Parlamentarzystka Dumy Miejskiej w Moskwie | |
---|---|
2005-2020 | |
Zastępca Dumy | |
1995-2003 | |
Minister Kultury ( d ) | |
21 listopada 1989 -14 listopada 1991 |
Narodziny |
17 sierpnia 1941 Odessa |
---|---|
Śmierć |
16 sierpnia 2020(lat 78) Moskwa |
Imię w języku ojczystym | Николай Николаевич Губенко |
Narodowości |
Radziecki (1941-1991) Rosyjski (1991-2020) |
Trening | Narodowy Instytut Kinematografii |
Zajęcia | Aktor , reżyser , polityk , scenarzysta , aktor głosowy , reżyser, piosenkarz , reżyser |
Okres aktywności | Od 1964 |
Małżonka | Janna Bolotova ( w ) |
Pracował dla | Zaawansowane kursy dla scenarzystów i reżyserów filmowych |
---|---|
Partie polityczne |
Komunistyczna Partia Federacji Rosyjskiej Komunistyczna Partia Związku Radzieckiego (od1987) |
Członkiem |
Związek Filmowców ZSRR ( d ) 2. Duma Państwowa Federacji Rosyjskiej ( en ) 3. Duma Państwowa Federacji Rosyjskiej ( en ) Komitet Centralny Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego Duma Miejska z Moskwy |
Stronie internetowej | gubenko.mos.ru |
Nagrody |
Nikolai Nikolaevich Goubenko ( rosyjski : Николай Николаевич Губенкo ) to radziecki i rosyjski aktor , scenarzysta i reżyser , urodzony17 sierpnia 1941w Odessie , potem w ZSRR , teraz na Ukrainie i zmarł dalej16 sierpnia 2020w Moskwie .
Absolwentka Wydziału Aktorskiego w Państwowym Instytucie Kinematografii (WGIK) w 1964 roku, a następnie, że do kierowania się w 1969 roku, Nikolai Goubenko był pierwszym aktorem w teatrze i kinie, gdzie zadebiutował w Mam dwadzieścia lat z Marlen Khutsiev . Odgrywa też ważną rolę w „ Proszę o słowo ” Gleba Panfiłowa ( 1975 ). Swój pierwszy film fabularny wyreżyserował w 1971 roku : Żołnierz powraca z frontu ( Prichol soldat s fronta ), opowiadający o człowieku pragnącym odbudować swoją wioskę zniszczoną przez bombardowania wojenne . Les Orphelins ( Podranki , 1976 ), w dużej mierze autobiograficzny, podejmuje ten sam temat, ale bez wątpienia odnosi większy sukces. Jego kolejne filmy są „lżejsze”. » ( Marcel Martin ). De la vie des estivants (1982) i Et la vie, a łzy i miłość kąpią się w bardzo czeskiej atmosferze .
Był członkiem Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego od 1987 roku. Po tym, jak był dyrektorem awangardowego teatru Taganka , założonego przez Jurija Lioubimowa , a następnie w hańbie wobec przywódców radzieckich (1987-1989), Nikołaj Goubenko posiada stanowisko ministra kultury ZSRR od21 listopada 1989 w 14 listopada 1991. Nikolai Goubenko był członkiem Komunistycznej Partii Federacji Rosyjskiej od jej powstania w 1993 r. I deputowanym do Dumy Państwowej od 1995 do 2003 r., A następnie w Moskwie od 2005 r. Do śmierci.