Golos Truda

Golos Truda
Kraj	Stany Zjednoczone - Rosja
Język	Rosyjski
Okresowość	miesięcznie - tygodniowo - codziennie
Uprzejmy	prasa libertariańska i anarchosyndykalistyczna
Data założenia	1911
Data ostatniego wydania	1919
Miasto wydawnicze	Nowy Jork - Piotrogród - Moskwa

Golos Truda (po rosyjsku Голос Труда , po francusku La Voix du Travail ) był rosyjskojęzyczną gazetą z rewolucyjnymi związkami zawodowymi, a następnie anarchistycznymi tendencjami.

Najpierw co miesiąc, a potem co tydzień, została założona w Nowym Jorku w 1911 r. Przez Związek Robotników Rosyjskich w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie .

Po rewolucji lutowej 1917 r. W Rosji pod przewodnictwem Wołynia i po amnestii dla dysydentów politycznych redakcja przeniosła się do Piotrogrodu . Gazeta stała się dziennikiem po rewolucji październikowej i była organem Związku Anarcho-Syndykalistycznej Propagandy .

Historyczny

Pierwszy okres (Nowy Jork)

Po klęsce rewolucji rosyjskiej 1905 r. Wielu rewolucjonistów uciekających z Imperium Rosyjskiego zostało zmuszonych do wygnania, zwłaszcza w Ameryce Północnej, gdzie w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie utworzono Związek Rosyjskich Robotników .

W 1911 roku organizacja opublikowała w Nowym Jorku, najpierw jako miesięcznik Golos Truda .

Gazeta, podobnie jak amerykański związek Robotników Przemysłowych Świata , broni rewolucyjnych stanowisk syndykalistycznych i anarchosyndykalistycznych inspirowanych tezami Międzynarodowego Kongresu Anarchistów w Amsterdamie zwołanym w 1907 roku.

Druga epoka (Piotrogród)

Plik 11 sierpnia 1917w Piotrogrodzie (Rosja) ukazuje się pierwszy numer drugiej serii, pod redakcją Union for Anarcho-Syndicalist Propaganda . Voline jest redaktorem naczelnym .

Gazeta, zakazana przez nową władzę bolszewicką, została zajęta Sierpień 1918przez Czeka, który aresztował wielu swoich bojowników.

Aż do Grudzień 1919i pomimo zakazu, grupa Gołos Truda nadal publikuje epizodycznie w Piotrogrodzie i Moskwie.

Do 1922 roku, po zaprzestaniu wydawania okresowego, grupa wydaje w formie książek lub broszur klasykę anarchizmu, w tym komplet dzieł Bakunina .

Golos Truda został ostatecznie całkowicie wyeliminowany w 1929 roku wraz z dojściem do władzy Stalina .

Zacytować

• Napisany przez Volina gazeta potępia po rewolucji październikowej nową potęgę bolszewików w ten sposób: „Bolszewicy, gdy ich władza zostanie skonsolidowana i zalegalizowana, jako etatystyczni socjaliści, którzy wierzą w scentralizowane i autorytarne przywództwo, zaczną wieść życie kraju i mieszkańców szczytu. […] Bolszewicy rozwiną władzę polityczną i aparat państwowy, który żelazną pięścią zmiażdży wszelką opozycję. Twierdzi, że hasło „Cała władza dla Sowietów” w rzeczywistości oznacza „Cała władza dla przywódców partii”.

Publikacje

• Marie Goldsmith , (pod pseudonimem Maria Korn), Revoliutsionny sindikalizm i Anarkhizm , Petersburg-Moskwa, 1920.
• Nikolai Konstantinovich Lebedev, Ėlize Rekliu kak chelovek, uchenyï i myslitel [Elisha Reclus, człowiek, uczony, myśliciel], Moskwa i Piotrogród, s. 119.

Współtwórcy

• Voline
• Grigorij Maksimow
• Piotr Archinov
• Marie złotnik
• Alexandre schapiro
• Olga Taratuta
• Efim Yartchouk

Bibliografia

• Chantal Weibel, Golos Truda, rosyjska gazeta anarchosyndykalistyczna: 1917-1918, podejście syntetyczne , rozprawa, Uniwersytet w Lozannie, Wydział Literatury, 1997, ogłoszenie .
• (en) Paul Avrich , Anarchizm i antyintelektualizm w Rosji , Journal of the History of Ideas, t. 27, nr 3, lipiec-Wrzesień 1966, s. 381–390, University of Pennsylvania Press, czytaj online .

Powiadomienia

• .
• The Anarchist Ephemeris  : uwaga .

Powiązane artykuły

• Nabat
• Libertarianin
• Historia anarchizmu
• Lista czasopism anarchistycznych

Linki zewnętrzne

Uwagi i odniesienia

1. Emma Goldman , Epos anarchisty: Nowy Jork 1886-Moskwa 1920 , Complex, 2002, strona 228 .
2. John Simkin, Vsevolod Eikhenbaum (Volin) , Spartacus Educational, 1997, pełny tekst .