Operacja Pugilist

Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej

Teatr działań podczas bitwy. Ogólne informacje

Przestarzały	Między 16 a27 marca 1943
Lokalizacja	Na południe od tunezji
Wynik	Zwycięstwo aliantów

Wojujący

Rzesza Niemiecka Królestwo Włoch

Wielka Brytania Nowa Zelandia Wolna Francja Brytyjski Raj

Dowódcy

Giovanni Mass

Bernard Montgomery

Tunezyjska wieś

Bitwy

Tunezyjska wieś

Operacja Pugilist jest operacją sił sojuszniczych podczas II wojny światowej , częścią kampanii tunezyjskiej , przeprowadzonej w 1943 roku .

W swoim pierwotnym planem, brytyjski generał Bernard Montgomery powiedział: „Przedmiotem działania pięściarz jest zniszczenie wroga teraz przeciwieństwie do 8 th Army w Mareth linii , i iść do przodu, aby wziąć Sfax ” .

Pugilist był niezdecydowany i nie pozwolił na decydujący przełom. Ustanowiła jednak alternatywną trasę ataku, a tym samym położyła podwaliny pod Supercharge II , manewr omijający przez przełęcz Tebaga .

Kontekst historyczny

Po nieudanej próbie udaremnienia przygotowań alianckich na Medenine ( operacja Capri ), siły Osi wycofały się i ustanowiły obronę przed Linią Mareth . W tym samym czasie Erwin Rommel powraca definitywnie do Europy, powierzając dowództwo włoskiemu generałowi Giovanniemu Messe ; po raz pierwszy jednostki niemieckie znajdują się pod dowództwem włoskim, ale z niemieckim oficerem łącznikowym, generałem dywizji Fritz Bayerlein. Struktura dowodzenia nie jest jednak ujednolicona: rozkazy wydawane przez Włochów są ignorowane, a jednostki niemieckie skutecznie ustalają własne cele.

Postęp operacji

Ofensywa, która rozpoczęła się 16 marca był prawdziwy sukces, choć Niemcy z 164 th Dywizji Piechoty i 21 th Dywizji Pancernej wydał silny opór aliantom. Tebaga przepustka została podjęta w dniu 23 marca . Na 28 , po wybuchu odmieni II , siły Osi wycofała się z okolicy Mareth Line. Alianci stracili w tej operacji 945 ludzi, 51 czołgów i siedem samolotów.

Bitwa pod El Guettar , walczył wspólnie z pięściarz , wydala Niemców z południowej Tunezji .

Konsekwencje

Operacja oznacza ostatnią klęskę armii Osi na teatrze północnoafrykańskim. Wmaj 1943Niemcy będą zmuszeni do ewakuacji Tunezji.

Kolejność bitwy

brytyjski

8 th Army
- 30 th ciało
  - 50 e dywizja piechoty
  - 51 e dywizja piechoty (Highland)
  - 4 th Indian Infantry Division
  - 201 th Brygada Gwardii
  - 23 th Brygada Pancerna
- Korpus Nowej Zelandii
  - 2 e Dywizja Piechoty Nowej Zelandii
  - 8 th Brygada Pancerna
  - 1 st króla Dragoon Guards
  - 64 e pułku artylerii średniej
  - 57 th ppanc artyleryjski pułk
  - Siła L
- 10 e ciało
  - 1 ponownie dywizja pancerna
  - 7 th pancerna Division
  - Latająca kolumna FFL

Oś

1 st Italian Army
- 20 th włoski ciało
  - 136 e dywizji piechoty Giovanni Fascisti
  - 101 p motorowe podział Triest
  - 90 th światła Division Afryki
- 21 th włoski ciało
  - 80 th Infantry Division La Spezia
  - 16 e zmotoryzowana dywizja Pistoia
  - 164 th Lekka Dywizja Afrika
- rezerwować
  - 15 th pancerna Division
  - 21 st Panzerdivision (niezaangażowanych)

Uwagi i referencje

Stevens 1962 , s. 133.
Stevens 1962 , s. 248-249.

(fr) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z artykułu w angielskiej Wikipedii zatytułowanego „ Operacja Pugilist ” ( patrz lista autorów ) .

Bibliografia

(w) Kenneth Anderson , " Dziennik depesza Kenneth Anderson, GOC-in-C Pierwsza Armia obejmujący wydarzenia w NW Afryce, 8 listopada 1942/13 maja 1943 " , The London Gazette , n o 37779 (opłaty),5 listopada 1946, s. 5449.
(en) William George Stevens (en) , Bardia do Enfidaville: Oficjalna historia Nowej Zelandii podczas II wojny światowej 1939-1945 , Wellington, Historical Publications Branch,1962( przeczytaj online ).

Linki zewnętrzne

(en) „ Operacje Pugilist and Supercharge II ” na stronie ww2db.com (dostęp 31 sierpnia 2020 r . ) .
(en) Charles R. Anderson, „ Tunezja ” [PDF] , na history.army.mil (dostęp 31 sierpnia 2020 r . ) .