Olga Taratuta

Olga Taratuta
Elka Rouvinskaya
Obraz poglądowy artykułu Olga Taratuta
Narodziny 21 stycznia 1876
Nowodmytriwka Persza, Ukraina
Śmierć 8 lutego 1938
Rosja
Pierwsze uwięzienie 1906
Odessa
Pochodzenie ukraiński
Wierność Anarchistyczny Czarny Krzyż
Obroniona sprawa anarchizm
libertariański komunizm

Olga Taratuta (po rosyjsku  : Ольга Ильинична Таратута, Olga Ilinichna Taratouta ), ur.21 stycznia 1876 ​​r.w Nowodmitrowce na Ukrainie i zmarł dnia8 lutego 1938, jest wolnościowym komunistą i członkiem anarchistycznego Czarnego Krzyża .

Biografia

Młodość

Olga Taratuta urodziła się jako Elka Ruvinskaia w Nowodmytriwce Persza koło Chersoniu na Ukrainie , wówczas część Imperium Rosyjskiego . Pochodzi z żydowskiej rodziny , jej ojciec prowadzi małą firmę. Podczas studiów pracuje jako nauczycielka.

Olga Taratuta została aresztowana za „podejrzenia polityczne” w 1895 r. W 1897 r. dołączyła do ugrupowania socjaldemokratycznego obok Abrahama i Loudy Grossmanów w Jekaterynosławiu . W latach 1898-1901 była członkiem Południoworosyjskiego Związku Robotników i Komitetu Elizawetgradu Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej Rosji . W 1901 wyjechała do Niemiec, a następnie do Szwajcarii , w tym okresie współpracowała w Iskrze i poznała Georgi. Plechanow i Lenin .

Aktywizm i aresztowania

W 1903, jeszcze w Szwajcarii, Olga zbliżyła się do ideałów anarcho-komunistycznych . Wróciła do Odessy w 1904 i wstąpiła do anarchistycznej grupy Neprimirimye ( nieprzestępcy ) bliskiej Janowi Wacławowi Machaïskiemu . Olga Taratuta została ponownie aresztowana w 1904 roku i zwolniona kilka miesięcy później z braku dowodów. Po zwolnieniu wstąpiła do Robotniczej Grupy Anarcho-komunistów w Odessie . Zaczyna zdobywać pewną reputację w kręgach libertariańskich.

Została ponownie aresztowana w październiku 1905 r., a następnie skorzystała z powszechnej amnestii, która nastąpiła po rewolucji . Zostaje członkiem Południoworosyjskiej Grupy Anarcho-komunistów , grupy, która de facto praktykuje propagandę , np. atakuje instytucje burżuazji . Olga zostaje oskarżona o wybuch bomby w kawiarni Libman w Odessie wgrudzień 1905. Została skazana na 17 lat więzienia.

Udało jej się uciec rok po uwięzieniu i uciekła do Genewy . Tam uczestniczy w gazecie Buntar . W 1907 roku zdecydowała się wrócić do Odessy i wzięła udział w zamachu na generała Aleksandra Kaulbarsa, dowódcę wojskowego obwodu i generała Tomascheva, gubernatora Odessy, brała też udział w zamachu bombowym na dwór.

Olga Taratuta została aresztowana w 1908 roku i skazana na 21 lat więzienia. Przebywała tam do 1917, kiedy została zwolniona podczas rewolucji lutowej . Dołącza do Politycznego Czerwonego Krzyża , który pomaga rewolucyjnym więźniom politycznym.

Chociaż od czasu uwięzienia trzyma się z daleka od ruchu anarchistycznego, rosnące prześladowania anarchistów przez rząd bolszewicki skłaniają ją do przyłączenia się do Golos Truda (Głos Robotników) i Nabat wCzerwiec 1920. Wróciła na Ukrainę we wrześniu 1920 roku po krótkim rozejmie między machnowcami a Armią Czerwoną . Za walkę machnowcy dają mu pięć milionów rubli . Wyjechała do Charkowa i założyła tam anarchistyczny Czarny Krzyż, aby wspierać anarchistycznych więźniów politycznych.

represje sowieckie

W Listopad 1920Olga zostaje aresztowana podczas kampanii represji Sowietów wobec anarchistów i machnowców. Lokalny anarchistyczny Czarny Krzyż zostaje unicestwiony. Olga Taratuta została przeniesiona do Moskwy w styczniu 1921 roku, a następnie do Orłowa w kwietniu. W następnych miesiącach zaoferowano mu zwolnienie w zamian za denuncjację poszukiwanych anarchistów. Odmawia i dołącza do strajku głodowego u boku anarchistycznych więźniów. Następnie została deportowana na dwa lata do Veliki Oustioug .

Została zwolniona w 1924 roku i wyjechała do Kijowa . Po nowym aresztowaniu za anarchistyczną propagandę następuje nowe uwolnienie. Przeniosła się do Moskwy i dołączyła do międzynarodowej kampanii na rzecz Sacco i Vanzettiego . Od 1928 do 1929 Olga pisała liczne listy w celu zorganizowania międzynarodowej solidarności wokół anarchistycznych więźniów w sowieckich więzieniach. Wraca do Odessy i zostaje tam aresztowana za próbę utworzenia organizacji anarchistycznej z pracownikami kolei. Została skazana na dwa lata więzienia.

Następnie wróciła do Moskwy i związała się z Towarzystwem Więźniów Politycznych i Wygnańców, które bezskutecznie próbowało uzyskać odszkodowania dla byłych rewolucjonistów, chorych i biednych. Olga ponownie trafia do więzienia w 1933 roku, ale powód tego uwięzienia jest dobrze znany.

Po raz ostatni została aresztowana w dniu 27 listopada 1937za działalność anarchistyczną i antysowiecką. Olga Taratuta została skazana na śmierć i stracona dnia8 lutego 1938.

Komentarz

Pracuje

Bibliografia i źródła

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

  1. Emma Goldman, Living My Life , „  Emma Goldman o Oldze Taratucie  ” , o Libertariankach .