Szwajcarski park narodowy

Szwajcarski park narodowy Obraz w Infobox. Geografia
Adres kanton Graubünden Szwajcaria
 
Informacje kontaktowe 46 ° 40 ′ 00 ″ N, 10 ° 10 ′ 00 ″ E
Zamknij miasto Zernez
Powierzchnia 172,4  km 2
Administracja
Rodzaj Park Narodowy
Kategoria IUCN Ia ( integralny rezerwat przyrody )
Nazwa Użytkownika 915
kreacja 1 st August wzniesiony w 1914 roku
Stronie internetowej www.nationalpark.ch
Geolokalizacja na mapie: kanton Gryzonia
(Zobacz lokalizację na mapie: kanton Graubünden) Map point.svg
Geolokalizacja na mapie: Szwajcaria
(Zobacz sytuację na mapie: Szwajcaria) Map point.svg

Swiss National Park ( retoromański  : Parc Naziunal Svizzer , niemiecki  : Schweizerischer Narodowy , włoski  : Parco Nazionale Schweiz ) to park narodowy położony w Engadine , w kantonie Gryzonia w Szwajcarii . Był to jeden z pierwszych parków narodowych utworzonych w Europie w 1914 roku. Przylega do włoskiego parku narodowego Stelvio .

Historia

W 1909 r. Szwajcarscy przyrodnicy, zaniepokojeni szkodami wyrządzonymi naturze przez szybko rozwijającą się działalność człowieka, założyli stowarzyszenie zajmujące się utworzeniem obszaru chronionego, idąc ścieżką otwartą przez Stany Zjednoczone, do której prowadziło już kilka parków narodowych . To stowarzyszenie, Szwajcarska Liga Ochrony Przyrody (LSPN), domaga się abonamentu, aby móc opłacić czynsz w Val Cluozza na terenie gminy Zernez . W ten sposób każdy Szwajcar może wnieść jeden frank do udziału.

W 1914 roku Konfederacja Szwajcarska zdecydowała się wziąć czynsz na własny koszt i stworzyła w ten sposób Szwajcarski Park Narodowy, jeden z pierwszych europejskich parków narodowych.

LSPN, teraz Pro Natura , nadal istnieje i nadal wpłaca jednego franka za członka do budżetu parku.

Założono na 1 st August wzniesiony w 1914 rokuObecnie park ma powierzchnię 172  km 2 . Jest to największy rezerwat przyrody w Szwajcarii i jedyny park narodowy . Przylega do Parku Narodowego Stelvio ( Włochy ). Speckled Nutcracker jest jego oficjalny emblemat. Retoromańska nazwa tego ptaka, Cratschla, jest jednocześnie tytułem półrocznika wydawanego przez park.

Park narodowy jest od 1979 roku rezerwat biosfery przez UNESCO .

Geografia i środowiska

Położony w Engadynie, w czworoboku Zernez - S-chanf - Col de Ofen - Scuol , park znajduje się w najbardziej wysuniętym na wschód regionie Szwajcarii; obszar ten obejmuje tereny alpejskie na wysokości od 1400 do 3200  m . Znany z bogactwa alpejskiej flory i fauny oraz dzikich krajobrazów szwajcarski park narodowy należy do ekskluzywnej grupy ścisłych rezerwatów przyrody (kategoria I). W tym zróżnicowanym środowisku przyroda jest pozostawiona samej sobie, ludzie odgrywają drugorzędną rolę; jest tylko świadkiem. Pragnienie to wynika ze znacznej degradacji, jakiej doświadczyło to terytorium w poprzednich stuleciach, w szczególności z zaniku prawie całej pokrywy leśnej wykorzystywanej do zasilania pieców wapienniczych w regionie oraz do wspierania hodowli zwierząt. Od momentu powstania parku całkowite przerwanie tych działań pozwoliło na powrót do naturalnej pokrywy leśnej bez ingerencji człowieka.

Szwajcarski Park Narodowy położony jest w górach. Klimat alpejski jest oznaczona przez gwałtowne zmiany pogody ( burze i śniegu, nawet na wiosnę). Odwiedzający musi zatem nosić dobre buty do chodzenia oraz ochronę przed słońcem, wiatrem i deszczem. Na wędrówki musi przynieść wystarczającą ilość zapasów, a zwłaszcza drinka.

Dostęp

Dostęp do parku można uzyskać na kilka sposobów:

Większość szlaków turystycznych jest obsługiwana przez transport publiczny.

Cele

The National Park przepisy , sporządzone w 1980 roku, należy zdefiniować istnienie i cel parku narodowego. „Park Narodowy jest rezerwatem przyrody, w którym natura jest całkowicie odsunięta od wszelkich działań i wpływów człowieka, oraz w którym wszystkie zwierzęta i rośliny są pozostawione całkowicie naturalnemu rozwojowi”. Przepisy stanowią podstawę ochrony parku narodowego, a szczegółowe postanowienia zawarte są w dekrecie kantonalnym. Określa cele ochrony, trasy, zakazy i ograniczenia.

Szwajcarski park narodowy ma trzy cele:

Projekt rozbudowy

Od 1914 roku park narodowy osiągnął swoją obecną powierzchnię 172  km 2 w różnych etapach. Zgodnie z obecnym stanem wiedzy, wbrew opinii założycieli parku, obszar ten jest zbyt mały, aby zachować różnorodność gatunkową . Różnorodność siedlisk nie jest na tyle duża, aby zapewnić idealny biotop dla wszystkich rodzimych gatunków roślin i zwierząt. Na przykład brakuje skał krystalicznych, takich jak granit i gnejs . Poza parkiem znajdują się tereny podmokłe z jeziorami i mokradłami .

Od 1996 roku mówi się o powiększeniu parku narodowego. W tym celu różne grupy interesu prowadziły negocjacje. Oprócz poszerzenia obecnej strefy centralnej należałoby również ustalić strefę ekologiczną. Pomogłoby to w utrzymaniu siedlisk i ochronie rodzimych gatunków. Zapewnia integrację rolnictwa zgodnego z naturą, w przeciwieństwie do strefy centralnej. Gmina Lavin położyła kamień węgielny pod rozbudowę parku narodowego1 st August +2.000, region Jezior Macun o długości 3,6  km został zintegrowany z centralnym obszarem parku. Planowane są inne projekty dylatacyjne, na przykład z rozszerzeniem południowej granicy Val Trupchun parku w kierunku Val Chamuera i gminy La Punt Chamues-ch .

We współpracy z Val Müstair powstaje Biosfera Val Müstair / Parc Naziunal. Obecny park narodowy jest obszarem centralnym. Val Müstair złożył również wniosek o przyznanie znaku regionalnego parku przyrody .

Informacja

Lato: od 1 st czerwca31 października Codziennie od 8:30 do 18:00 Zima: harmonogram

Dzikiej przyrody

Oprócz kozicy , koziorożca i jelenia , wszystkie trzy występują licznie, zwłaszcza w Val Trupchun , Val Cluozza i Val dal Botsch, sęp brodaty , sęp na skraju wyginięcia w Alpach, występuje w Alpach. park, w którym korzysta z programu reintrodukcji w Val Stabelchod , gdzie osobniki są regularnie wypuszczane od 1991 roku. Zidentyfikowano również kilka obszarów orłów przednich , w szczególności w Val Trupchun i Val dal Fuorn. Występuje obficie świstaka alpejskiego, który zajmuje prawie wszystkie łąki parku. Wiele kotletów żółtodziobych jest coraz mniej nieśmiałych wobec gości. Nakrapiane orzechówka (Cratschla w retoromański, emblematu i maskotki parku), rozpoznawalny przez jego wezwanie gardłowy i jego nakrapiane brązowe i białe upierzenie, zajmuje lasy pomiędzy 1500 a 2700  m npm. Dzieli to środowisko z wiewiórką europejską lub sarną . Ptarmigan skała a zwłaszcza głuszec są rzadsze.

Przepisy i zakazy

Galeria

Zobacz też

Powiązane artykuły

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Bibliografia

  1. Strona internetowa Pro Natura [1]
  2. Szwajcarski Park Narodowy , unesco.ch .
  3. Access , nationalpark.ch.