Oligacanthorhynchidae
Oligacanthorhynchidae
Macracanthorhynchus hirudinaceus , dorosły.
Rodzina
Oligacanthorhynchidae Southwell & Macfie , 1925
Synonimy
- Oligacanthorhynchidae Meyer, 1931
Oligacanthorhynchidae to rodzina z grotami drażliwy robaków ( Acanthocephala ), w klasie o archiacanthocephala i porządku w oligacanthorhynchida . Ta rodzina została stworzona przez Southwell i Macfie w 1925 roku.
W wieku dorosłym pasożyty przewodu pokarmowego ssaków i ptaków lądowych.
Ekologia
Embriofory, rozprzestrzeniane w środowisku zewnętrznym przez stolec, są połykane przez owady lądowe (zwłaszcza larwy ), które są żywicielami pośrednimi. Żywiciela ostatecznego zaraża się albo bezpośrednio, pożerając żywiciela pośredniego, albo pośrednio przez zjadanie gadów , ptaków lub ssaków (rzadziej płazów), które mogą czekać na osobników młodocianych. Inne ssaki i ptaki mogą służyć jako przypadkowi żywiciele. W jelitach osobniki młodociane osiadają, rosną, ale nie osiągają dojrzałości płciowej .
Opis i charakterystyka
Zwykle duże do bardzo dużych rozmiarów ciała.
Cylindryczny pień w przekroju, niekiedy spłaszczony bocznie, z poprzecznymi zmarszczkami w układzie anarchicznym, bardzo silnie zaznaczonymi w zachowanych okazach, niekiedy nakładającymi się na regularną pseudometameryzację . Przednie i tylne kończyny tułowia często są łukowate w kierunku brzusznym, czasami podwinięte. Główne naczynia grzbietowego i brzusznego układu lakunarnego, połączone poprzecznymi zespoleniami o ułożeniu pseudo-metamerycznym.
Trąba nigdy nie cofająca się do palca rękawicy, krótka, jajowata lub sferoidalna, posiadająca sześć zwojów po cztery do ośmiu haczyków, kończyny przednie są bardziej obszerne, często zakończone „grotem strzały” i mają dobrze rozwinięte korzenie, symetryczne lub nie względem płaszczyzny środkowej prostopadle do osi ostrza hakowego. Gniazdo trąbki włożone albo wewnątrz trąbki, albo u jej podstawy, na poziomie połączenia z szyją, zawsze przedstawiające cienkie zewnętrzne podłużne siedzisko i grube wewnętrzne okrągłe gniazdo, szczególnie na grzbiecie, z brzuszną szczeliną, z której rozciągają się mięśnie retraktora trąbka i pojemnik. Lemnisci nitkowate lub prążkowane, zawierające kilka olbrzymich jąder sferoidalnych w ściśle określonej liczbie. Protonephridia przyłączona do dróg rodnych i brakująca w najbardziej rozwiniętych rodzajach. Narządy męskie zajmujące całą lub prawie całą tylną połowę tułowia. Jądra jajowate, mniej lub bardziej wydłużone. Gruczoły cementowe w liczbie ośmiu, mniej lub bardziej regularnie ułożonych w cztery nałożone na siebie pary, z których każda jest drenowana przez odrębny kanał, z których każdy posiada jedno olbrzymie jądro sferoidalne, czasem pełzakowe, a nawet może być amitotycznie fragmentaryczne. Embriofory o szerokim owalu, z zewnętrzną powłoką ziarnistą lub wermikulacyjną.
Lista rodzajów i gatunków
Ta rodzina obejmuje dwanaście rodzajów składających się z następujących gatunków :
-
Cucullanorhynchus Amin, Ha & Heckmann, 2008
-
Cucullanorhynchus constrictruncatus Amin, Ha & Heckmann, 2008
-
Heptamegacanthus Spencer-Jones, 1990
-
Heptamegacanthus niekerki Spencer-Jones, 1990
-
Macracanthorhynchus Travassos, 1917
-
Multisentis Smales, 1997
-
Multisentis myrmecobius Smales, 1997
-
Neoncicola Schmidt, 1972
-
Nephridiacanthus Meyer, 1931
-
Oligacanthorhynchus Travassos, 1915
-
Oligacanthorhynchus aenigma (Reichensperger, 1922)
-
Oligacanthorhynchus atratus (Meyer, 1931)
-
Oligacanthorhynchus bangalorensis (Pujatti, 1951)
-
Oligacanthorhynchus carinii (Travassos, 1917)
-
Oligacanthorhynchus cati (Gupta i Lata, 1967)
-
Oligacanthorhynchus circumflexus (Molin, 1858)
-
Oligacanthorhynchus citilli (Rudolphi, 1806)
-
Oligacanthorhynchus compressus (Rudolphi, 1802)
-
Oligacanthorhynchus decrescens (Meyer, 1931)
-
Oligacanthorhynchus erinacei (Rudolphi, 1793)
-
Oligacanthorhynchus hamatus (von Linstow, 1897)
-
Oligacanthorhynchus iheringi Travassos, 1917
-
Oligacanthorhynchus indicus Rengaraju & Das, 1981
-
Oligacanthorhynchus kamtschaticus Hoklova, 1966
-
Oligacanthorhynchus lagenaeformis (Westrumb, 1821)
-
Oligacanthorhynchus lamasi (Freitas i Costa, 1964)
-
Oligacanthorhynchus lerouxi (Bisseru, 1956)
-
Oligacanthorhynchus major (Machado-Filho, 1963)
-
Oligacanthorhynchus manifestus (Leidy, 1851)
-
Oligacanthorhynchus mariemily (Tadros, 1969)
-
Oligacanthorhynchus microcephala (Rudolphi, 1819)
-
Oligacanthorhynchus minor Machado-Filho, 1964
-
Oligacanthorhynchus oligacanthus (Rudolphi, 1819)
-
Oligacanthorhynchus oti Machado-Filho, 1964
-
Oligacanthorhynchus pardalis (Westrumb, 1821)
-
Oligacanthorhynchus ricinoides (Rudolphi, 1808)
-
Oligacanthorhynchus shillongensis (Sen i Chauhan, 1972)
-
Oligacanthorhynchus spira (Diesing, 1851)
-
Oligacanthorhynchus taenioides (Diesing, 1851)
-
Oligacanthorhynchus thumbi Haffner, 1939
-
Oligacanthorhynchus tortuosus (Leidy, 1850)
-
Oligacanthorhynchus tumidus (van Cleave, 1947)
-
Oncicola Travassos, 1916
-
Oncicola campanulata (Diesing, 1851)
-
Oncicola canis (Kaupp, 1909)
-
Oncicola chibigouzouensis Machado-Filho, 1963
-
Oncicola confusa (Machado-Filho, 1950)
-
Oncicola dimorpha Meyer, 1931
-
Oncicola freitasi (Machado-Filho, 1950)
-
Oncicola gigas Meyer, 1931
-
Oncicola juxtatesticularis (Machado-Filho, 1950)
-
Oncicola luehei (Travassos, 1917)
-
Oncicola machadoi Schmidt, 1972
-
Oncicola macrurae (Meyer, 1931)
-
Oncicola magalhaesi Machado-Filho, 1962
-
Oncicola malayana Toumanoff, 1947
-
Oncicola martini Schmidt, 1977
-
Oncicola michaelseni Meyer, 1932
-
Oncicola micracantha Machado-Filho, 1949
-
Oncicola oncicola (von Ihering, 1892)
-
Oncicola paracampanulata Machado-Filho, 1963
-
Oncicola pomatostomi (Johnston i Cleland, 1912)
-
Oncicola schacheri Schmidt, 1972
-
Oncicola sigmoides (Meyer, 1932)
-
Oncicola spirula (Olfers i Rudolphi, 1819)
-
Oncicola travassosi Witenberg, 1938
-
Oncicola venezuelensis Marteau, 1977
-
Pachysentis Meyer, 1931
-
Pachysentis angolensis (Golvan, 1957)
-
Pachysentis canicola Meyer, 1931
-
Pachysentis dollfusi (Machado-Filho, 1950)
-
Pachysentis ehrenbergi Meyer, 1931
-
Pachysentis gethi (Machado-Filho, 1950)
-
Pachysentis lenti (Machado-Filho, 1950)
-
Pachysentis procumbens Meyer, 1931
-
Pachysentis procyonis (Machado-Filho, 1950)
-
Pachysentis rugosus (Machado-Filho, 1950)
-
Pachysentis septemserialis (Machado-Filho, 1950)
-
Paraprosthenorchis Amin, Ha & Heckmann, 2008
-
Paraprosthenorchis '' '' ornatus Amin, Ha & Heckmann, 2008
-
Prosthenorchis Travassos, 1915
-
Tchadorhynchus Troncy , 1970
-
Tchadorhynchus quentini Troncy , 1970
Uwagi i odniesienia
-
ITIS , dostęp 31 grudnia 2019
-
Golvan 1962 , s. 6-7
-
" ITIS Standard Report Page: Oligacanthorhynchidae " , na www.itis.gov (dostęp 30 grudnia 2019 )
Zobacz też
Bibliografia
- Yves-J. Golvan, „ The phylum of Acansthocephala - (czwarta uwaga) - The class of Archiacanthocephala (A. Meyer 1931) ”, Annales de Parasitologie Humaine et Comparée , vol. 37, n kość 1-2,1962, s. 1-72 ( ISSN 0003-4150 , czytaj online )
Linki zewnętrzne