oskarżonych, złożone przez nich przysięgi, postawione im zarzuty, ich przesłuchania, donosy, złożone przez nich prośby o rozgrzeszenie oraz wydanie tego rozgrzeszenia przez agentów Papieża.
Fragment przesłuchania Jacquesa de Molaya brzmi: „Zapytany, czy przyznał się do tych rzeczy z powodu prośby, nagrody, wdzięczności, przysługi, strachu, nienawiści lub perswazji wobec osoby trzeciej - czy też z obawy przed torturami, odpowiedział przecząco. Na pytanie, czy po aresztowaniu był przesłuchiwany lub torturowany, odpowiedział przecząco. "
Fragment rozgrzeszenia udzielonego Jacques de Molay brzmi następująco: „Następnie zdecydowaliśmy się udzielić łaski rozgrzeszenia za te czyny bratu Jacquesowi de Molay, mistrzowi wspomnianego zakonu; w sposób i w formie opisanej powyżej potępił w naszej obecności wspomnianą herezję i wszystkie inne herezje, przysięgał osobiście na Święte Ewangelie Pana i pokornie prosił o miłosierdzie rozgrzeszenia. W ten sposób zostaje ponownie zintegrowany w jedność Kościoła i ponownie dopuszczony do komunii wiernych i do sakramentów Kościoła. "
W ten sposób pergamin Chinon pozwoliłby lepiej zrozumieć niektóre praktyki templariuszy. Podobnie, dochodzi do przeciwstawienia się powtarzającej się legendzie, zgodnie z którą wszyscy Templariusze byli torturowani, ponieważ, jak można to zobaczyć powyżej, Jacques de Molay zaprzeczył, że został przesłuchany „z powodu strachu przed torturami”.
Geoffroy de Gonneville byłby jedynym, który pomimo nacisków nie potępił krzyża ani nie splunął na niego. Inni twierdzą, że „zaparli się Chrystusa ustami, ale nie sercem” . Wszyscy również zaprzeczają, że praktykowali sodomię. Wyjaśniają, że templariusze całowali się na znak szacunku (stąd określenie „ pocałunek ”). Tylko Hugues de Pairaud przyznał się, że widział „głowę bożka” , o której czczenie oskarżali templariusze; widziałby to w Montpellier , w posiadaniu brata Petera Alemandina, preceptora komturii tego miasta . Hugues dodaje, że chciałby, aby zwyczaje i tradycje praktykowane przez Zakon podczas inicjacji zostały zniesione w celu naprawienia takich występków. Wszystkie precyzują, że wyznali księdzu lub biskupowi wszystkie swoje wykroczenia przeciwko wierze katolickiej, za które zadawano im pokutę, a następnie udzielano im rozgrzeszenia.