Onomichi
| Onomichi-shi 尾 道 市 | ||||
 Wybrzeże Onomichi | ||||
|
Flaga | ||||
| Administracja | ||||
|---|---|---|---|---|
| Kraj | Japonia | |||
| Region | Chūgoku | |||
| Prefektura | Hiroszima | |||
| Burmistrz | Yuko hiratani | |||
| Kod pocztowy | 〒722-8501 | |||
| Demografia | ||||
| Populacja | 138 626 mieszk. (2015) | |||
| Gęstość | 487 mieszk./km 2 | |||
| Geografia | ||||
| Informacje kontaktowe | 34 ° 24 ′ szerokości geograficznej północnej, 133 ° 12 ′ długości geograficznej wschodniej | |||
| Powierzchnia | 28 485 ha = 284,85 km 2 | |||
| Lokalizacja | ||||
Geolokalizacja na mapie: prefektura Hiroszima
| ||||
| Znajomości | ||||
| Stronie internetowej | http://www.city.onomichi.hiroshima.jp/ | |||
Onomichi (尾 道 市, Onomichi-shi ) To japońskie miasto położone na wybrzeżu Morza Śródlądowego Seto , pomiędzy Okayamą a Hiroszimą . Administracyjnie miasto położone jest w prefekturze Hiroszima .
Geografia
Pierwotnie terytorium miasta Onomichi ograniczało się do wąskiego obszaru między górą Senkōji a morzem, ale nastąpiła seria fuzji administracyjnych, których kulminacją była10 stycznia 2006co pozwoliło na integrację miast Innoshima i Setoda, rozszerzyło terytorium Onomichi poza górę Senkōji, a także na kilka sąsiednich wysp. Dziś Onomichi jest jednym z głównych punktów wejścia do przejścia między wyspami Honsiu i Shikoku dzięki autostradzie Shimanami, która łączy dwie duże wyspy przez miasta Onomichi i Imabari .
Demografia
Plik 31 października 2008miasto liczyło 152 293 mieszkańców (w tym 2178 obcokrajowców), rozłożonych na obszarze 284,85 km 2 ( gęstość zaludnienia 517 mieszkańców / km 2 ).
Pogoda
Klimat Onomichi, gorący i wilgotny, sprzyja uprawie wielu odmian owoców cytrusowych , w tym mandarynek satsuma ( mikan ), a wielka różnorodność fauny morskiej Morza Śródlądowego Seto sprzyja rybołówstwu.
Historia
Pierwotnie miasto nazywane Innoshima , został oficjalnie wyznaczony „Port ryż Craft”, który został wykorzystany do podatków płatnych przez cesarza Go-Shirakawa w 1169. Stała się prosperującym ośrodkiem gospodarczym w XIV th wieku, zwłaszcza dzięki wymianie handlowej z Chinami. Większość świątyń i sanktuariów Shinto w mieście została wzniesiona dzięki patronatowi bogatych kupców tamtych czasów. W okresie Edo (1603-1868) statki typu Kitamaebune , które łączyły Osakę z regionem Hokuriku (a później Hokkaido ), miały bowiem znaczący wpływ na rozwój gospodarczy regionu. Na początku XX -go wieku , miasto było popularnym miejscem spotkań pisarzy, a ta reputacja nadal przyciąga Obecnie wielu artystów szukających inspiracji.
Chronologia
- 1 st kwiecień 1898Powstaje miasto Onomichi, które staje się drugim co do wielkości miastem w prefekturze Hiroszima .
- 1 st kwiecień 1937, Kurihara Town i Yoshiwa Village zostają połączone z Onomichi.
- 1 st lipca 1939, wioska Sanba zostaje połączona z Onomichi.
- 27 lipca 1945 r, stocznia Hitachi zostaje zniszczona przez alianckie bombardowania.
- 1 st kwiecień 1951, wioska Fukada zostaje połączona z Onomichi.
- 1 st marca 1954, wioski Minogo, Kinoshō i Harada zostają połączone z Onomichi.
- 1 st lutego 1955, wioski Takasu i Nishimura zostały połączone z Onomichi.
- 1 st marca 1955, Wioska Momoshima zostaje połączona z Onomichi.
- 15 lipca 1955, część wiosek Takasu i Nishimura została przeniesiona do miasta Matsunaga, które stało się Fukuyama .
- 1 st styczeń 1957, Wioska Urasaki zostaje połączona z Onomichi.
- 3 marca 1968, most Onomichi Ōhashi (łączący Onomichi i Mukaishima) jest otwarty dla ruchu.
- 1 st lipca 1970, miasto Mukaihigashi zostaje połączone z Onomichi.
- 13 marca 1988, Dworzec kolejowy Shin-Onomichi Shinkansen Express jest otwarty na linii Sanyo.
- 26 października 1993, otwarcie odcinka drogowego między węzłami Fukuyama-nishi i Kochi; otwarcie węzła Onomichi.
- 1 st maja 1999, całkowite otwarcie autostrady Shimanami, która łączy Honshū ( węzeł Nishi-Setouchi-Onomichi) i Shikoku (węzeł Imabari ).
- 28 marca 2005, miasta Mitsugi i Mukaishima zostają połączone z Onomichi.
- 10 stycznia 2006, miasta Innoshima i Setoda zostają połączone z Onomichi.
Gospodarka
Główne sektory działalności firmy Onomichi to przemysł stoczniowy , rolnictwo (owoce cytrusowe, winogrona), rybołówstwo (produkcja surimi ), turystyka i przemysł (produkcja ciekłych kryształów ).
Transport
Drogi
Onomichi jest połączony z drogami krajowymi 2, 184, 317 i 486.
Droga morska
Onomichi to punkt wejścia na pokład, z którego można dostać się na sąsiednią wyspę Sikoku .
Tory kolejowe
Miasto ma trzy stacje:
- Stacje Ononmichi i Higashi-Onomichi, obsługiwane przez główną linię Sanyō ;
- stacji Shin-Onomichi , podawane przez linię Sanyo Shinkansen .
Lokalna kultura i dziedzictwo
Dziedzictwo architektoniczne
Onomichi to miasto, w którym znajdujemy wiele świątyń buddyjskich (około dwudziestu pięciu, ponieważ miasto nie znało zniszczeń podczas II wojny światowej ), wśród których Senkō-ji , Fukuzen-ji zbudowany w 1573 roku , Saikoku-ji był założone w IX -go wieku, Jodo-ji , założona w 616, a Kairyu-ji .
Oprócz świątyń i sanktuariów Shinto , wiele budynków pochodzi z ery Taisho (1912-1926) świadczą o zamożności mieszkańców miasta na początku XX th wieku. Wśród nich jest budynek, w którym niegdyś mieścił się Bank Onomichi, obecnie Muzeum Historyczne Onomichi , oraz budynek, w którym dawna Izba Handlowa stała się muzeum.
Park Senkōji (千 光寺 公園, Senkōji-kōen ) To początek Szlaku Literatury (文学 の こ み ち, Bungaku no komichi ) W hołdzie wielu pisarzom, którzy przebywali w mieście. Na szczycie parku znajduje się świątynia Senkōji (千 光寺 ), Z której roztacza się widok na Morze Śródlądowe.
W kulturze popularnej
Onomichi to scena akcji mangi Soul (s) , a także mangi Pastel .
Tam rozgrywa się część akcji kinematograficznego dzieła Voyage à Tokyo w reżyserii reżysera Yasujirō Ozu .
Symbole miejskie
Symbolem drzewa miasta Onomichi jest prunus, a jego kwiat - kwiat prunus .
Osobowości związane z gminą
- Mona Yamamoto , prezenterka telewizyjna, urodziła się tam w 1976 roku
Uwagi i odniesienia
Dwujęzyczne notatki leksykalne
- Autostrada Shimanami (し ま な 道 海道, Shimanami Kaidō ) .
- Kitamaebune (北 前 船 , Dosł. „Statki płynące na północ” ) .
Bibliografia
- Ratusz Onomichi, Muzeum Historyczne Onomichi .
- (en) Shabana Gupta, „ Shimanami Tasogare; symbolistyczne obrazy ” , w The Black and White ,10 maja 2017(dostęp 15 czerwca 2018 ) .
Zobacz też
Linki zewnętrzne
- (ja + en) Oficjalna strona