Fiolka Mikołaja

Fiolka Mikołaja Biografia

Narodziny	6 maja 1955 Paryż
Narodowość	Francuski
Trening	Paryska Szkoła Sztuk Pięknych
Zajęcia	Malarz , projektant znaczków

Nicolas Fiolka , urodzony dnia6 maja 1955 w Paryżu , jest ilustratorem i malarzem francuskim .

Biografia

Nicolas Vial urodził się w Paryżu, a dzieciństwo spędził w Dourdan , gdzie jego ojciec był redaktorem (wyd. Viala).

Jest ojcem Alice Vial , scenarzysty, reżysera, aktorki Bruno Viala (1988-2016) i Antonina Viala.

Ukończył Państwową Szkołę Sztuk Stosowanych i Rzemiosła w 1978 roku, do 1981 roku był uczniem Państwowej Szkoły Sztuk Pięknych w Paryżu.

Od 1982 rysował dla gazety Le Monde oraz innych dzienników i magazynów. Tworzy albumy dla dzieci oraz plakaty filmowe, wydawnicze i reklamowe. Otrzymał główną nagrodę za czuły humor na Międzynarodowych Targach Prasy i Kreskówki Humoru w Saint-Just-le-Martel ( Haute-Vienne ) w 1997 roku .

Od 2003 roku projektuje znaczki pocztowe dla La Poste . Jego wybór przez SNTP do produkcji swojego pierwszego znaczka -  Karty Praw Podstawowych w Unii Europejskiej  - jest dziełem MEP Pervenche Berès .

Znany jest również z malarstwa marynistycznego. W 2008 roku został mianowany oficjalnym malarzem Marynarki Wojennej .

W 2014 roku został usunięty ze świata za projekt uznany za zbyt niekorzystny dla François Hollande'a . W maju dołączył do magazynu Le Figaro , gdzie co tydzień przez półtora roku będzie miał całostronicowy rysunek „Signé Vial”.

W tym samym roku dyrektor Narodowego Muzeum Morskiego w Paryżu admirał Loïc Finaz poprosił go o namalowanie murali w dawnym oficjalnym mieszkaniu muzeum.

W 2016 roku objął klasztor Sióstr Niewidomych Saint-Paul przy 88 avenue Denfert-Rochereau w Paryżu i przez osiem miesięcy tworzył efemeryczne dzieło.

Pracuje

Opublikowanie

• 1992: Touchessacome lub Przygody dyrektora ze stalowym umysłem , Le Cherche midi .
• 1994: Matou miteux , Éditions du Seuil .
• 1995: Les 24 heures du chat , tekst Marion Paoli, Éditions du Seuil .
• 1997: Prawo laguny , tekst Marion Paoli, Éditions du Seuil .
• 1997: Un amour de jeunesse , tekst Michela Guerrina, Éditions Autrement.
• 2001: Plan kota (zdjęcia: Véronique Vial), Éditions Eden.
• 2001: Un Rhino c'est Rosse , Editions Eden.
• 2001: Nicolas Vial w czerni i bieli , Éditions du Seuil .
• 2002: Katalog wystawy w Musée National de la Marine w Paryżu.
• 2002: Wielka księga potworów , tekst Caroline Sultani, Éditions de La Martinière .
• 2005: Czytaj zabija , z Ériciem Fottorino , Éditions des Équateurs .
• 2005: Katalog wystawy w Pawilonie Okrętów Muzeum Marynarki Wojennej w Wenecji oraz w Palazzo Gopcevic w Trieście w Paryżu.
• 2007: Czaty sprzedażowe , z Anne Wiazemsky , Éditions de La Martinière .
• 2009: Planeta nie jest na sprzedaż , z Michel-Édouard Leclerc , Éditions Naïve.
• 2010: Le Chat Star - Matou Miteux kręci filmy z Marion Paoli, Éditions Naïve.
• 2011: Czytanie świata , katalog wystawy w L'Adresse, Musée de la Poste.
• 2013: Deklaracja Praw Człowieka i Obywatela zilustrowana przez Nicolasa Viala , Éditions Plon.
• 2017: Alfabet kota , Circonflexe.
• 2018: Nie jesteś już kotem? , z Didierem Decoinem , Éditions du Chêne .
• 2020: Le Temps Suspendu z Ericiem Fottorino , edycje Gallimard .

Znaczek pocztowy Francji

• „  Karta praw podstawowych w Unii Europejskiej  ”, wydanej 9 maja 2003 r .
• "  Święta  " , książeczka dziesięciu znaczków , 23 maja 2005 .
• "  Ustawa o rozdziale kościołów i państwa 1905-2005",5 grudnia 2005 r..
• „Wspomnienia o niewolnictwie i jego zniesieniu  ”, znaczek nieprogramowy, 10 maja 2006 .
• „Współdzielona pamięć”, 27 października 2006.
• „  Międzynarodowa Federacja Żeglarska 1907-2007”, 7 maja 2007r .
• „  Igrzyska Olimpijskie w Vancouver 2009”, narciarstwo alpejskie i łyżwiarstwo figurowe, znaczki Francji .
• „150 lat założenia Deauville”, Timbres de France 2010 .
• " 6 czerwca 1944. 70 th rocznica lądowania”, uznany za najpiękniejszy znaczek 2014.
• „Narodowe Towarzystwo ratownictwa morskiego (SNSM) 50 th anniversary”11 maja 2017 r..

Wystawy

• Wystawa malarstwa w Galerie du Cercle, Paryż, 1981. Pierwsza wystawa artysty.
• Caisse des Dépôts et Consignations, Paryż, 1996.
• Francuski Instytut Alliance française de New York, 1999.
• Zgromadzenie Narodowe, Hôtel de Lassay, Paryż, 2000.
• Narodowe Muzeum Morskie w Paryżu, Tulonie i Rochefort. 2002-2003
• Galeria 13 Sévigné, Paryż. 2004.
• Wystawa Le Creusot L'Arc National Scene Paintings, Drawings Illustration by 16 stycznia w 21 marca 2004 r..
• Off Main Gallery, Bergamot Station  (en) , Santa Monica , Los Angeles , 2005.
• Arsenał, Padiglione delle navi, Wenecja, Włochy, 2005.
• Palazzo Gopcevic, Triest, Włochy, 2005.
• Galeria Fryderyka Bossera, 2006.
• Narodowe Muzeum Morskie w Brześciu, 2006 r.
• Szkoła Estienne , Paryż, 2007.
• Galeria Carantec, Carantec, 2007.
• Stacja Galerie Première, Metro Palais-Royal, Paryż, 2007.
• Galerie Kiron, Paryż, 2008.
• Galerie d'en Face, Paryż, Du 18 listopada w 24 grudnia 2008.
• Galerie Acturus, 65, rue de Seine , Paryż, 2009.
• Galeria Morska, Zeebruge, Belgia, 2009.
• Catherine Houard, Paryż, 2010/2011.
• Stacja metra Saint-Germain-des-Prés , Paryż 2011.
• BPI Centrum Pompidou, Paryż, 2011.
• L'Adresse, Musée de la Poste, Paryż, 2011/2012.
• Centrum Sztuki w Hongkongu, Hongkong, 2015.
• Galeria Winstona, Dinard, 2015.
• Zgromadzenie Sióstr Niewidomych św. Pawła pod adresem 88, avenue Denfert-Rochereau , Paryż 14, od 25 do27 listopada 2017 r..
• Galerie Catherine Niederhauser-Galartis w Lozannie, od 25 marca w 6 maja 2017 r..
• Ul. Paryż 2018. Wystawa z fotografem Danielem Lebée .
• Chateauform'City - ogrody św. Dominika. Paryż 2019. Wystawa z fotografem Grégoire de Gaulle.
• Muzeum Guéthary'ego. Lato 2020. Wystawa z projektantem Octave de Gaulle.

Nagrody

• Kawaler Orderu Zasługi Morskiej 2021.
• Oficjalny malarz Marynarki Wojennej 2008.

Uwagi i referencje

1. magazyn Stemple N O  79 maja 2007 r.
2. Biografia of Kto jest kim we Francji .
3. Julien Cabon, „Nicolas Fiolka: morze w sercu”, Pracownicy fizyczni , marynarka francuska , 27 września 2008; podsumowanie na stronie francuskiej marynarki wojennej.
4. Nicolas Vial, rysownik wyrzucony ze świata po 32 latach, Stopklatka , luty 2014
5. Caroline de Malet, „Wymiar przyjemności leży u podstaw DNA Figaro Magazine  ”, Le Figaro , wstawka „Gospodarka”, sobota 17 / niedziela 18 maja 2014, s. 30.
6. Zobacz na mondephilatelique.blog.lemonde.fr .
7. „  Pożegnanie młodych niewidomych dziewcząt”.  », Domy Starofrancuskie VMF ,maj 2017, s.  20 do 25.
8. „  Zakon zwierząt  ”, siedemdziesiąty piąty ,listopad 2016, s.  66 do 71
9. „  Fiolka do duszy  ”, Le Chasse-marée nr 288 , sierpień wrzesień 2017, s.  67.

Zobacz również

Źródła

• „Rozmowa z… Nicolasem Vialem. Artysta morskich i marzyciel  ”, wywiad z Jean-François Decaux, barw magazyn n °  79,maj 2007. Wywiad wspomina dzieciństwo i studia artysty.
• Nicolas Vial, czytanie świata , film w reżyserii Rodolphe Pays na wystawę w Musée de La Poste poświęconą Nicolasowi Vialowi dewrzesień 2011 w luty 2012( wideo online ).

Bibliografia

• Olivier Frébourg , Nicolas Vial, wystawa , Paryż, Musée national de la Marine , 2002.

Linki zewnętrzne

• Ewidencja organów  :
  • Plik wirtualnego organu międzynarodowego
  • Międzynarodowy identyfikator standardowej nazwy
  • Biblioteka Narodowa Francji ( dane )
  • Uczelniany system dokumentacji
  • Biblioteka Kongresu
  • Królewska Biblioteka Niderlandów
  • Biblioteka Uniwersytecka w Polsce
  • Czeska Biblioteka Narodowa
  • Biblioteka Narodowa Korei
  • Identyfikator WorldCat
  • ŚwiatKot
• Strona obrazów Nicolasa Viala
• Strona Nicolasa Fiolka .