Oreamnos americanus
Oreamnos americanus
LC : Najmniejszy niepokój
Rozkład geograficzny
Dystrybucja kozłaRocky Mountain kóz ( Oreamnos americanus ) jest koza ( koziorożce ), które zamieszkują góry Ameryki Północnej. W przeciwieństwie do większości zwierząt kopytnych, które uciekają przed drapieżnikami, uciekają przed nimi, kozy górskie są zależne od klifów i stromych zboczy, na których wspina się, szukając schronienia.
Pomimo swojej niejednoznacznej nazwy zwyczajowej nie należy do rodzaju Capra, do którego należą kozy domowe. Niektóre klasyfikacje uważają, że jest bliżej piżmaka niż kozła domowego.
Kozioł śnieżny ma białą sierść, brodę, krótki ogon i cienkie czarne rogi.
Samce odróżniają się wizualnie od samic poprzez wyraźniejszą krzywiznę i większą podstawową średnicę rogów.
Przodek kozła górskiego prawdopodobnie przybył do Ameryki Północnej w plejstocenie przez Cieśninę Beringa . Kolonizacja gór pozwoliłaby mu wówczas na opracowanie specjalistycznych adaptacji do tego typu środowiska. Kozioł śnieżny zamieszkuje siedliska alpejskie i subalpejskie zachodniej części Ameryki Północnej. Występuje głównie w Górach Skalistych, a także wzdłuż Gór Wybrzeża w Kolumbii Brytyjskiej i południowej Alasce . Kilka rodzimych populacji występuje również w stanie Waszyngton , Montanie , Idaho , Albercie , Jukonie i na Terytoriach Północno-Zachodnich . W latach 1940-1970 populacje kóz górskich zostały podobno wprowadzone poza ich historyczny zasięg, w tym w Kolorado , Oregonie , Nevadzie , Dakocie Południowej , Utah i Wyoming . Liczebność tego gatunku w Ameryce Północnej, obejmująca zarówno populacje rodzime, jak i wprowadzone, szacuje się na 75 000 - 110 000 osobników.
Samica rodzi w czerwcu jednego, rzadziej dwojga dzieciaka i broni go z największą troską.
Kozioł śnieżny jest jednym z najmniej zbadanych zwierząt kopytnych w Ameryce Północnej. Ze względu na brak wiedzy ekologicznej na jego temat początkowo uważano, że gatunek ten niesłusznie ma dynamikę populacji podobną do innych zwierząt kopytnych, takich jak owca wielkoroga ( Ovis canadensis ) czy jeleń wirginijski ( Odocoileus virginianus ). Wynikające z tego nieodpowiednie kwoty polowań doprowadziły do wytępienia populacji kozłów górskich z części ich zasięgu. Niska produktywność reprodukcyjna tego gatunku jest jednym z czynników, który sprawia, że jest on bardziej podatny na polowanie niż inne kopytne. Trudność w odróżnieniu samców od samic oraz zróżnicowana wrażliwość populacji w zależności od dostępności zajmowanych przez nie stanowisk również komplikują wdrażanie środków zarządzania.
Polowanie jest obecnie dozwolone w Kanadzie i Stanach Zjednoczonych , ale jego znaczenie jest znacznie ograniczone do rdzennych populacji . Jednak niektóre wprowadzone populacje wydają się bardziej odporne na odławianie i są bardziej eksploatowane. Ponieważ jego mięso nie nadaje się szczególnie do spożycia, jest szczególnie interesujące dla łowców trofeów .
Sierść kozła górskiego składa się z warstwy wełnistego puszystego włosa i warstwy włosia ochronnego, które chronią je przed żywiołami. Wzrost włosów następuje od późnego lata do listopada. U samców linienie następuje od połowy czerwca do połowy lipca, natomiast u samic i młodych (od połowy lipca do połowy sierpnia) następuje około 1 miesiąc później. Prawdopodobnie z powodu kompromisów energetycznych między laktacją a wzrostem nowych włosów, kobiety w okresie laktacji kończą linienie najpóźniej.
Rdzenni Amerykanie z północnego zachodu używali jej białego runa do tkania ceremonialnych koców (paradowanych podczas rytualnych tańców) i do ozdabiania uszu; używali również rogów jako ozdoby głowy, tak jak rogi bawołów były używane przez Indian z równin. Szczególnie Stoneys mieszkający w okolicy Banff poszukiwali tych ozdób ze względu na ich wysoką wartość symboliczną. Rzeczywiście, bardzo trudne do zdobycia trofeum waputika było symbolem odwagi (niezbędnej do wspinania się po stromych górach), siły fizycznej i moralnej (do penetracji siedliska zwierzęcia) oraz umiejętności łowieckich i strzeleckich (do kozła nie można się zbliżać łatwo, zwłaszcza przez myśliwego uzbrojonego w łuk).
Koziorożec dał swoją nazwę płaskowyżu Spatsizi , położonemu w Kolumbii Brytyjskiej , w rzeczywistości słowo „Spatsizi” pochodzi od wyrażenia „isbā detsīdzi”, które oznacza „kozę czerwoną” w języku Tahltan , języku Indian zamieszkujących ten region. ; Pochodzenie tej nazwy wiąże się z faktem, że żyjące tam skaliste kozy górskie tarzają się w czerwonym pyle (ze względu na obecność hematytu ) w pobliżu jeziora Cold Fish.
Rodzaj Oreamnos
Oreamnos americanus Gatunki :